Een instrumentaal trio dat van roze en blauw houdt. Dat kan gelden als beschrijving, niet? Te zien op 4 en 5 oktober op het Waterfront-showcasefestival. De band legt je uit waarom je in dat weekend maar beter naar de Gentse binnenstad trekt om hun te zien.
Kunnen jullie jezelf eens voorstellen?
Wij zijn een instrumentaal gitaartrio, houden van sfeervolle muziek en hebben iets met blauw en roze.
Hoe moeten we jullie muzikale geschiedenis tot nu voorstellen?
We kennen elkaar al heel lang, ergens rond de 10 jaar. Sommigen van ons hebben verschillende bands gedeeld, anderen hebben dan weer verschillende jams met elkaar gespeeld, maar nooit speelden we in deze formatie. Het beginpunt van Sumi situeert zich ergens vorig jaar rond maart. We openden toen een jam in Hot Club Gent. We speelden enkele nummers die, ondanks we ze niet gerepeteerd hadden, toch klonken alsof we al jaren een band waren. Die jam ging zo vanzelf, dat we achteraf zeiden: “Laten we gauw wat repeteren en eigen nummers maken.” Sindsdien bestaat Sumi.
Wanneer beseften jullie dat muziek spelen jullie passie is?
We hebben het alle drie nooit echt beseft, het is er altijd al geweest. Het werd bij ieder van ons vrij snel duidelijk dat muziek hetgene was waarvoor we onvoorwaardelijk wilden gaan.
Door het digitaal tijdperk kwamen we nog nooit zo veel in contact met bands als nu, zodanig zelfs dat het moeilijk wordt om door het bos de bomen te zien? Hoe kun je opvallen of denk je dat kwaliteit sowieso komt bovendrijven?
Er zijn zo veel verschillende elementen die hierin meespelen. Als band moet je in eerste instantie vooral jezelf zijn, en je eigen sound vinden. Daarnaast is het ook een kwestie van je muziek te krijgen waar je het krijgen wilt. Vanaf dan wordt de band vaak een soort “bedrijfje”, een beetje mottig wel. Maar het regelen van optredens, het profileren van de band, maken van video’s en bandfoto’s, … het hoort er allemaal bij om je muziek “out there” te krijgen. Of kwaliteit sowieso komt bovendrijven? Vaak wel, alhoewel er alleen al in België zeer coole, originele projecten zijn, die het grotere publiek niet bereiken.
Waterfront is een Belgisch showcasefestival. Wat maakt de Belgische muziekscene uniek denk je, of is die helemaal niet uniek? Heb je bands waarvan jullie vinden dat we absoluut naar ze moeten uitkijken?
In België zijn er ontzettend goede bands, maar die zijn er ook in het buitenland. Waarin België zich misschien wel onderscheidt, is het feit dat er een zeer grote, ongelooflijk goede alternatieve scène is, terwijl het maar een klein land is. Op Waterfront Festival is Leap/detach wel eentje om naar uit te kijken. Dat zijn de mannen van Bombataz en SCHNTZL, beestige muzikanten!
Wie zijn jullie inspiratiebronnen en hoe zou je je muziek zelf omschrijven?
Wie of wat? Want we halen onze inspiratie uit alles rondom ons. Muziek, personen, films, kunst, op café gaan, … in onze muziek zijn we er steeds naar op zoek om de juiste sfeer neer te zetten, dit vooral zonder te veel na te denken. We spelen erg op ons buikgevoel en spelen constant in op het moment.
Voor welke band zou je wel eens graag het voorprogramma willen spelen en waarom?
Connan Mockasin. Het is scheve, dromerige sit-back-and-relax-muziek. Daarnaast heeft hij een killer live band, die ontzettend goed samenspeelt. Het dromerige, sit-back-and-relax aspect vind je ook terug in onze muziek.
Wat maakt jullie anders dan andere bands denk je?
We zijn onszelf. En onze muziek klinkt alleen maar zo omdat ze het resultaat is van drie muzikale persoonlijkheden die samen muziek maken. Om net diezelfde reden klinken andere bands ook anders dan wij.
Wat wordt de volgende (grote) stap voor de band?
Op 17 september nemen wij een live sessie op bij Robot Studios in Ledeberg, Gent. Dat zal voor publiek zijn en wordt ook gefilmd. Dus meer dan welkom!
Welk album kunnen jullie op repeat beluisteren?
Masterpiece van Big Thief en Miles Davis’ Kind of Blue.
En wat is je favoriete plaat aller tijden en waarom?
Deze vraag is onmogelijk te beantwoorden, het varieert constant.
Met wie zou je het niet erg vinden om 8 uur mee in een lift te zitten en waarom?
Mattias zit graag met zijn copain Phillipe François van His Trust Fund in de lift. Met die man kan hij uren praten.