Tekst: Jef Versmissen
Foto’s: Dirk Wouters
De sfeer zat er goed in tijdens het bezoek van Arrested Development aan zaal Lux. De Amerikaanse hiphopband verbaasde zich een beetje over de uitbundige ontvangst, maar met enkele klassiekers als Mama’s always on stage of Mr. Wendal op hun palmares, was die ontvangst volkomen terecht.
Het concert begon met een vettige streep hiphop, opgestookt met funky baslijnen en militante teksten. Iedereen aan het dansen, volledig chill, en dat drie nummers na elkaar. Net toen iedereen dacht: “Wow man, dat is hier het concert van het jaar!!”, zette de band de onpeilbare akkoorden in van What’s going on van 4 Non Blondes, een van de minst aanvaardbare nummers ooit geschreven door een wezen van menselijke afkomst. Sorry, dat moest even gezegd worden.
Gelukkig keerde het tij quasi onmiddellijk. De Afro-Amerikanen deden hun roots alle eer aan en mixten opnieuw hun hiphop met afrobeat, reggae, soul, funk en gospel. De danseressen-zangeressen sprongen op het podium alsof ze een wezen uit de oertijd aan het bezweren waren. Dat beest was dan misschien wel aanwezig, maar liet zich gewillig temmen door de beats, de bas en de rhymes.
Thou shalt not pass!
Two turntabels and a microphone, dat was voldoende voor hiphop, dacht men ooit. Maar bij Arrested Development staat gewoon een stevige liveband op het podium. Er is geen tijd voor tierlantijntjes, solo’s of andere overbodige intermezzo’s. De band legt gewoon een groove vast en blaast daarmee het publiek steeds verder overhoop. Er was tussendoor wel een hoop gepreek over jezelf terugvinden, revoluties opzetten en op tijd gaan slapen, maar dat namen we er graag bij.
Soms hebben ze gelijk, soms niet. Want we zagen onze jeugdjaren voorbijflitsen, met herinneringen aan de eerste GTA, de chirofuiven op een houten dansvloer, of gewoon 3 Years, 5 Months & 2 Days in the Life Of… die we op repeat bleven afspelen nadat we ze uit de bib geleend hadden. En vergaten terug te brengen.
Uitermate sympathiek was de coolness en bereikbaarheid van de band. Na het optreden liepen ze gewoon wat rond in de Lux met een Duvel in hun hand en sloegen ze een praatje met de fans, zwaaiden ze naar de mooie dames op het terras en gaven een high five aan enkele jonge hiphopfans. Toffe bende, tof feest, volgende keer komen we terug.
