Tekst & beeld: Kris Verdonk
Een uurtje voor middernacht en wanneer juli augustus werd, sloot een doornat bezwete Pieter-Jan De Smet een stomend concert af met August, de hit die hem wereldberoemd maakte in Vlaanderen en de Japanse underground. Wat voorafging die 31ste juli van 2023: twee uur en een half onversneden rock’n roll in familieverband.
PJDS tekende met Extinct Birds voor een heel straffe plaat, die hij als artist in residence had geschreven in Oostende. Logisch dus dat hij een plekje had om ze aldaar voor te stellen. Dat gebeurde in een afgeladen Kaap, een statig onderdeel van de gaanderijen, alwaar tegenwoordig veel jazz bedreven wordt. Tijd voor wat rock’n roll dus. Theater aan zee (TAZ) nodigde hiervoor de familie De Smet uit Gent uit: Odo en PJDS. Odomania is een feit. Na extatische taferelen in de uitverkochte Charlatan in Gent en de AB in Brussel was nu Oostende aan de beurt om kennis te maken met het drietal.
Een deel van het TAZ-publiek zat op stoelen, en het zicht werd deze mensen ontnomen door een bakvisbrigade, die meezingend en dansend de eerste rijen had veroverd. De gasten van Odo zijn jong, ze hebben de looks, ze hebben de nummers en ze kunnen spelen. En deze meisjes weten het alvast: die kunnen wel eens groot worden. Op’t einde van hun concert hadden Max De Smet (drums, zang), James De Smet (gitaar, zang) en Tijl Van Wambeke (bas, zang) iedereen overtuigd.
“PJDS” is naast frontman Pieter-Jan ook Frederik Seghers op gitaar, een straffe ritmesectie met drummer Teun Verbuggen en bassist Mirko Banovic, en Jan Duthoy op keys. Het vijftal speelde grote lappen uit de recente elpee Extinct Birds, afgewisseld met enkele klassiekers en onbekender werk. Extinct Birds is een schone plaat, een zeldzame plaat, Blackstar in New Orleans, eentje om te koesteren. Niet evident om ze live over te brengen, maar bij alle concerten van de groep die ik gezien heb, lukte dat zonder probleem door de juiste song op het juiste moment te brengen.
De classic Fire en afsluiter My soft Spoken Brother, kregen dan weer een extatische krautrockbeurt. Voor hij zou afsluiten met August, riep vader Pieter-Jan zijn zonen op het podium en speelden ze samen nog enkele liedjes. Enkele dames in het publiek lieten de tranen de vrije loop, tijdens het laatste nummer dat de zonen opdroegen aan hun overleden grootmoeder en waarvan de tekst ging over het afscheid nemen.
PJDS Facebook – Instagram
ODO Facebook – Instagram
