Twee maal garagerock afgelopen donderdag in Muziekcentrum Kinky Star met het jolige Kookaburra en het onstuimige Roda Litsop de affiche. Het was voor, tijdens en na de beide shows op de koppen lopen op de Vlasmarkt en omliggende. Met dank aan het Lichtfestival uiteraard.
Die georganiseerde volksverhuizing hield uw man en een 50-tal rockende medemensen niet tegen om het muzikale geluk vooral binnenskamers op te zoeken. Een goede keuze. Wie het avondje ‘maximum rock ‘n’ roll’ in Kinky Star aan zich liet voorbijgaan, mag zich dat uitgebreid beklagen. De afwezigen hadden ongelijk.
Kookaburra, nog redelijk groen achter de oren, opende de avond. Jong maar zonder al te veel complexen en de opbouw van de set had verdacht veel weg van wat meer ervaren bands brengen. Versta: hard en snel van start gaan met de beste nummers, gas terugnemen halfweg met het iets minder tot de verbeelding sprekende materiaal -wel opgeleukt met een goede cover tussendoor – om hard en goed te finishen. Voor de wiskundigen onder u; het was de omgekeerde Gauss-curve on stage.
Het trio -1/3de Gentenaar, 1/3de Oostendenaar & 1/3de Kempenzoon – maakte vorig jaar zijn plaatdebuut met de 5 track-ep Mystery Girl. Het gelijknamige nummer, aangekondigd als: “onze hit, 330 hits op You Tube, jeu!”, kreeg de handen het meest op elkaar. Ook die van ons. Prima nummer. Net als instrumental Sprodka – een meer dan gesmaakte mix van Sprite en wodka – dat naar het einde toe werd gespeeld.
Voor de cover tussendoor werd geopteerd voor I Was Denied van ‘The Oh Sees’. Klonk iets braver/voorzichtiger dan het fors krakende origineel van hyperkineet John Dwyer, maar geen erg. Kookaburra bewees in alle geval over flink wat potentieel te beschikken. Verder werken, veel spelen en de onnozele bindteksten droppen en alles komt geheid dik in orde zo bedachten we.
Geen omgekeerde Gauss-curves of wat dan ook eens het Antwerpse Roda Lits stormenderwijs bezit nam van het podium. Het viertal zette meteen zwaar in en hield het verbluffende hoge tempo en dito niveau aan tot het eind. Zonder verpinken. Lekker loos gaan zouden onze Noorderburen zeggen.
Het energieke Roda Lits grossiert in onwaarschijnlijk catchy klinkende rocktunes. Groovy lo-fi garagerock met een zware sixties stempel zonder één seconde retro te klinken. Geen flower power dus. Eerder onbezorgd gooien met bloemen met de pot er nog aan. En keer op keer raak smijten en bovendien.
Op de setlist; de vorig jaar op Belly Button Records verschenen naamloze ep, een paar nieuwe dingen (denken we) en een aantal nummers die al enkele jaren als demo circuleren. Moeilijk om er de hoogtepunten uit te vissen, niets viel uit de toon. Misschien dat Overload dankzij het zalige meebrulrefrein nog net iets harder piekte dan de rest.
Roda Lits doet een verdienstelijke poging om The Cramps, Stooges, MC5 en Ramones in één te verenigen. En laat dit nu net een collectie bands zijn die we op dagelijkse basis aan het hart drukken. Kortom: heerlijk concert van een vrolijke bende ongeregeld. Festivalorganisatoren die nog op zoek zijn naar een band om de tent in de fik te steken weten meteen wie ze mogen contacteren. Indien ernstig, zich onthouden.
KOOKABURRA
RODA LITS
