Blijkbaar geldt de spits niet op een zaterdag. Goed om te weten. Ben ik nu wel vet mee. Het event begint pas om acht, en het is nog niet eens zes uur. Er zit maar één ding op: de lieve mensjes van Girls go BOOM wat gaan lastigvallen.
Een oud pakhuis. Dat is de beste omschrijving die in me opkomt als ik de venue voor het eerst aanschouw. Er is hier wel niet veel leven te bespeuren. Ik ben toch op het juiste adres? Dat moment komt er net iemand uit de zaal. “De rest zit boven.”
“Wow, je bent vroeg. Zelfs onze geluidsman is er nog niet.” Iedereen is bezig met de laatste voorbereidingen voor vanavond. Ik besluit even te helpen en mee wat inkopen te doen in de Aldi om de hoek.
De Groningse dames van OOO openen de avond met stevig gitaargeweld, afgewisseld met wat ik alleen maar kan beschrijven als westerntunes. “Het is ons eerste optreden in het buitenland.” Hopelijk niet het laatste, denk ik dan bij mezelf.
Het Hasseltse Piquet volgt op met een strakke, psychedelische intro. Frontvrouw Lien Moris, gehuld in de meest flashy jumpsuit die ik ooit zag, betreedt het podium. Alsof die hypnotiserende gitaarlijn nog niet genoeg was, gebruikt ze haar bezwerende stem (afgewisseld met wat high pitched screams) om iedereen in het publiek in haar ban te krijgen. Maar… Wat doet ze nu? Gitaar spelen met haar voet? Ach ja, ieder z’n ding. “We hadden een deal dat ze hun mond moeten houden…” flapt Lien er even uit wanneer drummer Mattias Jonniaux enthousiast begint te roepen van achter zijn drumstel. Na een nieuw plectrum te nemen uit haar handtas (die dingen raak je toch altijd kwijt, hé), geven ze er nog een laatste lap op met Heywawisze.
Om wat afwisseling te bieden tussen de bands, betreedt Hannah Maes (met haar slam poetry) het podium. Teksten over vrouwenrechten wisselt ze af met rants over Trump. Ze straalt zodanig veel zelfvertrouwen uit, dat iedereen in de zaal in de ban is van haar voordrachten.
Net buiten de zaal, zijn er enkele kortfilms te bezichtigen. Geheel in het thema van een cinema uit de jaren 1930. Zalig toch.
Headliner van vanavond is het Londense Dream Nails. Deze dames vliegen er stevig in met strakke riffs, die worden aangevuld met betoverende vocals (en hevige schreeuwen à la Aurélie Poppins) van frontwoman Jaspari Guadalajara. Speciaal voor organisatrice Lindsi Dendauw, spelen ze een cover van Rebel Girl van Bikini Kill. “We are addicted to Instagram, so please follow us”, wordt opgevolgd met (zoals beloofd) een hevige storm aan glitters.
Na even te bezinken over wat een geslaagd launch event Girls go BOOM heeft verzorgd, laden we alle spullen in de auto. Terwijl de girls van Dream Nails nog het Gentse nachtleven willen ontdekken, besluit ik maar eens mijn bed op te zoeken. Het was een lange dag.
Mathias Bex