Room Service, de frisse nieuwe band bestaande uit Jochem Roegiers, Nico Helskens, Lou De Smet (allen voormalige leden van Je m’en sex please), en Wouter Dijkstra (voorheen van Scarificator), belooft een opwindende muzikale ervaring te bieden. Mis hun optreden op 30 september in de Casino in Sint-Niklaas niet!
Waar komt de naam vandaan en stel jullie eens voor!
Lou: De naam komt van Lip Service, we zijn heel grote fans van Lip Service.
Jochem: En onze muziek valt te vergelijken met de room service van een vuil hotel.
Lou: Wie wij zijn? Onze frontman Jochem is video-editor, hij heeft zelfs meegewerkt aan de videoclip van Wonderwall, gitarist Nico is psycholoog (van adel) en wil geadopteerd worden door King Krule en Mac Demarco.
Wouter voorziet je van drinken in ’t Spijker en bast ook bij Scarificator (publieksprijs Sound Track 2021). Lou studeert drums en komt overgevlogen van zijn uitwisseling in Estland om er even tussenuit te zijn in het pittoreske België.
Nico: Room Service is eigenlijk een regeneratie van Je M’en Sex Please, onze vorige band. Je M’en Sex Please startte als het eerste bandje van mij en Jochem, maar is door de jaren heen geëvolueerd tot iets anders dan wat het initieel was. Toen JMSP-bassist Tammas besloot om te stoppen wilden Jochem, Lou en ik de rugzak achterwege laten om iets lichtvoetiger vooruit te kunnen gaan. Samen met Wouter zijn we onder een nieuwe naam en met frisse motivatie Room Service gestart. Dit voelt heel juist aan voor ons en we hebben heel veel zin om onze nieuwe energie op Sound Track los te laten!
Hoe ziet jullie muzikale geschiedenis er uit?
Jochem: Nico en ik zijn destijds samen beginnen jammen op kot. Dit met de nodige Malbec of rum. We probeerden toen even als straatmuzikant op de Gentse Feesten, maar een kakkende hond zette ons al snel op ons plek. Van het een kwam het ander en toen startte Je M’en Sex Please.
Ik wil via dit interview ook nog even de hond bedanken.
Nico: Ik ben ook nog dj geweest.
Lou: ’t Is allemaal begonnen aan de Popcorn op de Halfvastenfoor in Gent, vraag maar aan @Janvc.
Voor de rest is onze muzikale geschiedenis te vergelijken met een lange, rustige wandeling door de Bourgoyen.
Wanneer wisten jullie dat muziek spelen jullie passie is?
Jochem: Bij mij was dat bij het zien van concert van Green Day. Ik was 14 jaar.
Lou: Na al onze instrumenten en versterkers de trap van Barbroos op- en afgedragen te hebben op de Gentse feesten. Dat doe je niet zomaar. En dan nog niet gesproken over de parkeerboete.
Nico: Ik zou liegen moest ik verkondigen dat het mijn passie is.
Wouter: Toen ik de gain van mijn vaders versterker op 10 zette.
Wie zijn jullie inspiratiebronnen en hoe zou jullie muziek het best omschreven moeten worden?
Nico: We zijn allemaal fan van de hedendaagse postpunkscene, het gebeurt vaak dat we samen naar concerten gaan. Viagra Boys, Fontaines DC en Amyl & The Sniffers zijn zo’n bands waar we naar opkijken.
Jochem: Fontaines DC, Squid, Shame, Viagra Boys, Dry Cleaning,… Ik zou onze muziek beschrijven als een kakkerlak met ADHD op een after-work
Lou: Wij zijn sterk beïnvloed door de hedendaagse (post-)punkscene. We krijgen niet genoeg van Idles, Osees, Amyl & The Sniffers, Shame, Squid, Fontaines D.C., Black Midi… Maar ook artiesten als Nick Cave, Arctic Monkeys, King Krule, Mac Demarco inspireren ons. Evenzeer de vele geweldige Belgische artiesten Deus, Raketkanon, Shht…
Wouter: Zie ons als een mix van alle bovenstaande! Hokjesdenken blijkt uit de mode. We zijn ruiger dan de naam doet blijken.
Met welke band of artiest worden jullie vergeleken, hoewel jullie dat absoluut niet willen?
Nico: We hebben het geluk dat we nog niet lang genoeg bestaan om vergeleken te worden met andere bands. De naam Oasis heb ik wel al enkele keren horen vallen, ‘t is mij niet duidelijk waarom.
Jochem: Je M’en Sex Please
Voor welke band willen jullie graag het voorprogramma spelen en waarom?
Nico: Ik sta voor alles open, zeker als het in de AB is of als voorprogramma op een buitenlandse tour. Viagra Boys zou nice zijn, ik denk dat we dan met enkele goeie verhalen kunnen thuiskomen.
Lou: Meskerem Mees
Wouter: Een tour is goed
Wat maakt jullie anders dan andere bands?
Nico: de koebel!
Jochem: onze stoelgang.
Lou: wij zijn het filantropie-eindwerk van Jan Van Coppenolle (rocklegende).
Wouter: Room Service is 24/7
Wouter opnieuw: geen andere band heeft evenveel leden die vroeger bij Je M’en Sex Please speelden.
Wat wordt de volgende (grote) stap voor de band?
Wouter: De ecologische voetafdruk van Lou zijn vluchten heen en weer compenseren. Of eerst wereldheerschappij realiseren, we zien wel wat makkelijker is.
En wat is jullie favoriete plaat aller tijden en waarom?
Nico: 505 van Arctic Monkeys. De sound, opbouw, tekst en climax maken het voor mij een perfect en tijdloos nummer.
Jochem: Deus – Instant Street. Maar vraag het mij morgen nog eens.
Lou: Ik kan daar oprecht niet op antwoorden. Afhankelijk van het moment zou het een plaat kunnen zijn van The Comet is Coming, Khruangbin, GoGo Penguin, Rage Against The Machine, Amyl & The Sniffers of Raketkanon. Elk voor verschillende redenen. Oké misschien wel, de hele discografie van Nirvana.
Wouter: Lateralus van Tool.
Wat is het mooiste en het minst mooie aan muziek?
Jochem: Het mooiste: het gevoel. Het minst mooie: de smartphones op een live optreden of de eigenwaan van sommige artiesten. Moeilijk kiezen.
Lou: De verbinding met je medemuzikanten, mede-luisteraars, de mensen in het publiek, maar ook met jezelf en jouw gevoelens, en met de algemene ‘schoonheid’ van het leven. Het minst mooie zijn mensen die geld (het externe) boven kunst (het innerlijke) zetten.
Nico: Smartphones en geld.
Wouter: De groupies en de groupies
