Zaterdagavond in een stad die er goesting in heeft. Op het podium een gitarist en een pianist. Spelen rustige jazz. Een bassist komt erbij en voor je ’t weet staat er elf man en een vrouw latin grooves en diepe funk te spelen. Dit is Cargo Mas ft Greg Boyer. Het publiek komt song per song dichter bij het podium en na een tijdje beginnen de eerste kortgerokte benen te bewegen.
Trompetbeest en componist Sam Vloemans heeft altijd zijn eigen pad gevolgd. Zijn collega’s in Cargo Mas zijn eersteklas muzikanten. Gezichten die je ziet opduiken bij Zap Mama, Bart Peeters, Natalia, in de Belgische en Hollandse jazz- en indiescene. Belangrijk: ze spelen in deze band duidelijk voor het speelplezier met elkaar. Grooves neerzetten, melodieën laten zweven, soleren zonder dat het notenneuken wordt, een zaal aan ’t dansen krijgen…
Cargo Mas is een band zonder gelijke. Dat bewijzen ook de buitenlandse gasten die met plezier aanschuiven, zoals Fred Wesley (bandleider James Brown), Ida Nielsen (bassiste Prince) en gitarist Cory Wong.
En vanavond is de gast Greg Boyer. Boyer is een flamboyante trombonist. Stijlvol gekleed, af en toe gekkebekkentrekkend. Zijn muzikaal c.v. leest als een who’s who: Prince, Parliament, Sheila E., Bootsie Collins... En nu dus Cargo Mas. Vloemans leerde hem jaren geleden kennen na een concert van Maceo Parker. En van het een kwam het ander en nu delen ze even samen het podium.
De groove is pokkebelangrijk. Die komt uit handen van menselijke metronoom Patrick Dorcean. De baslijnen van Roberto Mercurio zijn onverstoorbaar. Vloemans legt zijn trompet neer en begint percussie te spelen met Amel Serra Garcia van wie je zou zweren dat hij acht handen heeft.
Twee uur later is het feestje gedaan. Of toch niet? De zaal vraagt en krijgt bissen. Gitarist Bart Oostindie speelt een afrolick die al snel het gezelschap krijgt van een salsa beat, die dan weer overgaat in eightiesfunk en terug. Muzikanten en zaal krijgen er niet genoeg van. Solo’s vliegen over en weer. En dan is het tijd voor afscheid. Diepe buiging. Doek.
