Wie voor het binnentreden van de NEST in Gent nog eens Planet Claire of Rock Lobster (zo lang het maar Meet The Flinstones niet is) speelde, wist niet wat hij zag. Cindy Wilson ooit met haar B52’s in staat om festivalweiden en megagrote concertzalen te doen vol lopen, had moeite om met haar solovehikel Change meer dan veertig man (een ruwe schatting) op de been krijgen. Dit moet, denken we, pijn doen.
Eerlijk is eerlijk, pik willekeurig twintig mensen op straat uit en vraag hun wie Cindy Wilson is, en de kans dat iemand het deuntje van Love Shack begint te fluiten is tamelijk gering. Het zal Karen Damen nooit overkomen.
Het vergt moed en respect dat vrouwe Wilson het etiket van de B52’s niet misbruikt. Op de affiche valt de naam van haar gewezen groep (hoewel officieel nooit gesplit) nergens te bespeuren en ook in haar set weigert de blondine om er ook maar één hit van de B52’s in te stoppen. Niet dat nostalgie moet, nostalgie is nergens goed voor, maar het resultaat was er gisteren ook naar!
Geen voorprogramma en voor we het weten staat een kranige 60-jarige op het podium om te tonen dat ze net als Kate Pierson en Fred Schneider ook een soloverhaal klaar heeft, ofschoon er geen mens op zit te wachten (en neen, we zijn niet in een cynische bui, we schrijven gewoon wat we zagen). Cindy had een begeleidingsband bij zich die zeer goed weet wat de standaardnorm is om muziek te maken, maar daar geen centimeter buiten ging. Degelijk gebracht, maar dat doet de begeleidingsband van Jo Vally ook.
Als gezegd alle liedjes uit haar solodebuut dat vreemd genoeg is uitgebracht op (het anders fantastische) Kill Rock Stars. Op plaat genietbare elektroclash die speelt met foute 80’s-pop en dan denken we spontaan aan Belinda Carlisle of Kim Wilde, maar zonder de catchy tunes, niet dat alle songs van deze laatste twee dat zijn.
Cindy, nog altijd gezegend met een hemelse stem, lachte haar overgebleven fans toe. Nooit hoorde je een slecht nummer, maar ook geen goed. Iedere song was een poging om een popsong neer te schrijven die in de jaren 80 een hit zou (kunnen) geweest zijn, maar na één minuut wist je dat de missie een mislukking was.
Onmiddellijk na het optreden verdween Cindy achter de coulissen. We zagen haar niet meer terug en ook de man achter de merchandisestand moest vroeger dan verwacht zijn biezen pakken. En nu?