Hun kerntaak is en blijft het ondersteunen van de Belgische jazzscene maar het Brugse label W.E.R.F. geeft ook onderdak aan een bredere waaier van artiesten die zich creatief uitleven in meer experimentele genres. Ontdek meer over W.E.R.F. Records in dit interview voor De Week van de Belgische muziek.
Wat was de drijfveer om met een label te starten?
Het label is ontstaan in 1993 als onderdeel van het toenmalig Kunstencentrum De Werf onder de vleugels van (wijlen) Rik Bevernage. Het label was oorspronkelijk in het leven geroepen om de nieuwe aanstormende generatie jazzmuzikanten (Kris Defoort, Octurn, AKA Moon, …) een platform te bieden om hun muziek uit te brengen. Commerciële labels waren al lang niet meer geïnteresseerd in jazz en daarom besloot Rik om met subsidiemiddelen een label op te starten.
Het begon aanvankelijk met een eenmalige uitgave van de Brugse pianist Kris Defoort, maar de vraag was zo groot dat al snel andere releases volgden. Het label werd voor de grap ‘W.E.R.F.’ genoemd, een afkorting voor Wasted Energy Record Factory. Bovendien was het een knipoog naar De Werf, waar het label is ontstaan. Vandaag zijn er weliswaar accentverschuivingen binnen de werking van het label, maar de kern is gebleven: het ondersteunen van de Belgische jazzscene.
Welke muziekgenres worden op jullie label uitgebracht? Hebben jullie een voorkeur?
In oorsprong was het label gefocust op jazz, van avant-garde en free jazz tot fusion en projecten die meer geworteld zaten in de jazztraditie. Vandaag werken we nog steeds vanuit de geest van jazz, maar de uitingsvormen zijn een stuk breder geworden. We vertrekken vanuit de huidige scene en volgen de artistieke parcours, naar welke richting die ook uitwaaien. Creativiteit en experiment zijn de sleutelbegrippen. We houden de vinger aan de pols van wat momenteel leeft binnen de vijver van artiesten waarmee we werken. En dat levert tegenwoordig een bijzonder veelzijdig lappendeken op van muzikale stijlen. Van de ambient experimenten van Mattias De Craene tot de psychedelische synthpop van Uma Chine, de hedendaagse Bach interpretaties van Robin Verheyen, de aanstekelijke funky fusion van PAARD. We proberen vooral als label te tonen hoeveel creativiteit er momenteel aanwezig is in de Belgische avontuurlijke scene en daar een staalkaart van te bieden binnen de mogelijkheden die we hebben. Dat levert jaarlijks zo’n tien à twaalf releases op.
Op welke manier geraken de artiesten bij het label en hoe selecteren jullie de muziek die jullie gaan uitbrengen?
Gezien onze unieke positie – één van de weinige gesubsidieerde labels in het land – krijgen we wekelijks heel wat aanvragen binnen. We kunnen die niet allemaal bedienen en moeten daarin filteren. Heel vaak dwingt de realiteit – het budget dat eindig is – ons om harde keuzes te maken en moeten we releases die we heel graag zouden willen doen laten passeren. Bij het filteren proberen we vooral te zoeken naar uniciteit. Dat kan gaan over een bijzondere sound, een ongewoon instrumentarium, grensverleggende composities, de manier waarop een band zich presenteert. Verder zien we ons ook verplicht om een zo inclusief mogelijk beleid te voeren. We werken met gemeenschapsmiddelen (belastinggeld) dus is het belangrijk dat we oog hebben voor zaken als gender evenwicht, etniciteit, leeftijd,… De juiste balans hierin vinden is geen makkelijke opdracht, aangezien de niche waarbinnen we werken nog voornamelijk mannelijk en wit is. Al begint daar wel stilaan verandering in te komen. We willen die verandering mee vorm geven.
Onze manier van werken is dus niet typerend voor andere labels. We kunnen niet gewoon enkel vanuit een curator gedreven methode werken, waarbij één iemand een duidelijk profiel uitzet puur vanuit de eigen smaak. We proberen vooral zoveel mogelijk artiesten te ondersteunen door hen te omkaderen en correct te betalen, met het risico om ook verlieslatende releases uit te brengen. Voor veel artiesten betekent onze steun een noodzakelijk duwtje in de rug om een stap hoger te kunnen zetten. Dat is onze eerste opdracht. Vandaar de veelheid aan stijlen en artistieke profielen die bij ons vertegenwoordigd zijn.
Wat is jullie voorkeur van uitgave en waarom? (tape, cd, vinyl of digitaal)
We zijn aanvankelijk gestart als cd only label. Dan is daar rond 2008 ook een digitaal luik bijgekomen en in 2016 hebben we onze eerste vinyl uitgebracht. In 2019 volgde een eerste tape release. Als grote vinylverzamelaar gaat mijn persoonlijke voorkeur uit naar vinyl, maar we proberen bij elke release goed in te schatten welke releases op welk medium zullen werken. Sommige titels verkopen nog steeds beter op cd, anderen verkopen dan weer enkel op vinyl. Tape releases zijn een leuke extra, maar dat gaat over heel lage oplages en daar valt weinig op te verdienen. Sowieso staat vast dat we zo lang als mogelijk blijven inzetten op fysieke producten welke veel meer zijn dan de ‘only digital releases’. Deze tijdsdocumenten en artistieke producten behouden hun waarde. Digitaal is veel vluchtiger en dus sneller vergeten.
