Altijd een risico die concerten tussen het feestgedruis van Kerst en Nieuw door. Al zeker als het weer zich net voor aanvang laat omschrijven met gebruik van het prefix ‘honden-‘. Dat alles belette niet dat Bar Mirwaar woensdagavond toch aardig volliep voor het laatste concert van dit jaar. Met Fiona Brown op het podium.
Fiona liet zich bijstaan door schoon volk met Naomi Sijmons, aka Reena Riot, en drummer Antoni Foscez van Go March. Op de playlist: in hoofdzaak songs van Mundane, het eerste full album van de artieste dat vorig jaar verscheen. Pas met het einde en de bisronde in zicht werd ouder werk van de ep Demons (2016) aangesproken.
Niet geheel onlogisch die tweesplitsing. Tussen beide releases ligt een pauze van 5 jaar en kwamen tot stand vanuit een ander perspectief. Elektro en ingehouden beats op Mundane. Meer gitaargeoriënteerd op Demons. Aanwezig op de twee platen; de subtiele, haast serene zang die de veelgelaagde en diepgravende songs op sleeptouw nemen.
Mundane betekent zoveel als burgerlijk-voorspelbaar, versta: ‘normaal’ op het saaie af, maar dat was het in Bar Mirwaar allerminst. Soms dekt de vlag de lading helemaal niet. Noem het ironie. Of sarcasme van de eerder beleefde soort. Diversiteit troef in alle geval.
Strakke beats in LFF, onheilspellend gitaarwerk in Restricted, fluisterzang in harmony met Know No More… Het verschil zat ‘m heus niet in de details. Songs over escapisme, het opzoeken van grenzen, risico’s nemen en gevaren trotseren. En deelnemen aan klimaatmarsen. Met het hoofd naar beneden, Head Down inderdaad.
De veelvuldige positie- en instrumentenwissels moest je er maar bij nemen al haalden die de vaart nooit uit het optreden. Afgesloten met een drievoudige bisronde waar in eerste instantie vakkundig afgerekend werd met demonen maar een elegant-zwierig Wisdom de beste indruk maakte. Fors applaus na afloop, prima laatste concert van dit jaar.
The Band:
FIONA BROWN – vocals, keys, guitar, bass
NAOMI SIJMONS – vocals, bas, keys, guitar, accordeon
ANTONI FOSCEZ – drums, vocals