Pear Tree is een Leuvense indie-popband met een dromerig en poëtisch geluid. Joanne uit Thailand en Kai van Belgisch-Indonesische afkomst ontmoetten elkaar en begonnen muziek te maken, waarbij ze hun band Pear Tree noemden vanwege hun ontmoetingsplaats in de Pear Tree Street (Pereboomstraat). Op 9 december treden ze op in de finale in het Depot in Leuven.
Waar komt de naam vandaan en stel jullie eens voor!
Wij zijn Pear Tree, een indie pop band met jazz, soul en bossa nova invloeden. De naam vindt zijn oorsprong in een van de Leuvense straten in de Ridderbuurt waar Joanne en ik (Kai) verblijven, namelijk Pereboomstraat. De naam heeft iets esthetisch, iets onschuldig, net zoals de straat zelf die langs de Dijle loopt met zicht op de Sint-Geertruikerk en waar je ook daadwerkelijk een perenboom kan terugvinden.
Hoe ziet jullie muzikale geschiedenis er uit?
We zijn voorlopig nog een startende band. Oorspronkelijk begonnen we als een duo. Na samen wat te jammen besloten we om deze band op te richten vlak voor we besloten om mee te doen aan Sound Track 2023-2024. Dat heeft ons ertoe gezet om nummers te schrijven en uit te werken. Via een zoekertje op VI.BE vonden we onze drummer Cedric en bassist Imte. De Sound Track voorronde van deze editie was onze eerste show als volledige band.
Wanneer wisten jullie dat muziek spelen jullie passie is?
Muziek was al van jongs af aan een passie bij ons. Ieder van ons is al lange tijd bezig met muziek.
Wie zijn voor jullie inspiratiebronnen en hoe zou jullie muziek het best omschreven moeten worden?
Belangrijke inspiratiebronnen voor ons zijn: Lamp, Men I Trust, King Krule, Hope Sandoval, Cosmo Pyke, The Marias, BADBADNOTGOOD… Onze muziek kan best omschreven worden als indiepop met jazz, bossa nova en soul invloeden.
Met welke band of artiest worden jullie vergeleken, hoewel jullie dat absoluut niet willen?
We werden al een aantal keren vergeleken met Men I Trust, alhoewel we dat niet zo erg vinden.
Voor welke band willen jullie graag het voorprogramma spelen en waarom?
We zouden graag het voorprogramma spelen van Meskerem Mees, Adja of Warhaus. Dit zijn Belgische artiesten waar we momenteel erg naar opkijken.
Wat maakt jullie anders dan andere bands?
We hebben gemerkt dat er niet erg veel andere bands zijn die de genres indie pop, jazz, soul en bossa nova combineren. We zijn gemiddeld ook wat jonger van leeftijd dan vele andere bands.
Wat wordt de volgende (grote) stap voor de band?
We hopen om in de finale van Sound Track te staan en, als de wind meezit, om bij de geselecteerde winnaars te zitten. Daarnaast kijken we ernaar uit om meer nummers te schrijven en om veel speelkansen te krijgen, zodat we kunnen bloeien als startende band. We willen graag ook minstens een single opnemen en releasen in de nabije toekomst.
En wat is jullie favoriete plaat aller tijden en waarom?
Joanne: Arthur Verocai – Arthur Verocai. Het is heel moeilijk om een album te kiezen, maar deze heeft alles waar ik van hou: het is soulful, jazzy, en groovy. It makes me feel something.
Kai: 6 Feet Beneath The Moon – King Krule. Die plaat brengt oude herinneringen in mij naar boven.
Cedric: Schvitz van Vulfpeck. Een groep topmuzikanten die muziek maakt in een sauna terwijl ze een badjas dragen… Geweldig toch? Met de soulful stem van Twaun Stanley is dit echt een feel good album. Daarnaast herinnert dit album mij aan het prille begin van het studentenleven, een zeer mooie maar chaotische tijd!
Imte: Dark side of the moon – Pink Floyd. Het is een tijdloze plaat waar instrumentaal en nummers met zang heel goed gecombineerd worden. De muzikanten van Pink Floyd waren, en zijn, geweldig goed en weten hoe ze verhalen moeten vertellen met hun instrumenten. En de baslijn van Money is een van de beste ooit natuurlijk.
Wat is het mooiste en het minst mooie aan muziek?
Het mooiste aan muziek is dat het je de kans geeft om je creativiteit en talent te delen met anderen. Muziek is een kunst. Een kunst waaraan ieder zijn eigen betekenis kan geven.
De minder mooie kant van muziek is het feit dat het vaak gezien wordt als een commerciële waarde in plaats van cultureel-artistieke waarde. Maar dan hebben we het vooral over de mainstream muziekindustrie.