Muziekfanaten, het blijven al bij al toch rare wezens. Zoeken anderen de zon op, stappen muziekliefhebbers met plezier de pikdonkere AB binnen om zich te laten onderdompelen in een klanktapijt dat perfect de grens tussen hemel en hel aanduidt. Een ideale omschrijving, ook al zeggen we het zelf. Soms lijkt het alsof God je op de schouder klopt, en dan weer is het satan die je naar zijn duistere plekken meevoert.
De twee bands die op het programma stonden, kan je niet anders dan in het post-rockvakje onderbrengen. De hoofdact mag je, zonder er veel bij na te denken, als één van de gevestigde waarden uit het genre beschouwen. De supportact is Belgisch talent dat met deze vondsten iets nieuws probeert te scheppen en daar meer dan behoorlijk in slaagt.
Vorig jaar kwam People, If You See The Smoke Do Not Think It Is Fields They’re Burning uit. De perfecte kers op de taart voor The Black Heart Rebellion dat al tien jaar bezig is. Tijdens de releasedagen van dit schijfje op 9000 Records (met Koen Gisen als producer), stond de band al eens in de Brusselse rocktempel, nu deed hij dat als als voorprogramma van Explosions In The Sky.
Wie deze heren reeds aan het werk zag, weet dat dit concert geen verrassing was. Met een hele resem instrumenten (van een ketting tot iets wat op een vreemd accordeon lijkt) brengt dit vijftal een waanzinnige mix van post-rock, psychedelica en post-metal. Pieter Uyttenhove is de ceremoniemeester van een collectief dat je de meest duistere kant van je ziel laat zien. Confronterend? Zo veel is zeker, en ook al was dit maar een voorprogramma (nou ja), zie je toch dat deze band alsmaar groeit en voorbestemd is om dezelfde weg op te gaan als de Texanen die een half uurtje later een stampvolle AB zouden begroeten.
Explosions In The Sky haalde ooit de roddelbladen omdat het album Those Who Tell the Truth Shall Die, Those Who Tell the Truth Shall Live Forever het opschrift This Plane Will Crash Tomorrow had. Daardoor zagen heel wat moraalridders een link met de aanslagen op het WTC-gebouw. Natuurlijk ging het om niet meer dan idiote roddels, muziekfans wisten evenwel dat het een plaat was die het gezicht van de muziek zou veranderen, en dan vooral die van de post-rock.
Vreemd genoeg ging het nadien (op The Earth Is Not A Cold Dead Place na) bergaf, maar de laatste cd The Wilderness zette de vier (op het podium zijn er dat vijf) opnieuw op de muzikale landkaart. Ook in België, want doordat het optreden op 7 juni in een mum van tijd was uitverkocht, werd aan de Amerikanen gevraagd om de dag nadien weer op te treden. En jawel, weeral zat de zaal vol.
Gitarist Mark Smith vroeg om een applaus voor The Black Heart Rebellion, verontschuldigde zich voor het feit dat hij op 24 uur tijd nog geen woord Nederlands had geleerd en de band begon met The Birth And Death Of The Day. Een startschot van anderhalf uur prachtige post-rock dat alleen maar werd onderbroken door het uitbundige gejuich van de enthousiaste fans. De vier gitaristen en drummer zorgden voor een onverwoestbare geluidsmuur. Er zat agressie in, maar vooral veel schoonheid. Alle composities zijn instrumentaal, en hoewel post-rock wel eens een geeuw kan veroorzaken, heb je dat bij Explosions In The Sky niet. Het geheim? Gewoon ijzersterke songs zoals Infinite Orbit, Memorial, Colors In Space of de krachtige afsluiter The Only Moment We Were Alone.
De muziek kreeg een extra dimensie door een oogverblindende lichtshow waarin niet op een lampje min of meer was gekeken. Explosions In The Sky liet zien dat post-rock niet gewoon een term is waarmee dertigers nog eens graag uitpakken. Fenomenaal is dan ook het enige woord dat bij dit concert past.