Op 18 oktober 2025 trilt Dendermonde op zijn grondvesten met de allereerste editie van Denderstruck, een nieuw muzikaal concept dat resoluut kiest voor lokaal, origineel en verbindend. Geen commerciële headliners, maar artiesten van eigen bodem die het podium krijgen dat ze verdienen.
Een van die artiesten is Zoey Baker, een jonge zangeres die met haar openhartige aanpak en warme visie op muziek meteen de toon zet voor wat Denderstruck wil zijn: écht, oprecht en dichtbij. Wij spraken met haar over verhalen, emoties, de kracht van muziek en waarom ze gelooft dat jezelf zijn nog altijd de beste manier is om op te vallen.
Dag Zoey. Hoe zou je je muziek omschrijven?
Goh, velen zeggen indiepop. Zelf had ik er nog niet echt een label op geplakt. Mijn focus ligt vooral op het vertellen van een verhaal en het overbrengen van emoties. Hoe meer je praat en luistert naar de verhalen van anderen, hoe beter je jezelf en de wereld rondom je begrijpt. Begrip kan veel betekenen voor de wereld.
Iedereen heeft zijn eigen doel in het leven. Wat is het jouwe, als het over muziek gaat?
Als kind wou ik heel graag een internationale ster worden. Dat wil ik eerlijk gezegd nog steeds. (lacht) Deels omdat ik graag in de spotlight sta – dat moet denk ik ook een beetje zo zijn – maar vooral omdat het verbonden is aan mijn droom. Ik wil zoveel mogelijk mensen ontmoeten en hun verhaal horen. Niet het meest spectaculaire of sensationele verhaal, maar net het verhaal dat ze niet vertellen, omdat ze denken dat het niet belangrijk is. Die verhalen vind ik het waardevolst. Wanneer mensen hun emoties toelaten, ontdekken ze vaak dat een kleine gebeurtenis hen dieper raakt dan ze zelf dachten. Ik hou ervan om mensen als volledige persoon te horen: de kant die iedereen ziet, maar ook hun onderbewustzijn. Dat is denk ik de beste manier waarop ik het kan uitleggen. Ik zou het geweldig vinden mocht ik de rest van mijn leven muziek mogen maken, op én naast het podium. Mijn verhaal kunnen brengen en beseffen hoeveel mensen hetzelfde hebben meegemaakt of zich erin kunnen herkennen, dat is wat ons als mensen verbindt. Dat lijkt me een prachtig beeld om elke dag te mogen zien als artiest.
Het is een simpele vraag, maar ik hou van het antwoord: wat betekent muziek voor jou?
Muziek was bij ons thuis altijd aanwezig. De radio stond voortdurend aan, en ik zat vroeger vaak bij mijn oma op het keukeneiland met een koptelefoon op om naar muziek te luisteren. Dat was trouwens een van de weinige manieren om me stil te krijgen, buiten mijn neuriën dan. (lacht)Onlangs heb ik mijn beide grootouders, mijn mémé en pépé, kort na elkaar verloren. Vlak voor mijn laatste bezoek aan mijn pépé had ik een filmpje gezien van een ballerina met dementie die begon mee te zingen met muziek waarop ze vroeger danste. Mijn pépé, die stilaan verdween van de man die ik kende, zong nog mee met de bekende liedjes van Frank Sinatra. Ik zal voor altijd dankbaar zijn dat mijn laatste momenten met hem, dankzij muziek, gevuld waren met liefde en herkenning.
Ik vond nog niet veel van je muziek online terug. Komt daar binnenkort verandering in?
Ja! Op dit moment heb ik één van mijn eigen liedjes (de lyrics) op YouTube gezet, maar dat is niet professioneel opgenomen. (lacht) Ik post ook covers op YouTube en TikTok. Mijn eigen muziek op streamingplatforms zetten is wel iets wat er binnenkort aankomt. De eerste stappen naar opnames zijn al gezet. Momenteel gaat het grootste deel van mijn tijd nog naar de organisatie van Denderstruck, maar daarna zullen jullie zeker meer van mij horen!
