Cargo Mas is de nieuwe band rond trompettist/componist/percussionist Sam Vloemans (Gabriel Rios, El Tatto Del Tigre, Wizards Of Ooze…), trombonist Tom Verschoore (Briskey, Gabriel Rios), pianist Mike Roelofs (Mo’Jones, Minyeshu..), gitarist Bart Oostindie (Mo’Jones, Down South..), bassist Roberto Mercurio (Mo & Grazz, Sofie..), drummer Pat Dorcean (Ida Nielsen, Ertebrekers..) en percussionist Amel Serra Garcia (El Tattoo Del Tigre, Brazzaville). Op 1 januari van dit jaar verscheen het debuutalbum van Cargo Mas na jaren repeteren, schrijven aan nummers en voorbereiding. Dit jaar had het jaar moeten zijn om het album op diverse plaatsen voor te stellen, maar daar dacht Corona anders over.
Tien maand later mogen ze dan eindelijk deze straffe plaat live voorstellen. Vorige maand waren ze nog te zien op het Gentse Jazz In ’t Park, nu mochten ze de Jazzkroegentocht openen in Wilrijk. De zevenkoppige band opende met het sfeervolle Let’s Do This. Een knappe compositie die mooi overging in het verbluffende naar Pat Metheny ruikende Caminar Part 1, waarna we acid jazz kregen met Caminar Part 2. Dan dook Vloemans in zijn oudere werk met James Meets Duke (uit het album New Light) dat mooi aanleunt bij het werk van Cargo Mas: lekkere fusion die enorm aanstekelijk werkt.
Quento 8 volgde en de salsatonen zorgden voor de eerste stoeldansjes. Het waren beslist niet de laatste van de avond. Fijn was het om te zien hoe Vloemans en Verschoore met hun instrumenten in discussie gingen met elkaar. Met Samsara trakteerden ze ons op lazy funk en met Pick Up trokken ze echt alle funkregisters open. Wat een feest! Daarna werd de groove even weggenomen voor het lyrische Waltz De La Lluvia waarin Sam prachtige klanken uit zijn trompet toverde. Vervolgens won het stoelendansfeest terug aan populariteit met La Canción Dominical, een salsabom die live nog heviger knalt dan op de plaat, net zoals het zwoele Mistress Of Moons.
Vloemans toverde Bonaire ook nog eens uit zijn hoed, een nummer uit het album Otrabanda uit 2015. Het salsafeest werd volledig verdergezet. Sam ruilde zijn trompet in voor de timbale en percussionist Amel Serra Garcia en drummer Pat Dorcean speelden een zalig percussiestuk. Met het funky My Favorite Pants sloten ze hun geweldige set af. Gelukkig kregen we nog een bisnummer met de toepasselijke titel Groove 1.
Cargo Mas gaf een perfect optreden in Wilrijk. De nummers vloeiden mooi in elkaar over tot een heerlijk samenspel. Een mooie mix van funk, salsa, fusion en acidjazz. We zagen vooral een kwaliteitsband die er van genoot om terug live te spelen en dat deed met veel speelplezier en humor. Een feest voor oog en oor! Wie door de grijze herfstdagen al heimwee heeft naar de zon, moet beslist een concertje Cargo Mas boeken.
