Een persoonlijke top 3 van singles, geen evidentie. Voor de gelegenheid heb ik nog eens mijn doos fysieke singles uitgehaald – wat zitten er veel tussen waarvan ik het bestaan zelfs vergeten was. Vroeger leefde ik van single tot single, ging ze halen in de lokale platenwinkel (toen de Music Mania en later Doctor Vinyl in Brugge) en de niet zo lokale winkel tot en met HMV in Oxford Street London. De tijden zijn veranderd. Alles komt online, op Spotify, de opwindende jacht naar het fysieke exemplaar is iets wat amper nog bestaat door de komst van het internet en dat is een gemis in miijn ogen. Het is allemaal zo makkelijk nu. De singles waren toen, veel meer dan nu, onlosmakelijk verbonden met de videoclips, waar het wachten en zoeken even spannend was. Uren naar MTV kijken, met een vinger op de knop van de videorecorder (jawel, nog met videocassettes) tot de langverwachte clip eraan kwam en je kon opnemen. Bij mijn keuze zijn teksten steeds van primair belang, maar ook de peroonlijke ervaringen die aan het nummer vasthangen.
DEAR GOD – XTC (1987)
Ik was een jaar of 13 toen ik de maxi single van dit nummer kocht, de fameuze hand met de pen door. De tekst maakte indruk op me… Een jong ding die pas haar plechtige communie achter de rug had en toen pas begon te beseffen dat het concept van een God allicht niet meer dan een treurige illusie kon zijn. Al het leed op de wereld kon niet te rijmen zijn met het bestaan van een algoede Godsfiguur.
“Dear God, sorry to disturb you, but-
I feel that I should be heard loud and clear
We all need a big reduction in amount of tears
And all the people that you made in your own image
See them fighting in the street
‘Cause they can’t make opinions meet about God
I can’t believe in you”
.
THE DIVINE COMEDY – Something For The Weekend (1996)
Heel veel goede herinneringen aan dit nummer, vooral toen ik, als jong veulen, zowel in London als in Cambridge op de eerste rij stond, dansend op dit nummer tussen de Britten en dan ook nog eens de verplaatsing tussen London en Cambridge had afgelegd met, jawel, The National Express. De tekst is hilarisch en tot de dag van vandaag maakt het nummer het publiek wild tijdens hun optredens.
.
“On the National Express there’s a jolly hostess
Selling crisps and tea
She’ll provide you with drinks and theatrical winksFor a sky-high fee
Mini-skirts were in style when she danced down the aisle
Back in ’63 (yeah, yeah, yeah, yeah)
But it’s hard to get by when your arse is the size
Of a small country”
MORRISSEY – Ouija Board, Ouija Board (1989)
De clip is fenomenaal goed met Carry On-actrice Joan Sims en een oh so young but oh so good looking Morrissey, op zoek naar contact in het hiernamaals, weg van deze wrede wereld vol vernietiging en vleeseters, op zoek naar zinvol contact, weg van een wereld waartin hij zich niet thuisvoelt. Net wat mijn 15 jarige ik – volop op zoek zijnde naar mezelf en fervent vegetarisch – graag hoorde en voor een stuk qua gevoel ook herkende.
“Ouija board, Ouija board, Ouija board
Would you help me?
Because I still do feel
So horribly lonely
Would you, Ouija board
Would you, Ouija board
Would you help me?
And I just can’t find
My place in this world
She has now gone
From this unhappy planet
With all the carnivores
And the destructors of it”
