Site pictogram Luminous Dash BE

SOUND TRACK: family beaches

Ik maak alternatieve elektronische muziek en hiphopbeats, waarbij het gevoel en de verbeelding centraal staan. Als jazzpianist en student geluidsingenieur vormt dit project een brug tussen het warme, menselijke en de meer experimentele sound design aan de andere kant. Mijn invloeden zijn onder andere Nosaj Thing, Flying Lotus, Washed Out en Animal Collective. Live improviseer ik op de keys en trigger ik drumloops en samples.” Tijdens de voorrondes van Sound Track kan je family beaches aanschouwen in Cactus Club, Brugge op 28 september om 20u. Hier lees je alvast wat hij ons te vertellen had!

Waar komt de naam vandaan en stel je maar eens voor!
Ik ben 24, kom uit Brugge maar ik woon nu vooral in Brussel. Ik speel sinds mijn 11 piano waarvan 4 jaar jazz, en ik studeer geluid aan het RITCS in Brussel. Als family beaches maak ik instrumentale elektronische muziek. De naam komt van ‘Fireworks’ van Animal Collective, een van mijn favoriete nummers van een band die mij nauw aan het hart ligt.

Hoe moeten we je muzikale geschiedenis tot nu voorstellen?
Het heeft even geduurd vooraleer ik klaar was om mijn muziek aan de buitenwereld te laten horen en het is pas de laatste jaren dat ik live shows speel. Ik heb nog maar één single online staan, maar ben naast mijn eigen project ook bezig met een hiphopproject genaamd ‘domoor’, en een pop project ‘BRYN’.

Wanneer besefte je dat muziek spelen je passie is?
Dat was toen ik begon met elektronische muziek te produceren rond mijn 15de. Het bleek relatief gemakkelijk te zijn om een aantal eerste nummers te maken. Die creatieve voldoening was de vonk die mij deed beseffen dat ik eigenlijk niet meer zonder kon.

Wat maakt de Belgische muziekscene uniek denk je, of is die helemaal niet uniek?
Ik vind het opvallend hoe hoog het niveau is de laatste jaren en hoe veel talent er rondloopt voor zo’n klein landje. Ik heb ook het gevoel dat artiesten in de Belgische muziekscene elkaar vooral ondersteunen in plaats van te competitief te zijn.

Wie zijn voor jou inspiratiebronnen en hoe zou je je muziek zelf omschrijven?
Vroeger was ik vooral geïnspireerd door elektronische producers zoals Nosaj Thing en Flying Lotus, maar sindsdien bevinden mijn inspiratiebronnen zich in een bredere waaier aan genres en artiesten. Mijn favoriete jazzpianisten zijn Art Tatum en Mccoy Tyner en componisten die mij inspireren zijn bijvoorbeeld Erik Satie, Philip Glass en Ennio Morricone. Mijn muziek is een beetje een mix van dat alles, vaak melancholisch of warm met een klemtoon op gevoel en verbeelding.

Met welke band of artiest word je vergeleken, hoewel je dat absoluut niet wilt?
Ik werd na een optreden eens vergeleken met Nils Frahm en dat vond ik wel oké!

Voor welke band zou je wel eens graag het voorprogramma willen spelen en waarom?
Als ik mag dromen zou ik graag het voorprogramma willen spelen van Radiohead. Ik denk dat hun publiek vrij open-minded is en dat mijn muziek aanleunt bij wat zij doen.

Wat maakt jou anders dan andere bands/artiesten denk je?
Ik denk vooral dat ik live eruit kan springen omdat ik zo veel mogelijk probeer te improviseren op het moment zelf. Bij elektronische live sets is er vaak weinig variatie en daar probeer ik zelf anders mee om te gaan.

Wat wordt de volgende (grote) stap voor jou?
Meer live spelen, en binnenkort een ep uitbrengen.

Meer nummers (vi.be)

Welk album kun je op repeat beluisteren?
De laatste tijd zet ik Steve Lacy’s Apollo XXI en Clairo’s Immunity op repeat.

En wat is je favoriete plaat aller tijden en waarom?
Ik heb er verschillende maar als ik moet kiezen misschien Strawberry Jam van Animal Collective of Kid A van Radiohead. Het zijn beide platen die van begin tot einde geniaal zijn en die perfect een bepaald gevoel omvatten. Ze vertellen beide een samenhangend verhaal en ze iets zeggen over de diepgang van het mens-zijn in deze wereld.

Wat is het mooiste en het minst mooie aan muziek?
Er zijn zo veel mooie dingen aan muziek, maar misschien is het mooiste hoe het een manier van communiceren met elkaar is. Ik geloof in de kracht van muziek als verbinding en het doorbreken van grenzen en vastgeroeste ideeën. Het minst mooie vind ik de commercie ervan. Hoe een mooi stuk of een artiest gereduceerd kan worden tot een product dat verkocht moet worden.

Met wie zou je het niet erg vinden om 8 uur mee in een lift te zitten en waarom?
Ik zou zeggen Dave Portner (Avey Tare). Hij is een van mijn grootste muzikale voorbeelden en ik geloof dat ik er veel van zou kunnen leren.

Meer informatie over Sound Track vind je hier.
Facebook / Soundcloud / Youtube

Mobiele versie afsluiten