Al meer dan 20 jaar staan ze samen op het podium, Maynard James Keenan en Billy Howerdel. Hoewel we het Tool-label misschien wel mogen beginnen nalaten (Keenan als zanger, Howerdel als ex-gitarist), want A Perfect Circle staat er helemaal als alternatief/progressieve rockband. Of ze even gekend en geliefd zijn als Tool, valt te betwijfelen. Met een slechts halfvolle Lotto Arena deze avond leek het niet meteen zo.
Visueel brachten ze in elk geval een ongewone opstelling: zanger Maynard James Keenan stond achter op het podium, terwijl Billy Howerdel (gitaar) en Matt Mc Junkins (bas) vooraan stonden. Drumwonder Jeff Friedl werd regelmatig in de schijnwerpers gezet en het was een lust voor het oog om hem aan het werk te zien. Verder waren de heren vergezeld door Gregg Edwards (singer/songwriter en multi-instrumentalist bij Failure en Autolux) die James Iha (druk, druk, druk met The Smashing Pumpkins) vervangt tijdens de tourconcerten.
Van Keenan konden we eigenlijk nauwelijks een glimp opvangen, aangezien hij amper belicht werd, waardoor er tijdens het optreden wel een knappe, intieme sfeer hing. Wat er auditief volgde was een krachtmeting met emoties, een afrekening met decibels en een intens, donker concert van ongehoorde kwaliteit!
Dat de focus volledig op de 19 nummers die ze vanavond brachten, moest liggen was duidelijk. Opnames of foto’s maken was uit den boze. Smartphones werden op bevel weggeborgen en ook voor het podium was geen enkele fotograaf te zien.
We kregen heel wat nummers van hun nieuwe album Eat The Elephant te horen.
Openen deden ze met het nieuwe nummer Desillusion. Vol van pianoklanken, één en al emotie: van passionele kwaadheid, volledige rust tot tranen die over het gezicht stromen. “You were never an island…”. En dat van de eerste minuten al. Ook de titeltrack Eat The Elephant baadde in dezelfde dieprakende sfeer. Prachtig!
De piano (gespeeld op synths) speelt een grote rol bij de nieuwe nummers. Meer dan ooit, want ook in het beklijvende nummer The Doomed zit ze sterk verweven. “Blessed are the fornicates. May we bend down to be their whores. Blessed are the rich. May we labor, deliver them more.”
So Long, And Thanks For All The Fish was een van die nieuwe nummers met een ironische ‘hip hip hurray !’ die verwijst naar de grote hoeveelheden geld die de mens er doorjaagt aan materiële, totaal overbodige zaken.
Hoe mooi het ook klinkt wanneer de heren samen zingen en daardoor een meerstemmige melancholie de zaal insturen, hoorden we in The Contrarian.
Naar het einde toe, brachten ze ook een knappe ode aan Malcolm Young (de gitarist van AC/DC die vorig jaar overleed) met het nummer Dog Eat Dog.
Ook de oudere nummers zoals bijvoorbeeld de krachtige Judith en 3 Libras die nog steeds overweldigend klinken, waren natuurlijk hoogtepunten deze avond.
Memorabel mooi, vol donkere emoties en met songs die bulken van de boodschap waarmee A Perfect Circle startte vanavond: “It’s a fucked up crazy world outside there. But not here. Not tonight, Not with Us.”
Copyright foto: A Perfect Circle
