Ze is een femme fatale, vergroeid met de theremin en het Hammond orgel! Deze Toxic Elektro Witch kennen we van Alk-A-Line, Dario Mars en Fifty Foot Combo. Fijne Belgische bands, maar haar favoriete Belgen – op muzikaal vlak dan toch – vind je hier.
Wat is voor jou het beste Belgische album ooit?
VICTORIA+JEAN – Divine Love (2016)
Dit album heeft een merkwaardige intensiteit! De 12 zeer gevarieerde nummers prikkelen alle zintuigen waardoor het onmogelijk wordt de plaat te draaien als achtergrondmuziek. Het is moeilijk de stijl van Victoria+Jean te vatten. Het is hoogstwaarschijnlijk door de medewerking van de verschillende producers dat de diversiteit werd beïnvloedt. De alchemie is ontstaan doordat ieder geschreven nummer door Victoria+Jean naar een passende “grote naam” gestuurd werd, die op zijn beurt zijn bijdrage heeft geschonken aan dat ene nummer. Ik heb het over Christoffer Berg (Depeche Mode, Fever Ray), Joe Hirst (Stone Roses), Rob Kirwan (U2, The Horrors), Ian Caple (Tricky, The Boo Radleys), John Parish en vele anderen.
Alle nummers werden reeds in 2012 geschreven door Victoria+Jean. Maar de zoektocht van onze landgenoten naar de perfecte match heeft 4 jaar geduurd. Tijdens die zoektocht zijn ze met z’n tweetjes gaan toeren in Azië, Canada, USA en Europa. Dat deden ze niet om de wereld te veroveren, maar om nieuwe mensen te ontmoeten en andere culturen te doorgronden. Victoria+Jean zijn zeer discreet in ons landje, daar ze verdeeld worden door Universal/Cadence Canada (te vinden in de rekken ‘import’).
Wie zijn Sal Jean en Victoria Tibblin eigenlijk? Laten we beginnen vanaf een vorig leven, toen ze elkaar nog niet kenden… In 2006 had ik een concert bijgewoond van THE GUILTY BROTHERS EXPERIENCE. Het was voor mij een stevige klap in het gezicht! Niet alleen omdat de muziek pittig en doordacht was, maar ook omdat die gasten amper 20 jaar oud waren, hun instrumenten prachtig onder de knie hadden en bijzonder enthousiast waren. De puurheid zelve! Ik was op slag verkocht en heb ze dan ook gevolgd. Ik sleurde mijn vriendin Laurence mee (Alk-A-Line bestond toen nog niet en zij kan getuigen wat voor een fervente fan ik was). Sal Jean was de gitarist. Zijn spel was een streling voor het oor (en het oog…) en ook op menselijk vlak bleek hij de elegantie zelve. Het klikte meteen en kort daarna was ik bevriend met de hele familie uit Doornik!
Tegelijkertijd leefde de Zweeds-Franse Victoria Tibblin in Parijs. Ze was sinds haar dertiende modemodel, had de hit You Make Me Pretty uitgebracht bij onze zuiderburen en ze had een contract ondertekend bij Universal France voor de komende 4 albums… Ze was amper 16 jaar oud en ook al hadden de volwassenen rond haar goede bedoelingen, Victoria miste haar jeugd enorm! Ze ontmoette Jean op een concert van The Guilty Brothers Experience in Brussel, heeft ons landje niet verlaten en ze zijn nooit meer uit elkaar gegaan. Met de tijd ging The Guilty Brothers Experience uiteen en werd eindelijk het contract dat Victoria met Universal had, na veel gerechtelijke rompslomp, verbroken.
De samenwerking tussen die twee werd explosief en Divine Love werd het begin van een opus, een ode aan de vriendschap en de vrijheid.
Wat is voor jou de beste Belgische single aller tijden?
JESS & JAMES AND THE JJ BAND – Something For Nothing (1968).
Deze single is (samen met het nummer Move) de beste Belgische bijdrage aan soulmuziek! Ook al is dit een kopie van het nummer van Carl Douglas & The Big Stampede (een machtige band trouwens), toch is de uitvoering van Jess & James and the JJ band ruiger (in de goede zin weliswaar) en behoort tot die uptempo mod-sound die bij bepaalde scenes zeer gewaardeerd wordt.
Ik was de partner van wijlen Thierry Steuve (a.k.a. Thierry Steady Go) en hij heeft mij begin ’90 de mod-scene leren kennen. Het waren zeer leuke jaren en ik herinner mij dat dit nummer vaak gespeeld werd in Duitsland, Frankrijk en Groot-Brittannië. Het sloot dan ook goed aan bij freakbeat!
Met de jaren hoorde ik echter dat dit nummer minder en minder gedraaid werd, misschien omdat het ’té evident’ of ’té gemakkelijk’ was voor de dj, ik weet het niet…
Naar welke Belgische artiest kijk je op?
Er zijn er zoveel! Velen schrijven prachtige werken en halen onze diepste gevoelens naar boven, anderen geven ons dat ene plezier dat wij nét missen op dat gegeven ogenblik. We hebben het geluk een rijke waaier aan muziekgenres en persoonlijkheden te hebben in ons landje. Dat maakt dan ook die vraag zo moeilijk! Ik kan mij alleen baseren op de menselijke waarden van kompanen en opkijken naar de artiesten die mij al jaren kunnen uitstaan! Want op zich is dat een prestatie! Geloof me maar…
Bij deze, haal ik dan de leden van FIFTY FOOT COMBO graag aan. Na 18 jaar samenspelen is het nog altijd een immens plezier samen te zijn! Fifty Foot Combo is een groep met zeer uiteenlopende karakters en muziekvoorkeuren! Ik voel mij goed bij hen. Nooit heb ik een groep gekend waar ik naar uitkeek om urenlang in een camionette te zitten (behalve die ene keer dat we in een sneeuwstorm zijn beland op weg naar Denemarken. Dat onderwerp is uit den boze).
