Stilzitten is voor Dirk Da Davo geen optie. In april brengt de Belpoplegende samen met het ander icoon Jean-Marie Aerts onder de noemer DDDJMX een gloednieuwe plaat uit. We legden aan Dirk onze tien lumineuze vragen voor.
Wat betekent muziek voor je en kan je een leven inbeelden zonder muziek?
Muziek is voor mij vooral een uitlaatklep voor gevoelens die ik nergens anders kwijt kan. Soms denk ik er al eens aan om te starten met tekenen of zo om een alternatief te hebben, maar ik geraak er maar niet aan toe. Muziek maken is al gans mijn leven nummer 1, dus een leven zonder kan ik mij niet inbeelden neen. Het is ook therapeutisch: muziek maken is goed voor mijn innerlijke zelf.
Wat is de eerste plaat die je in je leven kocht, en weet je nog hoe dat kwam?
Voor zover ik kan terugdenken was dat A Nice Pair van Pink Floyd. Ik was toen 13 jaar ongeveer. Waarom is moeilijk om me nog te herinneren. Het was een dubbel-lp, de twee eerste albums van de band samen met Syd Barret nog. Waarschijnlijk had ik iets raars zien passeren op onze zwart-wit-tv en trok me dat wel aan. Nu, Syd Barret was geniaal. Die muziek is mij altijd bijgebleven. Met The Neon Judgement kregen we na concerten soms de bemerking dat we live wat van Pink Floyd weg hadden, so guess why! (lacht)
Welke artiest of band heeft jou op het podium het meest geïmponeerd?
Einde jaren 70, begin jaren 80 heb ik Talking Heads samen met B52’s gezien in Vorst Nationaal. Dat was gewoon een geweldige ervaring. Er was ook nog Underworld in de AB ergens in de jaren 90. Ik was toen opnameverantwoordelijke voor een concert van JMX (Jean-Marie Aerts) die toen met zijn band het voorprogramma deed. De coolness waarmee Underworld dat optreden deed, wow! En ik stond er vlakbij op te kijken. Ik ervaar wel dat naarmate ikzelf meer en meer in mijn muziek groeide, het alsmaar moeilijker werd om een concert gewoon te ondergaan, zonder op technische details te letten…
Wie heb je ooit als kind voor de spiegel staan imiteren?
Als kind was er vooral glamrock voor mij. The Sweet, Mud, Slade en dat soort bands. Ik herinner me nog dat ik toen een kleine plastic gitaar had met de 4 Beatles erop geprint. Ik zette dan één van die nummers op, ging met die gitaar op een stoel staan voor mijn ouders of vrienden en ik playbackte dan bijv. Ballroom Blitz van The Sweet! Ik had wel geen hoge glamhakken aan zoals die toen gedragen werden (lacht). En ik imiteerde ook niet voor een spiegel maar ik wou liefst direct een echt publiek!
Welke platenhoes vind jij de meest iconische?
Is en blijft die van The Velvet underground met de banaan! Unknown Pleasures van Joy Division kan daar natuurlijk zeker aan tippen. Jammer wel dat platenhoezen nu zoveel aan betekenis verloren hebben …
Met welk nummer kunnen we je doen wenen?
Wel, Chris Isaak met Wicked Game was toch wel een behoorlijk ‘bleiter’ toen. Ian Curtis en Joy Division kunnen nog steeds een behoorlijk diepe droefheid teweegbrengen bij me.
Wat is volgens jou de meest ondergewaardeerde plaat, en welke de meest overgewaardeerde?
Ik ben al heel lang fan van Warren Suicide. En hun album Warren Suicide is nog altijd de max van een album. Alleen: niemand weet dat! Zéér spijtig wel! En mja, overgewaardeerde: veel van wat tegenwoordig uitkomt. De majors van de muziekindustrie houden nog enkele bands over die de moeite waard zijn om ze te promoten, neem nu Coldplay, pffwwww… Ze rammen die platen dan door de mensen hun strot tot ze die wel goed gaan vinden. Dat door de strot rammen is globale fake en overwaardering. Dus veel van dit soort acts hebben daarvan.
Wat is jouw mooiste muzikale moment?
Misschien in 1980, de opnamesessie van Tv Treated. Een weetje? We zaten toen in de studio nummers op te nemen… we hadden maar drie tracks, maar we wilden er vier opnemen voor een cassette release. Dus we moesten op zoek naar een vierde nummer. Destijds namen we altijd onze repetities op met een ghettoblaster. We herinnerden ons een bepaalde jam die we opgenomen hadden en die zijn we terug gaan zoeken. We hebben die opname dan terug twee keer beluisterd, onze instrumenten in de hand genomen en de track terug gespeeld en van de eerste keer stond het op tape, de vierde track! Als we dan nu zien dat Tv Treated het 40 jaar na datum nog steeds erg goed doet, dan is die opnamesessie het mooiste muzikale moment toch wel. Natuurlijk, ik leef niet enkel in het verleden maar er is ook toekomst: een mooi muzikaal moment zal zeker de release van het album OCEANED zijn, een samenwerking met Jean-Marie Aerts (TC Matic) onder de noemer DDDJMX. Ons album OCEANED komt nu uit op 6 april. Dus alvast ook een erg fijn muzikaal moment voor me in de toekomst! (lacht)
Als je moet optreden, wat doe je de vijf minuten daarvoor?
Iedereen die niet moet spelen vragen om buiten te gaan in de backstage om zo wat rust te hebben vooraleer… De setlist nog even doornemen, de mogelijke pijnpunten binnen de set nog even bespreken met de band members, sigaretje roken and off we go !