Porta Nigra presenteerde ons het voorbije weekend een uitsluitend Belgische Wave – affiche. En we kunnen alleen maar zeggen dat zaterdag nogmaals bewezen is dat er heel wat talent rond loopt in ons landje !
“Moeke, leg je haar gewoon plat ! Nee, je mag niet vertrekken… Waarom wil je nu naar dat onweer gaan kijken (ik denk dat hij naar Donder, Hel en Hagel refereerde…) ? Doe die stomme dansschoenen terug uit !!!!” *Kuch* Wegens familiale omstandigheden misten we Donder, Hel en Hagel én Lizard Smile, waarvoor mijn excuses… Maar de reacties van het publiek klonken lovend !
Het is verbazend hoe Struggler in hun 40 jaar groeide als band. Ze klonken alweer keihard sterk: Loeiende gitaar, gedreven drums, sterke bas en de heerlijke stem van René Hulbosch. Onze favoriete nummers van de setlist vanavond? Recrudesce en Obligation lekker opgeblonken en natuurlijk titeltrack The Gap. Met Schrapnel brachten ze gemoderniseerde postpunk , door ervaren mannen gebracht, die weten hoe het hoort… Volgende week maar weer ? Jawel, van Struggler krijgen we niet genoeg !
True Zebra ging toch wel met de grootste belangstelling van ons lopen vanavond . A great show captured in one man ! Kevin Strauwen brengt meeslepende Electrorock. We hoorden jungle beats, een knappe stem die veel aan kan, een zweempje Nine Inch Nails, een tikkeltje Nitzer Erb, wat Depeche Mode… En hij neemt het podium volledig en terecht in: hij staat er, met doordringende blik die niet vreest zijn luisteraar recht door de ogen te snijden. De rode lijn van in zijn hals tot aan zijn pols doet slagaders uitzetten bij elke beat. En hij beweegt extravagant mooi. Een hele performance…
Dat de mannen van Ground Nero enorm goed zijn, hoeft niet meer gezegd! De uit een graftombe gerezen stem van Gwijde Wampers, die charismatisch het podium bestijgt, in combinatie met het gitaarspel van Peter Smeets in kilt (waar naar grote waarschijnlijkheid vanavond vrijwel niets meer onder gedragen werd) én de onverstoorbare Peter Philtjens op de bas brachten een ijzersterke set. De nieuwe nummers van Scales werden door het publiek gesmaakt… Plethora !
TB Frank & Baustein… een ravissant duo ! TB Frank , alom bekend van The Neon Judgement produceerde samen met extreem getalenteerde multi-muzikant Wouter Baustein de plaat Tock! en samen vullen ze elkaar zeer knap aan op het podium. Dat ze elk een verschillende achtergrond hebben hoor en voel je en dat maakt dat ze erg complementair kunnen zijn, maar ook een heerlijke diversiteit aan nummers brengen. De twee mannen overstijgen elkaars’ gitaarspel continu. Van Margarita tot Mother of Earth: Ze smijten er hier en daar flink wat EBM in, soms een Cash-achtige streep country, electric blues, rock’n roll… oh… wat maakt on-labelbare muziek ons gelukkig! We zijn minder fan van de cover van I Fought The Law (maar laat uw mening zeker niet door òns beïnvloeden). Dat er ook Neon Judgement-nummers gespeeld werden, werd zéker geapprecieerd ! Niemand kon stil staan bij Chinese Black. Het dans-hoogtepunt vraagt u ? Het ogenblik dat TB Frank het podium even volledig aan Baustein alleen gaf… Heerlijk !