Luminous Dash BE

TEN LUMINOUS QUESTIONS : SOPHIE PEPERSTRAETE (THE RESCUE)

The Rescue brengt naar eigen zeggen warme electro. Een bewering die bij nader inzien klopt als een bus. Ook electro met allerlei (fijne) invloeden. Wie dit trio voor de eerste keer live aan het werk wil zien, kan op zondag 15 februari naar De Loge want dan is The Rescue de eerste band die we in ons Future Belge-parcours hebben. Eerst de tien vragen aan zangeres Sophie.

Wat betekent muziek voor je en kan je een leven inbeelden zonder muziek?
Muziek dat is in mijn lijf zakken. Uit mijn hoofd stappen. Bewegen. Dansen. Maar ik kan evengoed genieten van de absolute stilte, lees: de muziek in de natuur (muziek)

Wat is de eerste plaat die je in je leven kocht, en weet je nog hoe dat kwam?
Ik herinner me mijn eerste cassette van Wet Wet Wet. Mijn eerste cd-single was van 5ive met Slam Dunk (da Funk).

Welke artiest of band heeft jou op het podium meest geïmponeerd?
Zonder twijfel heeft de Gentse artieste ZEM (songwriter en harpist) mijn hart veroverd met haar artistieke performance, haar teksten en haar muzikale talent.

Wie heb je ooit als kind voor de spiegel staan imiteren?
Haha, zalige vraag! Ik heb op heel veel nummers voor de spiegel gedanst en meegezongen. Dit zijn de eerste die in me opkomen:  Full Time Lover van Def Dames Dope, Love Is All Around Me van Wet Wet Wet, Never Ever van All Saints en What’s up? van 4 Non Blondes.

Welke platenhoes vind jij de meest iconische?
Euh.. wat is een plantenhoes? Nee, slechte grap, maar platen heb ik (nog) niet veel in mijn handen gehad. Mijn vader draaide en draait wel nog steeds dagelijks platen bij hem thuis. Platen van The Beatles over Johnny Cash tot Ferre Grignard. Zelf herinner ik me enkel nog de hoes van Vader Abraham en de Smurfen.

Met welk nummer kunnen we je doen wenen?
Al heel lang kan Once Upon A Time In The West van Ennio Morricone en Hayley Westenra, uit de gelijknamige film van Sergio Leone, me ontroeren.

Wat is het mooiste aan muziek en wat is het minst mooie?
Het mooiste is het gevoel dat ik krijg wanneer ik muziek beluister en dat niet met woorden is te beschrijven. Ik vind het persoonlijk wel soms vervelend dat ik pas laat of soms zelfs niet doorheb waarover een nummer gaat. Het instrumentale in een muziekstuk trekt gevoelsmatig altijd meer mijn aandacht dan de tekst. Dan vind ik de tekst het minst mooiste zeker, hoewel ik dit liever niet zo zie.

Welk nummer kan je eindeloos on repeat beluisteren?
Dat varieert van tijd tot tijd. Momenteel is dat Let’s Straighten It Out van Sven Zetterberg.

Wat is volgens jou de meest ondergewaardeerde plaat, en welke de meest overgewaardeerde?
Hier kan ik me niet over uitspreken.

Wat is jouw mooiste muzikale moment in je leven?
Wanneer op een leutige uitgaansavond met vrienden spontaan een kring ontstaat en we samen luidop meezingen met het gedraaide nummer. Een gevoel van verbinding mét de muziek en de mensen. Heerlijk!

Mobiele versie afsluiten