Een combinatie van trap, pop punk en singer-songwriter, dat is wat Jesse Nights is. Hij maakt triestige muziek met echte teksten over persoonlijke verhalen. Benieuwd? Ga dan op 27 september naar Jeugdhuis Plug-in te Leopoldsburg want daar speelt hij in de voorrondes van Sound Track. Hij werd namelijk getipt door Colin H. Van Eeckhout. Hier kan je reeds kennismaken met Jesse Nights.
Waar komt de naam vandaan en stel jou maar eens voor!
Ik ben Jesse Thewissen, 21 jaar en ik woon in Diepenbeek. Toen ik begon met muziek (leren) maken, gebeurde dat altijd ’s nachts. Ik heb veel namen geprobeerd maar ik was er nooit tevreden van. Tot ik op een nacht dacht: ” ik maak ’s nachts muziek, Jesse Nights klinkt wel cool en het klopt.” Wat je hoort is gemaakt door mij, ’s nachts. Ik heb ook al gehoord dat het verdacht fel op een pornoster naam lijkt dus als de muziekindustrie niets wordt, weet ik al voor welke carrière switch ik ga.
Hoe moeten we jouw muzikale geschiedenis tot nu voorstellen?
Het is begonnen toen ik met een auto-immuunziekte (colitis ulcerosa) gezegend was. Ik kon niets. Niet naar school gaan, niet met vrienden afspreken,… Ik was volledig geïsoleerd. Ik voelde me gevangen in mijn lichaam en een depressie lag al snel op de loer. Ik was mentaal en fysiek een compleet wrak. Het enige dat ik kon was achter mijn computer zitten en 15 keer per dag naar het toilet rennen. Ik ben altijd wel een beetje met muziek bezig geweest dus ben ik begonnen met ’s nachts mijn emoties en pijn te verwerken in nummers. Mijn ritme was ook compleet naar de zak dus rond 24:00 begon ik teksten te schrijven, beats te producen, … Uiteindelijk is die muziek mijn redding geweest. Ik zou niet weten wat er van me gekomen was als ik die uitlaatklep niet had. Op dit moment ben ik volop aan het werken om zelf een betere artiest te worden en nieuwe mensen te leren kennen binnen de alternatieve hiphopscene in België.
Wanneer volgde het besef dat muziek spelen jouw passie is?
Toen ik merkte dat ik elk nummer dat ik beluisterde analyseerde om er zelf uit te leren.
Wat maakt volgens jou de Belgische muziekscene uniek, of is die helemaal niet uniek?Kan ik me niet over uitspreken omdat daar zowel mainstream- als alternatieve muziek tot behoort, en die verschillen te hard.
Wie zijn voor jou inspiratiebronnen en hoe zou jouw muziek het best omschreven moeten worden?
De laatste tijd haal ik enorm veel inspiratie uit de mensen die ik heb leren kennen via muziek. Matt Wxsted en LZI FT staan bovenaan op het lijstje. Mijn muziek zou ik omschrijven als een mix tussen trap, poppunk, pop en rap.
Met welke band of artiest word je vergeleken, hoewel je dat absoluut niet wil?
Zayn Malik omdat ik daar blijkbaar een beetje op lijk, hij is een hottie maar ik ken zijn muziek niet.
Voor welke band wil je graag het voorprogramma spelen en waarom?
Cold Hart, dan kan ik in de backstage een handtekening vragen.
Wat maakt jou anders dan andere bands?
Dat ik geen kennis heb van muziektheorie. Ik kan niet zingen en doe alles alleen, tenzij ik een mooie beat van iemand krijg.
Wat wordt de volgende (grote) stap voor jou?
Ik zou het niet weten. Ik werk zo hard ik kan en ga elke kans die zich voordoet met beide handen grijpen.
Welk album kan je ‘on repeat’ beluisteren?
Unknown Memory van Yung Lean.
En wat is jouw favoriete plaat aller tijden en waarom?
Lie & Say I Lover Her van 93FEETOFSMOKE, de agressie en ruwe emoties in het nummer spreken me enorm aan.
Wat is het mooiste en het minst mooie aan muziek?
Het mooiste vind ik dat je er kippenvel van kan krijgen. Of het nu door de tekst komt of door een prachtige stem. Het minst mooie zijn dan de ghostproducers, artiesten die hun songs niet meer zelf schrijven,… De eerlijkheid en de authenticiteit verdwijnt.
Met wie zou je het niet erg vinden om 8 uur mee in een lift te zitten en waarom?
Mijn mama, ze heeft een heel goede smaak in alternatieve hiphop. Haar Spotify daily mix lijkt verrassend fel op die van mij.