En uiteraard ook mijn partner in crime, LAURENCE CASTELAIN! Naast haar muzikaal talent beheerst ze de taal van Molière als geen ander en waagt ze zich in de speelse en ingewikkelde wereld van de anagrammen, tautogrammen en palindromen. Laurence heeft nét een boek uit: Anagrammes Dans Le Boudoir zeker een aanrader! Urbanus heeft trouwens zo’n bekend tautogram geschreven: ‘Zeven Zaventemse zotten zullen zes zomerse zondagen zwemmen zonder zwembroek’ (maar Laurence heeft het precies misbegrepen toen ik haar ‘l’Urbanus du Sud’ heb gedoopt…) Wist je trouwens dat het anagram van Axl Rose, Oral Sex is? Hij ook niet…
Welke nieuwe Belgische artiest of band moeten we volgens jou zeker in het oog houden?
PINK ROOM! Als je de geraffineerde en elegante Rodrigo Fuentealba (Manngold, FFC, Fuzztones) het woord ‘putain’ hoort zeggen, dan denkt je te begrijpen dat dit onder een auditieve illusie valt (och, hij meende ‘puntlijn’…). Herhaalt Rodrigo dat woord verschillende keren, dan wordt het een serieuze zaak. En dat is het ook! Want Pink Room brengt hun album Putain Royale uit begin maart 2021. Met de samenwerking van Rodrigo Fuentealba weten de heren hoe ze ons doen verlangen… Putain! Deze Gentse noiseband had ons al overtuigd met hun eerste album Zum Kotsen en op live optredens die volgden kreeg je een veelbelovend beeld van wat ons in de toekomst te wachten staat… Putain!
Het samenspel van de heren is strak en de stem van Bart Cocquyt doet mij denken aan de performance van de ‘in-het-masker-gewikkelde-microfoon’ van Brian Chippendale van Lightning Bolt, maar dan zonder vervorming door enige apparatuur. Dit is dus alvast een mooie krachttoer. Putain!
Ze hebben trouwens het podium gedeeld met Amyl & The Sniffers die ik vorig jaar bij Luminous Dash had opgegeven als beste release van 2019. Pink Room vertegenwoordigt de noise punk, maar wel die van de bovenste plank. ROYALE!
Wat is jouw mooiste Belgische muziekherinnering (festival, optreden, ontmoeting…)?
W-Fest2018 + W-Fest2019 + W-Fest2020 (grapje) + W-Fest2021(?) + W-Fest2022(??)
Bij Alk-A-Line lachen we graag met onszelf. En vaak komt onderstaand verhaal op tafel, als een soort understatement. Je moet er niet te veel achter zoeken (behalve misschien een goede manager voor ons dan).
In 2018 hebben Laurence en ik op W-Fest te Amougies gespeeld. Zij zong bij Flesh&Fell en ik speelde op een ander podium toetsen met Captain Sensible. We hebben écht genoten van dat festival. Toen dachten we allebei dat het super leuk zou zijn dat Alk-A-Line op de editie van 2019 zou staan! Wij hadden allebei onze vinylplaten Cosmic Trip Comic Strip in de auto liggen en we hebben ze allemaal uitgedeeld! Op zo’n groot festival is het soms moeilijk de juiste personen te vinden, dus werden die massaal uitgedeeld aan organisatoren, bookers, artiesten, roadies, vrijwilligers en voorbijgangers. Onze promotie kon niet stuk!
Vanaf begin 2019 volgden we dan ook met argusogen de affiche van de volgende editie die beetje bij beetje werd aangevuld. Geen spoor van Alk-A-Line te vinden. En weet je wat? Wij zijn er gegarandeerd van overtuigd dat het komt omdat de mensen van de organisatie geen platenspelers hebben! Hoe wil je in godsnaam dat ze ons op de affiche zetten als ze ons niet kunnen beluisteren? Logisch dus.
Ondertussen werden wij uitgenodigd als guests door Red Zebra voor W-fest2019! Het was terug een topervaring! Laurence speelde o.a. The Art Of Conversation en ik had de eer Agent Orange te spelen met topmuzikanten. Toen kwam net het album Species&Specimens van Alk-A-Line uit met Peter Slabbynck als gastzanger (daar Red Zebra al twee opeenvolgende jaren op W-Fest speelde was dit laatste dus niet te onderschatten). En om ons deze keer niet te laten beetnemen, was het dit keer een cd-uitvoering! Wij hebben onze twee doosjes promo-cd’s uitgedeeld aan iedereen die een t-shirt aan had van W-Fest! Helaas werd de editie van 2020 afgelast en ook al was de affiche bijna voltooid, toch denk ik dat ze ons dit keer als ‘surprise’-act hadden bewaard…
Op de affiche van 2021 wordt Alk-A-Line nog steeds niet vermeld. Maar geen nood, want we zijn nu op zoek naar een manier om weer guest te zijn bij een topband! Ik had gedacht bij The Jacksons, maar ik vrees dat het publiek niet zal geloven dat Laurence en ik deel uitmaken van die familie. W-Fest zal trouwens dit jaar plaatsvinden op een strand in Oostende en wij hebben al gedacht om zo’n laagvliegend vliegtuig te huren met luchtreclame (zo’n doek met ‘Alk-A-Line loves you’ erop). Wij hebben trouwens nog 7 promo-cd’s liggen (waarvan één gekreukt) en de piloot kan die ter hoogte van het festival uit de cockpit gooien. Maar door de zeewind vrezen we dat ze in zee belanden.
