Leopard Skull is het soloproject van de Gentse multi-instrumentalist Harm Pauwels. Zijn invloeden heeft hij gehaald bij de late Beatles en de eerste platen van Brian Eno en Foxygen. Zijn sound krijgt het “electic psych sound” label opgeplakt. Zijn debuutalbum is nog maar net verschenen en hij zal een aantal nummers uit spelen tijdens de preselectie van Sound Track op vrijdag 20 september in Zaal Harmonie in Oudenaarde.
Waar komt de naam vandaan en stel je maar eens voor!
De naam Leopard Skull was in eerste instantie gekozen als projectnaam, die kon nog veranderen. Maar omdat ik in mei 2014 met slechts drie demo’s plots geselecteerd werd bij een Vi.be-wedstrijd om op Incubate te spelen en plots onder Leopard Skull ‘media-aandacht’ kreeg, heb ik hem gewoon gehouden.
Hoe moeten we jouw muzikale geschiedenis tot nu voorstellen?
Ik ben in bands beginnen spelen op mijn 14 jaar. Tijdens de voorbije 10 jaar zijn er heel veel projecten gepasseerd waaronder Rad Dogs en Voodooland. Tot ik in 2014 besloot om thuis muziek te maken op mezelf. Van het één kwam het ander en in september komt op deze manier mijn eerste album Welcome Home, uit.
Wanneer volgde het besef dat muziek spelen jouw passie is?
Redelijk vroeg al, mijn vader had altijd wel een cd of een cassette in de auto met The Doors, Steely Dan, Jimi Hendrix, … op. Dus de beslissing was vrij snel gemaakt dat ik op mijn 9 of 10 jaar naar de muziekacademie zou gaan om een opleiding klassieke gitaar te volgen.
Wat maakt volgens jou de Belgische muziekscene uniek, of is die helemaal niet uniek?
De Belgische muziekscene is zeker en vast uniek, al is het gewoon door de hoeveelheid bands die er zijn in ons klein land. Maar onze muziekscene is ook uniek door de gevarieerde, internationale sound. Deze zal vaak gebaseerd zijn op alombekende sounds, maar de sterke is dat veel bands of projecten erin slagen om vanuit die basis hun volledig eigen geluid te creëren.
Wie zijn voor jouw inspiratiebronnen en hoe zou jouw muziek het best omschreven moeten worden?
Iedereen. Elke muzikant die de moeite doet om op een eigen manier muziek te maken of zijn/haar talent goed weet te benutten is een inspiratie voor mij. Ik probeer van iedereen te leren. Maar mijn voorkeur gaat altijd uit naar eigenzinnigaards met een hoek af en een gevoel voor emotie en melancholie. Voor mijn debuutplaat zijn dat dan eerder bands of mensen die begin de jaren ’70 heel coole dingen gedaan hebben, zoals The Beatles, Brian Eno of Todd Rundgren, of hedendaagse toffe peren als Foxygen, The Lemon Twigs, Weyes Blood, Forever Pavot.
Zelf vind ik het zeer moeilijk om mijn muziek te omschrijven. Ik heb mensen mijn nieuwe plaat al horen omschrijven als barokpop, psychpop,… ook het label ‘garage’ krijg ik nog te horen, maar dat zijn allemaal heel ruime en vage termen voor mij. Uiteindelijk doe ik wat ik wil en als ik er tevreden van ben dan laat ik het aan andere mensen horen.
Met welke band of artiest wordt jouw muziek vergeleken, hoewel je dat absoluut niet wilt?
Goh, elke bekende band of artiest heeft op een zekere manier met zijn/haar talent iets bereikt, dus ik lig niet direct wakker van vergelijkingen. Hoewel ik Allah-Las elke keer toch niet begrijp, zeker geen slechte band, maar in mijn gedachten doe ik helemaal iets anders dan hen. Oh well!
Voor welke band wil je graag het voorprogramma spelen en waarom?
Supertramp, Steely Dan, ELO… Gewoon om na onze show volledig weggespeeld te worden en om achteraf in de backstage met die muzikanten een pintje te drinken en hun verhalen te aanhoren.
Wat maakt jouw project anders dan andere bands?
Ik maak andere liedjes dan hen? Goh nee, ik zou het echt niet weten… Misschien het eigenzinnige in een vintage jasje? Geen idee.
Wat wordt de volgende (grote) stap voor de band?
Plaat uitbrengen, hopelijk veel shows spelen, nieuwe vrienden maken en nieuwe muziek maken onder Leopard Skull en andere namen.
Welk album kunnen je ‘on repeat’ beluisteren?
Brian Eno Here Come The Warm Jets. Enkele jaren geleden raadde Charles Vaderborght (drummer van Mountain Bike) deze aan. En na het beluisteren van deze plaat gingen er heel wat gesloten deuren plots open op muzikaal vlak. Het heeft mij misschien op een zekere manier uit een writers block gehaald.
En wat is je favoriete plaat aller tijden en waarom?
Zeer moeilijk, dit verandert van tijd tot tijd, dus er is sowieso niets dat binnen de lijnen ‘aller tijden’ past. Maar op dit moment weet ik Santana Caravanserai zeker te pruimen.
Wat is het mooiste en het minst mooie aan muziek?
Het mooiste aan muziek is dat het een drager van emoties is, positieve en negatieve emoties die kracht bijgezet krijgen door iets ontastbaar. Het mist mooie aan muziek is het feit dat het nog een veel te veel draait om geld. Als er geen geld binnenkomt, word je meestal gedumpt. Zelf ben ik wel heel blij dat ik op dit moment de zegen heb van Exag’ Records en Feles Music. Dit platenlabel en bookings agency stellen me elke keer op mijn gemak en steunen me op creatief vlak.
Met wie zou je het niet erg vinden om 8 uur in een lift te zitten en waarom?
Todd Rundgren! Hij heeft ook na jaren in bands spelen, besloten om zijn eigen muziek te maken en zelf op te nemen. Ik ben benieuwd hoe zo’n proces bij hem verloopt en wat hij me van advies zou kunnen geven. Het lijkt met ook gewoon een leuke weirdo waarmee je veel plezier mee kunt beleven! Leve Todd!