Welke Belgische bands of artiesten hebben bij jullie een release die nog eens extra in de kijker mag komen?
Dat zijn er heel wat. Heel vaak proberen we nieuwe bands onder de vleugels te nemen die nog hun eerste stappen moeten zetten. Eenmaal die een zeker bereik hebben stromen die dan door naar andere labels zoals Nordmann, Black Flower, Dijf Sanders, Compro Oro. Deze manier van werken, maakt het voor ons spannender maar in deze harde crisistijden is het heel moeilijk om nieuwe bands of artiesten in de markt te zetten.
Vorig jaar hebben we een aantal zeer straffe releases uitgebracht die door de verzadiging op de markt en de beperkte mediaruimte een beetje onder de radar zijn gebleven. Ik denk bijvoorbeeld aan het schitterende debuut van SUWI, een Gents instrumentaal gitaartrio met leden van Nordmann en Kosmo Sound. Verder hebben we het solo debuut uitgebracht van Lennert Jacobs (drummer bij The Germans, MDCIII) samen met Les Ateliers Claus. Deze release wist zijn weg vlot te vinden naar de vinylverzamelaar, maar kreeg amper persaandacht. Door de druk op de concertkalenders en de corona-beperkingen was er zo ook geen gebalde releasetournee wat een spijtige zaak is, want live shows blijven de manier om muziek verder verspreid te krijgen. Ook Trance Plantations, een duo project van Nathan Daems en Falk Schrauwen is naar mijn bescheiden mening een muzikaal meesterwerkje en ontstond als creatie-opdracht van W.E.R.F records, maar bleef wat onder de radar bij pers en publiek. We zijn intussen wel al aan het werken aan een vervolg, dus er komt een herkansing.
Ook dit jaar hebben we terug heel wat artiesten die nog pril en/ of onbekend zijn. We brachten zo begin januari het eerste album uit van componist en pianist Sander De Keere, waarin hij de grenzen van hedendaags klassiek en minimalistisch muziek onderzoekt. Met Vitja Pauwels (gitarist bij Bombataz en Naima Joris) zijn we aan het werken aan een solo plaat die eind 2022 zal uitkomen. En in september komt nieuw werk uit van Don Kapot met als special guest Fulco Ottervanger. Het is heel moeilijk om artiesten naar voor te schuiven uit het label als favoriet, maar Don Kapot heeft een speciale plaats voor mij. Hun ‘in your face’ mix van punk, afro en (free) jazz is in mijn oren bijzonder uniek. Live is dit ook één van mijn favoriete bands in de scene. Ik verwacht dat we van hen nog heel veel zullen horen.
Welke buitenlandse bands/artiesten zijn bij het label uitgegeven?
Vanuit onze missie om Belgische muzikanten te ondersteunen zijn er maar heel weinig buitenlandse artiesten op ons label terug te vinden. Enkel wanneer Belgische muzikanten een internationale samenwerking aangaan, verschijnen die op ons label. Vorig jaar hebben we wel het solo debuut van Dorian Dumont uitgebracht met zijn Aphex Twin pianobewerkingen. Hij heeft de Franse nationaliteit maar woont en werkt sinds jaren in België. Dit is trouwens nog zo’n artiest waar ik heel veel van verwacht. Getuige hiervan ook zijn fantastische set op ESNS eerder dit jaar.
Hoe ziet het label zichzelf verder evolueren?
Aan onze kernopdracht zullen we zeker niet morrelen. We blijven onze maatschappelijke opdracht vervullen om een zo breed mogelijk spectrum aan interessante hedendaagse artiesten te ondersteunen die kiezen voor muzikaal experiment. We blijven de vinger aan de pols houden met wat er leeft in de Belgische scene en volgen de globale tendensen op de voet om zo actueel te blijven. Het internationaliseren van onze scene is iets waar we heel hard willen op inzetten. Dit vergt echter veel middelen en energie. Maar we zijn er van overtuigd dat we hier met een bijzonder creatieve broeihaard aan muzikanten en bands zitten die perfect een internationale carrière kunnen uitbouwen. Daar ligt onze voornaamste focus dan ook voor de komende jaren.
Wat is jullie succesvolste band/artiest met hun/haar/zijn/x release?
We zitten in een bijzondere niche, wat maakt dat we nooit echt over grootverkopers spreken. De fysieke oplages waarmee we werken variëren tussen de 500 en 1.500 exemplaren. Onze bestsellers hierbij waren: Dijf Sanders – Java, Beraadgeslagen – Duizeldorp, schntzl – schntzl. Die verkochten vlotjes over de 1.000 fysieke exemplaren en hebben ook een paar honderdduizenden streams op bijvoorbeeld Spotify.
Vorig jaar boekten we ook heel wat succes met de release van Esinam – Shapes In Twilight Of Infinity. Die blijft goed verkopen en begint stilaan ook internationaal voet aan de grond te krijgen. Als mijn gevoel goed zit, kunnen we die snel bij het lijstje bestsellers voegen.
