Je zou er zo drie keer voorbij lopen, die Antwerp Music City. Een gat in de muur en een donkere steeg die je naar een krappe tempel van verderf leidt. De betere binnen- en buitenlandse underground vindt er zich wel vlot een weg heen, zoals Reverend Beat-Man en de Kortrijkse Chiff Chaffs.
DJ Ungawa stond in een verstopt hoekje plaatjes te draaien en het werd al heel snel enorm gezellig. Het podium bestond uit een oud Perzisch tapijt van de bomma. En dat werd behoorlijk onteerd met de garage trash van Chiff Chaffs.
© Jan Van Coppenolle
De blikken gerstenat en Tequila vloeiden vlot de kelen binnen op de vuile en toch stijlvolle rock-‘n-roll twang. De opgeblonken schoenen met Cubaanse hiel die in stof, as en plakkerige resten bier stampen. Alsof we ons plots in een bar bevonden in een afgelegen oord, ergens tussen Calico Ghost Town en Tijuana.
Kon Reverend Beat-Man onze zielen nog redden? Eenmansband en levende legende uit Zwitserland met een stem die doorleefd is van zowel elke zondige daad en geneugte die in de Bijbel en minder heilige, verboden literatuur beschreven staat. Stomende, striemende blues over seks en de duivel. Gospel blues met een losbandige geseling van de gitaarsnaren, basdrum en cimbaal.
Als een liefdevolle vader vroeg hij regelmatig of iedereen van de verzamelde congregatie het nog naar zijn zin had. Het feest sprak voor zich. De bezwerende viering werd halverwege bijgestaan door misdienaar Milan Slick op het orgel waar Beëlzebub ooit zelf de ivoren toetsen voor gepolijst moet hebben.
Bezield, bezweet en nogal onder de indruk keerden we huiswaarts… Wat een avond!
Chiff Chaffs: Facebook