Morane is een 22-jarige singer-songwriter, geboren in Antwerpen met Belgisch/Congolese roots. Ze speelt op 9 oktober in de Club in Mechelen.
Waar komt je naam vandaan? Stel jezelf even voor.
Mijn naam is Morane Miangue en ik koos ervoor mijn eigen voornaam te behouden als artieste. Ik ben een singer-songwriter van Antwerpen met Belgisch/Congolese roots. Ik begon mijn solocarrière in 2020 als zangeres, maar daarnaast kan je mij ook wel een ‘all-round creative’ noemen.
Hoe moeten we je muzikale geschiedenis tot nu voorstellen?
Voor 2020 was ik nog heel fel op zoek naar mijn identiteit en persona als artiest. Deze zoektocht gaat natuurlijk nog steeds verder, maar er kwam een punt waarop ik klaar was te delen wat ik op dat moment deed qua sound. Na mijn deelname aan The Voice werd ik nog meer geïnspireerd om mijn solo traject te starten als singer-songwriter. Ik betrok mijn manager in het team en samen startten we met mijn nummers effectief te releasen. Ik releasete sindsdien 2 projecten met 7 singles en 2 videoclips.
Wanneer kwam het besef dat muziek spelen je passie is?
Vanaf ik afstudeerde aan de Kunsthumaniora en ik daarbij gegooid werd in een creatief veld dat ik zelf vorm zou moeten geven, kwam mijn besef dat muziek- naast mijn andere creatieve passies- de overhand nam. Ook stond ik erbij stil dat ik mijn andere passies kon terugbrengen in mijn zangcarrière.
Wie zijn voor jou inspiratiebronnen en hoe zou jouw muziek het best omschreven worden?
Mijn inspiraties komen vooral vanuit mijn eigen leefwereld en privé. Ik probeer telkens verhalen te vertalen naar een sound en tekst waar mensen zich in kunnen vinden ook. Ik vind het belangrijk om eerlijk te zijn in mijn muziek. De sounds die ik breng, hangen ook daarom af van de sfeer waarin ik op dat moment in mijn leven zit. Mijn muziek heeft invloeden van neo-soul, r&b en hiphop. Artiesten die mij inspireren zijn vooral Erykah badu, HER, Teyana Taylor, Jorja Smith,…
Met welke band of artiest word je vergeleken, hoewel je dat absoluut niet wilt?
Mahalia. Ze is goed maar redelijk commercieel en ik blijf liever toch iets meer alternatief.
Voor welke band willen je graag het voorprogramma spelen en waarom?
Daar heb ik eigenlijk nog niet echt over nagedacht, maar als ik mag kiezen zou ik gaan voor HER, Ama Lou, Ari Lennox of Jorja Smith. Dit zijn artiesten die qua sound in mijn buurt liggen en die mij inspireren.
Wat maakt jou anders dan andere bands?
Ik schrijf niet in het begin van mijn proces. Ik begin telkens met freestyles als demo’s en blijf vaak vasthangen aan mijn eerste gevoel dat hieruit voortkomt om verder te creëren, in tegenstelling tot artiesten die vaak heel gestructureerd hun teksten uitdenken en schrijven of dit zelfs laten schrijven door iemand. Die eerste emotie van een freestyle vind je altijd terug in mijn masters, omdat het dan echt blijft. Ik creëer ook vanuit concepten die ik visueel ook altijd een sterk uitwerk met mijn manager/creative director.
Wat wordt de volgende (grote) stap voor jou?
Mijn eerste ep die eraan komt binnen weer een heel uitgewerkt visueel en tekstueel concept. Ik ga daarmee verschillende zintuigen prikkelen en daag mezelf ook uit binnen mijn andere creatieve passies om deze hierin samen te brengen tot een geheel.
En wat is je favoriete plaat aller tijden en waarom?
Tyrone van Eryka Badu. Het is niet een te gecompliceerde track en is opgenomen met een live band. Het geeft me niet een te technisch geproduceerde vibe waardoor het echt ‘music from te ground and heart’ blijft.
Wat is het mooiste en het minst mooie aan muziek?
Mooiste: ik kan verhalen delen en mensen verbinden.
Minst mooie: muziek is vaak heel persoonlijk geschreven, dus wanneer mensen het niet echt leuk vinden ga je dat ook snel persoonlijk nemen terwijl je bewust moet blijven dat muziek subjectief is en er altijd voor elke markt fans zijn van je werk.