Je maakt ook deel uit van Denderstruck. Is dat een manier om zelf het heft in handen te nemen?
Ja, absoluut! (lacht) Het is soms chaotisch en overweldigend om als artiest je weg te vinden in “muziekland”. Toen de kans zich voordeed om mee een festival op te zetten, heb ik meteen toegehapt. Niet alleen om zelf te kunnen spelen, maar ook omdat ik vrienden heb in en rond Dendermonde die meer speelkansen zoeken. Ik vind dat er in Dendermonde terug wat meer liefde voor cultuur en sfeer mag komen. Hoe meer Denderstruck groeit, hoe meer liefde ik ervoor voel!
Een moeilijke vraag, maar toch: er is zoveel talent in België. Wat moet je doen om op te vallen?
Ik denk dat jezelf zijn het belangrijkste is – hoe cliché dat ook klinkt. Je moet een evenwicht vinden tussen samenwerken met andere muzikanten (zoals ik nu doe met Denderstruck) en het ontwikkelen van je eigen muziek en persoonlijkheid. Iemand zei ooit tegen mij: “Wees jezelf, maar dan luider. Zoek je zelfvertrouwen en blijf trouw aan wie je bent. Mensen prikken er anders toch wel doorheen.” En dat vind ik heel juist.
De Belgische muziekscène draait vaak rond wedstrijden zoals Humo’s Rock Rally of Sound Track. Wat vind je daarvan?
Eerlijk? Ik heb me er nog niet veel mee beziggehouden, maar ik vind het concept wel tof. Veel artiesten worden via zo’n wedstrijden ontdekt door een nieuw publiek of vinden er nieuwe kansen voor hun muziek. Ik snap dus waarom er zoveel enthousiasme voor is. Voor mij is het wel grappig, want ik ben het vaak oneens met de uitslag. Niet omdat de winnaars het niet verdienen, hoor, maar gewoon omdat mijn smaak anders is dan die van de meerderheid. (lacht) Ik zie muziek persoonlijk niet als een competitie, maar als verschillende mensen die elk op hun eigen manier brengen wat ze willen brengen. Nu ik mezelf zo hoor, denk ik dat ze mij beter nooit in een jury vragen. (lacht) Ik zou nooit kunnen kiezen.
Iets zegt me dat je gelooft in de DIY-attitude. Is DIY de toekomst?
Ik ben een heel oplossingsgericht persoon. In verschillende situaties heb ik al moeten improviseren op een DIY-manier. Ik wil ook altijd te veel dingen maken, en als ik niemand vind om me te helpen, leer ik het gewoon zelf. Zo ontdek je soms niet de “correcte” manier, maar wél creatieve oplossingen! Op school bij wiskunde was ik ook zo: nooit de juiste tussenstappen, maar om de een of andere reden wel altijd het juiste antwoord! (lacht)
Wat is je favoriete plaat aller tijden, en waarom?
Oei, dat is een moeilijke. Ik hou van zoveel verschillende genres en stijlen dat ik eigenlijk geen specifieke plaat kan kiezen. Wat artiesten betreft: op dit moment is BTS mijn favoriete band. Elke plaat die ze uitbrengen, klinkt anders dan de vorige. Hun solo- en groepswerken zijn heel divers, maar passen toch samen. Voor elk gevoel is er wel een lied in hun repertoire, en dat is ook waar ik zelf naar streef. Eentonigheid past niet bij het leven, en als muziek een reflectie van de wereld is, hoort die variatie er gewoon bij.
Waarom moeten mensen naar je komen kijken op Denderstruck?
Denderstruck is mijn allereerste festival, dus dat maakt het sowieso een bijzonder moment in mijn carrière. Het lijkt me fantastisch om dat samen met jullie te mogen beleven! Ik ben enorm enthousiast om mijn muziek eindelijk live te kunnen spelen. Het wordt hoe dan ook een avond vol verbondenheid en plezier. Geef de Denderstruck-artiesten (en mij dus ook!) de kans om jullie mee te nemen in ons verhaal. Ik hoop jullie daar allemaal te mogen zien!