Wat gebeurt er als je twee jonge vrouwen, eentje met een klassieke gitaar en eentje met een viool, als voorprogramma laat spelen voor één van de zwaarste blackmetal bands van België? Dat vraag je best eens aan Ine Clerckx (gitaar) en Emelie De Bruyne (viool), samen Elles. Ze hadden de eer om te openen voor Wiegedood, en deden dat met veel klasse en blijk van talent. Alleen zijn we niet zeker of het publiek op hen zat te wachten. Naarmate de de balzaal van de Vooruit begon vol te lopen werd het namelijk steeds moeilijker om de muziek te horen boven het gepraat van het publiek. Spijtig, maar misschien niet geheel onverwacht.
Wel geheel volgens de verwachting was de stormram waarmee Wiegedood op het (makke?) publiek inbeukte. Met een ongelooflijke energie, een muur van gitaren en de oerschreeuw van Levy Seynaeve kregen de toeschouwers waarvoor ze gekomen waren. Net zoals Amenra en Oathbreaker (om twee random groepen te noemen) moet je Wiegdood live gezien hebben om te beseffen dat je dit soort muziek moet ondergaan eerder dan “beluisteren”.
Foto’s: (c) Björn Comhaire