Ontstaan in het moerassige culturele bolwerk Lokeren, brengt de vijfkoppige band Mortel rockriffs en voodoo-gehuil tot bij degenen die twijfelen. Met een DIY-aanpak en geluid tracht de band de soundtrack te creëren voor nostalgische mijmeringen over een jeugd die voorbij is. Op 30/09 treedt Mortel op in de Casino in Sint-Niklaas.
Waar komt de naam vandaan en stel jullie eens voor!
Mortel: het middel dat bakstenen met elkaar verbindt. Iets stoerder in het Frans, maar de Nederlandse interpretatie volstaat voorlopig.
We zijn een vijfkoppige band uit Lokeren City die stoner, alternative en punk in de DIY-betonmolen mengen tot een stevige eigen sound. Authenticiteit staat voorop in wat we creëren en dat vertaalt zich op het podium. Geen gedoe, wel een trein vol energie en meestal zonder remmen.
Hoe ziet jullie muzikale geschiedenis eruit?
Een tijdlang modderden we, letterlijk en figuurlijk, maar wat aan in wisselende repetitiekoten. Pas tijdens de lockdowns in de coronacrisis kwam, al dan niet in een manische periode, het idee om de zaken toch maar wat serieuzer aan te pakken. Het afgelopen jaar stonden we op podia waar we niet eens van durfden te dromen, dus we kunnen enkel hopen om op hetzelfde elan verder te gaan.
Wanneer kwam het besef dat muziek spelen jullie passie is?
Voor vier van ons geldt het cliché: wat begon als het imiteren van rockhelden als tiener is al snel geëvolueerd naar een passie. Onze zanger daarentegen is als performer geboren en het ziet ernaar uit dat hij als dusdanig zal sterven.
Wie zijn voor jullie inspiratiebronnen en hoe zou jullie muziek het best omschreven worden?
We hebben elk onze eigen muzikale interesses. Inspiratie komt vaak vanuit een bepaald genre, om dan ‘vermorteld’ te worden tot ons eigen ding. Stoner, punk, sludge, blues, indie, grunge,… Anything goes, zolang we de vonk maar voelen.
Met welke band of artiest worden jullie vergeleken, hoewel jullie dat absoluut niet willen?
In een artikel werd onze zanger laatst omschreven als een “Jim Morisson op speed”. Achteraf bekeken best een compliment. Minder tevreden was hij met de vergelijking met Rod Stewart (gelukkig maar éénmalig!)
Voor welke band willen jullie graag het voorprogramma spelen en waarom?
Er zijn veel Belgische bands waarvoor we met veel plezier zouden opwarmen. Afgelopen zomer konden we openen voor Ramkot, verder staan op de shortlist nog Stake, Psychonaut, Meltheads, DIRK,… We vergeten er natuurlijk.
Wat maakt jullie anders dan andere bands?
Echtheid, op het naïeve af. Dat, en de mannenonderbroeken die we op het podium gegooid krijgen.
Wat wordt de volgende (grote) stap voor de band?
Een behoorlijke repetitieplanning opstellen.
En indien we optredens op enkele festivals kunnen blijven combineren met kansen in coole venues, genre De Casino in Sint-Niklaas, zijn we gelukkig.
En wat is jullie favoriete plaat aller tijden en waarom?
Het fel bediscussieerde compromis: Brutalism van Idles. Omdat we elk, vanuit onze eigen muzikale hoek, in dit album de trifecta van originaliteit, authenticiteit en brutaliteit erkennen.
Wat is het mooiste en het minst mooie aan muziek?
Het mooiste: de creatie van iets wat er voorheen niet was.
Het minst mooie: gezoem in versterkers door klunzig samengestelde pedalboards.