Rheinzand is het nieuwste project van Reinhard Vanbergen van Das Pop dat hij samen vormt met Mo Disko van The Glimmer Twins, Charlotte Caluwaerts, Stéphane Misseghers van dEUS en Bruno Coussée van MannGold. Wij spraken met Reinhard.
Dag Reinhard, als ik de naam Rheinzand hoor, dan hoor ik jouw naam daarin. Ben jij het meesterbrein of is deze naam toevallig?
De naam is echt toevallig en heeft te maken met een zak zand…Mo kwam daar mee aan, nadat hij die zak zand aan mijn voordeur zag liggen.
Jullie zijn allemaal betrokken bij vrij grote tot gigantische bands. Vanwaar de goesting om met Rheinzand te beginnen, want ergens is het toch weer vanaf nul beginnen?
Rheinzand is iets heel anders qua muziek dan bijvoorbeeld Das Pop of dEUS. En af en toe eens van nul herbeginnen houdt ons jong. Zo krijg je weer voeling met hoe het je jonge collega’s vergaat in hun harde zoektocht naar de eeuwige roem.
Met Rheinzand boren jullie opnieuw de disco van de jaren 70 aan. Men zegt dat alles terugkomt, maar waarom die disco?
Het is meer een zoektocht naar vreemde structuren en lange soundscapes die bij Rheinzand de bovenhand heeft. De jaren 70 touch is iets wat vreemd genoeg bij mij natuurlijk komt boven drijven in al mijn werk. Ik zou Rheinzand dus geen disco noemen, maar vreemde dansbare muziek met referenties naar de jaren 70 en 80.
Disco impliceert ook extravagante kledij. Charlotte ziet er wel onweerstaanbaar sexy uit in haar glitterpakje, maar in jouw geval betekent dat het dragen van gouden schoenen. Hoe voelt dat aan om zo op een podium te staan?
Op een podium staan blijft nog altijd een beetje speciaal, zelfs na 25 jaar optreden. Het is dan ook leuk om je daar voor op te kleden. Net zoals je doet als je naar een trouwfeest gaat. Het brengt je in de sfeer en scherpt je concentratie aan.
Wat dat disco-funkgeluid betreft. Is dat het concept van Rheinzand of zou het kunnen dat jullie volgend jaar helemaal anders klinken?
We zijn begonnen met twee in de studio, een paar nummers maken en dan zien wat er komt. Dan kwam Charlotte al eens wat helpen. Die songs hebben we live vertaald, waardoor we plots met vijf waren. Ik zie elke groep mensen als een ander beestje, dus het lijkt me meer dan logisch dat we heel anders zullen gaan klinken, al zullen er een aantal dingen ook wel duidelijk aanwezig blijven, zoals eerder vreemde structuren en onverwachte wendingen.
Misschien ben ik wel verkeerd, maar toen ik jullie op het podium zag, dacht ik aan verwoede platenverzamelaars die alles kopen wat er bizar leuk uitziet. Luisteren jullie naar de gekste dingen en beïnvloeden die geluiden Rheinzand?
Ik denk dat Mo en ik elkaar goed aanvullen. hij heeft een hele grote collectie platen met inderdaad de vreemdste muziek, en ik heb een grote collectie vreemde instrumenten, skills en bakjes waarmee we kunnen spelen. Ook bij onze nieuwste leden, Stephane Misseghers en Bruno Coussee hebben we dat allemaal gemeenschappelijk: een heel grote passie voor wat we doen.
Jullie heb net een single uitgebracht op het Londense Les Disques De La Mort, niet een alledaags feit voor een Belgische band die in de startblokken staat. Hoe kwamen jullie daar terecht?
Dat label is gedeeltelijk van Ivan Smagghe, een vriend van Mo. Hij kreeg de tracks opgestuurd en was er direct erg wild van. Het leek ons dan ook erg leuk om samen te werken.
Is er sprake van een volledig album?
Er wordt gewerkt aan nieuw materiaal, dus allicht wel. Of dat dan in de vorm van een album zal zijn weten we nog niet.
Ik neem aan dat jullie binnenkort toeren, vast staat alvast 8 december in de Trix. Zeg eens waarom mensen naar jullie moeten gaan kijken.
Moeten is zo een hard woord. Ze mogen komen kijken, en als ze dat doen is er veel kans dat ze zich wel gaan amuseren, want wij doen dat ook op het podium. En vergeet niet dat ik gouden schoenen aan heb! Dat zou reden genoeg moeten zijn.
Wat is jouw favoriete platen aller tijden en waarom.
Daar moet ik je helaas wat in teleurstellen: die heb ik echt niet. Er is zo een overvloed aan prachtige muziek dat ik echt niet een plaat kan noemen die ik voortrek. In elk genre en elke decennia zijn er meesterwerken gemaakt die ik echt even goed kan smaken. Als ik dan al ergens een zwak voor heb is het de muziek van Bella Bartok, de klassieke componist. Toen ik zijn werk Concerto Für Orchestra voor de eerste keer hoorde ging er een wereld voor mij open.
Met wie zou je het niet erg vinden om 8 uur in een lift mee te zitten en wat zou je dan doen?
Met Bruce Lee, en dan 8 uur lang al zijn moves leren.
Het laatste woord is aan jou, Reinhard.
Ik zal eindigen met een citaat dat wel past bij Rheinzand: comfort is a well-worn pair of shoes seconds before the strap breaks. cornelia „connie” DeDona.
