SUSTAIN: “Na een show lekker blijven plakken aan de toog. Is dat de rock-‘n-roll van vandaag? Geen idee, maar dat kan ons niet schelen”

Op 23 oktober brengt Luminous Dash Troubled Water en Sustain op één podium in de Missy Sippy, het iconische café in Klein Turkije (Gent). Sustain houdt van ronkende gitaren met moddervette Led Zeppelin-riffs. Een babbel.

Hoe lang is Sustain reeds bezig en hoe is alles ontstaan?
Sustain bestaat al sinds 2016 (misschien moeten we volgend jaar een 10 years anniversary show organiseren ter ere van?). Sustain is eigenlijk ontsprongen uit een coverproject D-tune dat zijn oorsprong vindt in de muziekacademie waar indertijd Lander, Stijn en Brecht muziekles (poprock gitaar) volgden. Een onderdeel van deze opleiding was het hebben van een samenspelproject waar wij nog een drummer voor zochten. Lander kende Birger via zijn school. Eerst is dat begonnen met covertjes spelen onder de kerktoren. Later zijn we ook eigen materiaal beginnen schrijven waarbij het hardere gitaarwerk centraal stond en zo geschiedde.

Sustain is best wel een catchy naam. Hoe zijn jullie erop gekomen?
Brecht: Geen flauw idee meer om eerlijk te zijn. We waren zo jong en toen dachten we daar niet echt over na denk ik.
Birger: Volgens mij kwam Sustain gewoon als winnaar uit een stemming tussen ons vier. We vonden het toen goed bekken, en na 10 jaar samen spelen heeft de naam mogelijks zijn eigen betekenis gekregen? To sustain betekent immers volhouden of volharden. 10 jaar samen een podium delen is al een straffe prestatie of zich, zeker als je weet dat onze gemiddelde leeftijd ongeveer 15 jaar was toen we voor het eerst in een repetitiekot kropen.

Sustain kiest duidelijk voor moddervette rock met invloeden uit de seventies. Vanwaar die liefde?
Ik denk dat de voorliefde voor de (ik noem het zelf graag) “riff rock” voorkomt uit het feit dat de gitaar hier een centraal element is. Het is vooral de gitaarsound uit die periode (fuzz en scheurende gitaren) die we zo ambiëren.
Birger: Onze ouders maakten de 70s wel heel bewust mee, persoonlijk kreeg ik die moddervette rock met de paplepel mee. bijvoorbeeld: Led Zeppelin, Deep Purple, maar ook Pink Floyd, The Rolling Stones en T.C. Matic.

Naast 70’s zit er een beetje van alles in Sustain, zelfs grunge. Alles kan bij Sustain?
Klopt! De gitaar als centraal element zie je bij bands uit de seventies maar ook bij bands uit de jaren 90 als RATM, QOTSA of Foo Fighters waar we soms ook de mosterd durven halen. Maar ook hedendaagse grungebands spreken ons fel aan: Superheaven, Narrow Head, Basement,… Oh en vergeet Soundgarden en Audioslave niet!!

Jullie hebben niet zo lang geleden een ep opgenomen. Tevreden met het resultaat?
Eigenlijk wel. (schaterlach)Het was onze eerste bijna langspeler na twee ep’s in 2016 en  2020 (Sustain en Moral Hangover) dus het was tijd voor iets meer. Ook hebben we er een fantastische tour op zitten van 8 shows en 1 try-out gaande van het Wintercircus in Gent tot Cinema Aalst dus dat was voor ons wel een rollercoaster. Ook soundwise zijn we er echt op vooruitgegaan. Niet alleen wij zelf, maar onze muziek is zeker volwassener geworden.

Zijn er plannen voor meer werk in de toekomst?
Er zit wel wat materiaal in de pipeline maar nog geen concrete plannen om opnieuw op te nemen. We gaan eerst nog wat focussen op de postrelease van onze laatste. We willen nog zoveel mogelijk shows spelen met die songs, en om die songs nog wat extra te promoten zijn we volop bezig met de voorbereidingen van een livesessie bij de mannen van Dunk!

Zeer mooi dat jullie in Gent mochten spelen met RHEA. Hoe is dat gekomen, zijn dat maten of zo?
Die kans hebben we vooral te danken aan hun manager, Simon Lamont. Simon heeft ons een tijdje gecoacht in de aanloop naar onze release. Het was een leerrijke ervaring en later ook een mega gekke avond. Ook de mannen van BRLRS waren van de partij, mede-riff-rockers net als wij. De drie acts waren een goede match.

Ik vind best wel dat de sound van Sustain iets heeft van RHEA. Je hebt dit zeker vaker gehoord?
Zeker akkoord. De gasten van RHEA zijn ook fervente riff-rockers (kwestie van de term nog eens te recupereren zodat we die misschien volgend jaar in de dikke Van Daele zien terugkomen). Hun plaat Lust For Blood uit 2020 vonden we allemaal steengoed! En laat dat net het jaar zijn waarin we begonnen schrijven aan de allereerste demo’s/songs voor onze Flashing White Burning Red.

Ik heb gehoord dat Stijn Meuris fan is. Ik neem aan dat dat zo zijn voordelen heeft?
Stijn Meuris heeft ons inderdaad even geleden opgepikt naar aanleiding van de release van The Jester, dat eigenlijk de eerste single was van deze plaat. Nadien draaide hij ons nog een tweetal keren in zijn programma Meurissey. De liefde komt zeker van beide kanten, we vinden zijn playlists voor het programma echt nice.

Wat is het mooiste aan rock-’n-roll?
Lastig. Onze zanger alvast niet (lach). We doen al 10jaar gewoon ons goesting, op vlak van songwriting en op het podium. Om dan na een show lekker te blijven plakken aan de toog. Is dat de rock-‘n-roll van vandaag? Geen idee, maar dat kan ons niet schelen. Mooi hé?

Jullie staan binnenkort op het podium in de Missy Sippy. Waarom moeten de mensen komen kijken naar Sustain?
Mensen moeten komen naar onze show in Missy Sippy als ze houden van een mix van hardrock en grunge met heftige riffs in een onvermoeibaar tempo aangevuld met een sexy twist. Denk fuzzy gitaren, een snuifje geroep, en een hoop elektriciteit op het podium. 

MISSY SIPPY: Website – Facebook
Sustain: Facebook – Instagram