Waar komt de naam vandaan en stel jullie maar eens voor!
Sargam is een term uit de Indische muziek gevormd door de noten sa, re, ga en ma. Het staat onder andere voor het beoefenen van toonladders en composities binnen een bepaalde raga. Je kan het een beetje vergelijken met solfège. Ons logo is het sanskriet symbool van de noot sa, ook de grondnoot waarin we al onze muziek spelen. Indische muziek is een belangrijke inspiratie voor onze band, vandaar de naam. We zijn een instrumentale groep uit Antwerpen die een fusion speelt van verschillende stijlen zoals jazzrock, Indische muziek en hiphop. Er wordt veel geïmproviseerd en onze muziek kan zowel explosief als meditatief zijn. Onze band bestaat uit Jordi Geuens (drum), Ralph Hermans (bas), Willem Heylen (gitaar) en Nicolas Mortelmans (sitar).
Hoe moeten we jullie muzikale geschiedenis tot nu voorstellen?
SARGAM. is ontstaan in het begin van 2018. Met Ralph had ik (Nicolas) al in een andere band gespeeld. Willem leerde ik toevallig kennen door met hem een improvisatieconcert te spelen op een jazz festival. Al snel bleek Jordi de perfecte drummer te zijn om de groep te vervolledigen. Het is een eer om met deze bende muziek te mogen spelen. We amuseren ons. Ondertussen hebben we 15 shows gespeeld en een demo uitgebracht met 3 nummers.
Wanneer besefte je dat muziek spelen je passie is?
Vanaf dag 1 was muziek mijn grootste passie!
Wat maakt de Belgische muziekscene uniek denk je, of is die helemaal niet uniek?
Ik denk dat elk land wel een unieke muziekscene heeft. Ook in België zijn er zoveel boeiende artiesten. Ik heb de indruk dat we vandaag veel te bieden hebben op vlak van techno, jazz en hiphop.
Wie zijn voor jullie inspiratiebronnen en hoe zou je je muziek zelf omschrijven?
We hebben allemaal onze eigen inspiratiebronnen en op sommige vlakken overlappen die. Onze uiteenlopende smaken zorgen ook voor avontuur en uitdaging. Er is eigenlijk geen enkel muziekgenre dat ik niet interessant vind. Ik hou enorm van stevige muziek zoals bijvoorbeeld Unearth, Meshuggah, Tool en Rage Against The Machine. Daarnaast is muziek met veel improvisatie zoals jazz en Indische raga’s een grote inspiratie voor ons. Ook hiphop en elektronische muziek zoals bijvoorbeeld Venetian Snaires of Shpongle hoor ik graag. De lijst is oneindig. Het is altijd een vreemd gevoel om je band te kaderen binnen een muziekgenre. Dat voelt eerder aan als een beperking. Ik noem het graag fusion. Dat kan zowat alles betekenen!
Met welke band of artiest word je vergeleken, hoewel je dat absoluut niet wilt?
Geen idee.
Voor welke band zou je wel eens graag het voorprogramma willen spelen en waarom?
Het voorprogramma spelen van Anoushka Shankar zou leuk zijn. Ze is mijn lerares en op verschillende vlakken een grote inspiratie. Of openen voor Shakti! Ongetwijfeld één van de beste fusion concerten die ik ooit heb gezien! En wat Belgische bands betreft zou ik graag openen voor STUFF. Goh, teveel keuze!
Wat maakt jullie anders dan andere bands denk je?
Het gebruik van de sitar zorgt wel voor een specifieke sound die je niet veel hoort. We spelen ook al onze songs in dezelfde grondtoon, wat een trance effect kan hebben. We werken vooral met ritme en melodie zoals in de raga. Daarnaast zorgt het combineren van verschillende muziek tradities ook voor een eigen karakter.
Wat wordt de volgende (grote) stap voor de band?
Een volwaardige plaat opnemen en een leuke booker vinden.
Welk album kunnen jullie ‘on repeat’ beluisteren?
We luisteren als band meestal naar onze eigen muziek. Klinkt fout, maar het is zo!
En wat is je favoriete plaat aller tijden en waarom?
Onmogelijke vraag.
Wat is het mooiste en het minst mooie aan muziek?
Het mooiste aan muziek vind ik de kracht die erin verschuild zit om mensen te verbinden in het hier en nu. Muziek is een universele taal die alle grenzen en verschillen kan laten wegsmelten. Muziek kan bewustzijn, liefde en eenheid brengen.. wat we vandaag in de wereld wel kunnen gebruiken. Ik kan moeilijk iets bedenken wat niet mooi is aan muziek, buiten het overmatig gebruik van autotune dan.
Met wie zou je het niet erg vinden om 8 uur mee in een lift te zitten en waarom?
Het uitsluiten van bepaalde bevolkingsgroepen op basis van afkomst, religie of huidskleur is voor mij geen politiek maar zuiver racisme. Ik zou dus graag 8u in de lift zitten met Dries van Langenhove , na het eten van 2 kg bonen die over datum zijn.