Chantal Acda weet telkens weer een gevoelige snaar te raken met haar breekbare composities, ook als ze die uitwerkt met een andere artiest zorgt dat voor magische songs. In het verleden werkte ze zo al samen met onder andere Nils Frahm, Rutger Zuydervelt, Bill Frisell, Stef Kamil Carlens, Peter Broderick, Chris Eckman (voor het Distance, Light & Sky project) Gregory Frateur, Alan Sparhawk & Mimi Parker van Low en natuurlijk met haar levenspartner Eric Thielemans. Dit jaar bracht ze nieuwe muziek uit bij de film Koyaanisqatsi die ze gecomponeerde met Thielemans. Ook maakte ze het album A Closer Distance samen met de Italiaanse componist en pianist Bruno Bavota. Met die laatste gaat Chantal nu op tournee.
Jaren geleden ontmoetten de twee muzikanten elkaar en daar werden toen al plannen gesmeed voor een samenwerking. De intieme piano-composities van Bruno en de dromerig folk van Chantal leken toen al een perfecte combinatie. Door corona stond de tijd even stil en kon de samenwerking, vanop afstand, eindelijk beginnen. Zo kwamen er negen bloedmooie nummers tot stand. Bavota stuurde demo’s door die Chantal afwerkte met haar warme dromerige stem. De samenwerking verscheen net op het Amerikaanse label Temporary Residence.
We gingen een kijkje nemen in De Studio in Antwerpen om ons ervan te vergewissen of de magie ook op het podium en in de zaal bleef hangen. De mooie, niet al te grote zaal van De Salon was gevuld met comfortabele zetels, wat een erg intieme sfeer creëerde. Bruno nam plaats achter de piano terwijl hij naast zich nog een klein keyboard en een laptop had staan. Een beetje onverwacht aangezien alle songs op het album op piano zijn ingespeeld. Chantal stond recht achter haar keyboard, dat ze af en toe afwisselde met haar akoestische gitaar.
Voor ze aan het optreden begon, vermelde Acda dat dit album live brengen niet zo evident was voor haar. Ze schreef de heel intieme teksten bij de composities van Bavota, niet echt met het idee dat anderen ze ooit zouden horen. Ze stelt er zich heel kwetsbaar in op en zingt over een moeilijke, donkere periode in haar leven. Zo schreef ze nummers over doodgaan, problemen met haar kinderen, intimiteit, zelfreflectie en wandelingen in de natuur waar ze volledig tot zichzelf komt. Voor elk nummer dompelde ze zich, toen ze de tekst schreef, volledig onder in die periode, wat het voor haar een intense belevenis maakte. Chantal vond het echter nodig om haar gevoelens los te laten en met iedereen te delen, er wordt al genoeg dingen binnengehouden en niet gezegd, terwijl het net wel nodig is om af en toe te ventileren.
Bavota vulde Chantals woorden mooi aan met zachte warme pianoklanken. Het leek wel of zijn composities een troostend medicijn zijn voor haar gevoelens. Daarom is die titel A Closer Distance ook perfect gekozen. De twee maakten het album op grote afstand van elkaar maar voelden elkaar goed aan waardoor ze naar elkaar toegroeiden. Dat merkte je ook aan de live performance. Beide muzikanten speelden constant op mekaar in waardoor het duo eigenlijk één mooi geheel vormde.
Het publiek luisterde muisstil naar de prachtige songs waarbij zelfs het gekraak van het pianopedaal en de houten vloer waar Chantal af en toe op bewoog, hoorbaar was. Zelfs het geluid van het geklik van een fototoestellen klonk storend, en Chantal vroeg om geen foto’s meer te omdat het haar uit concentratie bracht.
Natuurlijk speelde het duo het volledige album, in de volgorde die het op het album staat, want dat is ook de volgorde waarin de songs werden opgenomen. Verder werd de set aangevuld met een wondermooie versie van Light Years van The National en een paar nieuwe songs die meer elektronisch klonken met subtiele beats en warme soundscapes. We gaan er dus vanuit dat er een vervolg komt op A Closer Distance, wat we zeker toejuichen.
We waren in Antwerpen getuige van een prachtig optreden van twee mooie mensen die hun ziel volledig blootgaven. Dat de twee artiesten na het optreden elkaar een knuffel gaven, onderstreepte hoe intens hun samenwerking geweest is. Het duo kreeg een verdiende, staande ovatie. Op 15 oktober staan Bruno en Chantal nog in 30CC in Leuven, als je de kans hebt, ga dan kijken en laat je verbazen door deze twee klasbakken.