Het verslag van de ronduit fenomenale en gracieuze doortocht van icoon Lucinda Williams, woensdag 18 januari 2023, in De Roma had je nog van ons te goed. Ondertussen zijn we toch een beetje bekomen van de voortreffelijke energieke show vol rock-‘n-roll en kippenvel die de 69-jarige legende, bijgestaan door haar band Buick 6 door de zaal joeg. Williams, strijdvaardiger dan ooit, zong de spreekwoordelijke sterren van de hemel. En dat is niet eens overdreven.
Vooraleer we ons zouden laten charmeren en inpakken door la Williams was het podium voor LA Edwards, zeg maar een familiebedrijfje of, letterlijk; ‘a band of brothers’. Eigenlijk draait het allemaal rond singer-songwriter Luke Andrew Edwards, die zijn broers als backing band heeft.
De broers brachten countryrock met folky inslag. Dat fluitje tijdens de opener Now You Know deed wat Iers aan zelfs, bij Let It Out werd, ietwat vruchteloos, gepoogd de zaal tot handjeklap te bewegen, maar van die song onthouden we vooral de fraaie gitaarsolo. Surrender en Louisiana klonken best wel aardig, een wauw-gevoel kwam er niet. De stem van Luke klonk soms op het zeurderige af, de drums stonden veel te luid en de songs overtuigden net niet genoeg.
LA Edwards is een beetje de War On Drugs van de countryrock: het klinkt zeker nooit slecht, maar het breekt geen potten en schurkt op gegeven moment aan bij ondraaglijke saaiheid.
Jawel, If in need you, samen gezongen met de jongste broer Jerry drummer van de band, was zeker mooi. Maar beklijvend was het niet, deze Townes Van Zandt-cover. Maar het moet gezegd: een schitterende finale want afsluiter The Lucky One is een heerlijke popsong die naar meer smaakt.
Lucinda Williams werd het podium op geholpen, stappen lukt nog zo goed niet, sinds de beroerte die haar in 2020 trof. Maar eens aangekomen op ‘haar’ plaatsje op het podium, stond de levende legende van de gritty blues, roots- en countryrock zowaar te swingen én te rocken. Meermaals, eigenlijk doorheen de hele set. De stoel die er was neergezet werd enkel gebruikt voor wat extra steun. En de goedlachse Williams, duidelijk blij terug te zijn na de zware revalidatie, straalde.
Die machtige stem van haar heeft ook helemaal niets aan kracht ingeboet gelukkig. Ondersteund door trouwe kompanen Stuart Mathis (gitaar), David Sutton (bas) en Butch Norton (drums) en een extra gitaarheld, bouwde Williams een duchtig feestje in De Roma. Het rockte dat het een lieve lust was. Met stem en charme pakte het icoon de zaal in. Moeiteloos. En misschien betreurde ze die zitjes ook wel. In de tweede helft van de show had ze toch menigeen bijna aan het dansen gekregen.
We kregen een bijzonder mooie staalkaart, aka traktaat uit het rijke en bijzonder sterke repertoire van de zangeres. Met onder meer een ronduit subliem Drunken Angel waarbij de haartjes op onze armen spontaan recht gingen staan en natuurlijk krop in de keel!
Tijdens Stolen Moments, een ode aan Tom Petty, hielden we het amper droog. Zo pakkend, zo mooi en hoe krachtig! Ook gewoon een song die Tom Petty zelf geschreven zou kunnen hebben. “Ik schreef de song na het heengaan van Tom, ik was een grote fan. Net voor zijn dood traden we nog samen op”. Dus scheef ze even ‘gewoon’ een pakkende Tom Petty-song! Oh, en dan die gitaarsolo… Machtig! Petty zou ongetwijfeld fier geweest zijn op deze song.
Ook enorm genoten van People Talkin’, West Memphis dat eigenlijk een aanklacht is, maar o zo vrolijk klonk, met Williams’ commentaar (en het is gewoon ook de zanglijn) “that’s the way we do things in Memphis”. Oh, vergeten we ook haar wondermooie ode aan Lake Charles, haar geboorteplaats, niet.
Uit Good Souls Better Angels (2019), de nieuwste plaat, kregen we het fraaie Big Black Train, geïnspireerd door Bruce Springsteen, dixit Williams en een geweldig episch rockend Pray The Devil Back to Hell, met zalige raggende gitaren à la Neil Young & Crazy Horse. Uitstekend gekozen ambassadeurs voor die plaat, deze songs in de set.
Heel wat nummers in de set werden uitvoerig ingeleid en geduid met sterke verhalen, het ene al wat triestiger dan het andere, zoals bij de odes aan gevallen helden, maar ook gekruid met veel humor en we reisden mee naar Louisiana, Texas en Memphis. Waarbij de zangeres plots een heel boompje opzette over cajun food. Dat vond ze zelf ook wel grappig. “Waarom beland ik toch ook altijd op het punt dat ik over eten en gerechten begin te praten?”
Een vuist maken dat deed Williams ook, bijvoorbeeld toen ze U Can’t Rule Me (Memphis Minnie) opdroeg aan ’the US Supreme court’. Een derde ambassadeur uit die geweldige laatste plaat
“You can stroke your hips al little bit with this” leidde Williams het vuig rockende Are You Down in. Gedanst werd er net niet, of toch niet door iedereen. Lastig ook in zaal vol stoeltjes en tafels. Ook Let’s Get The Band Back Together en Out Of Touch rockten verschrikkelijk lekker, maar kreeg de mensen niet uit de stoeltjes, terwijl Williams zélf zo goed en kwaad als dat kon stond te rocken!
Met Out Of Touch en Joy bleken we al anderhalf uur ver in de set en zat het er dus op. Williams bedankte het publiek, de band en de zaal uitvoerig, werd het podium afgeholpen om, jawel een tweetal minuten later terug te keren.
We werden nog getroost met een lichtjes fenomenale cover van Pale Blue Eyes (The Velvet Underground + Nico) waarop Buick 6 alle duivels ontbond en een verzengende, heerlijk rommelige uitvoering van Neil Youngs Rockin’ In The Free World inzette. Geen onvergetelijke versie, maar wel oh zo lekker, nu mét dansende mensen in de zaal en Williams die er samen met het publiek ook een sing-a-long-momentje van maakte.
Na de feestelijke bisronde nam Lucinda Williams, zichtbaar toch wat geëmotioneerd door de gulle applaus in De Roma, uitvoerig afscheid van het publiek, en ze nam ook de moeite, hoe lastig dat vast moet zijn, om handjes te gaan schudden met de mensen op de eerste rij.
“Awesome Audience! Thank You!”
Thank you, Lucinda. Dit was een avond om in te lijsten. Lucinda is helemaal terug en hoe. Hallelujah.
Natuurlijk is het nog vroeg, het jaar nog jong. Toch durven we alvast stellen dat dit concert erg hoog in onze eindlijst van 2023 zal prijken.