Onlangs verscheen de nieuwe single van NDUGU, het soloproject van Owen Perry Weston (die je ook kent van PAARD. en Kunde) dat ondertussen al een tijdje geen soloproject meer is. Na de ep Brother uit 2018 is YLLS de voorloper van het debuutalbum van de band. Wie is de man met de coole naam, wat drijft hem, en… waarom klinken we plots als Paul Jambers?
Je maakt deel uit van verschillende bands en projecten als vocalist dan wel bassist, vanwaar dan nog de nood om met een eigen project te komen?
Ndugu is in oktober 2016 ontstaan als mijn bachelorproef aan de PXL-music. De keuze om dit als band verder te laten bestaan vloeide daar vrij organisch uit voort. Het is dus geen recente beslissing geweest maar iets dat de voorbije 3, 4 jaar aan het groeien was. Onze eerste ep is al uit sinds 2018.
Verder zie ik Ndugu ook niet als mijn “eigen” project. Zo is het ontstaan, maar ondertussen is het geëvolueerd tot een band. Zeker met het album dat eraan komt, dat een product van ons vijven is.
Hoe kwam je op het idee om akoestische hiphop te maken?
Het is niet zo dat ik achter mijn laptop ging zitten en dacht: “Ik ga akoestische hiphop maken”, eerder omgekeerd. De muziek waar het mee begon waren twee tracks die ik met de mic van mijn laptop, een goedkoop akoestisch gitaartje en wat voorwerpen maakte. Dat was niet met voorbedachten rade hiphop, maar hiphop is een groot deel van de muziek waar ik naar luister en dit sijpelde dus sowieso door.
De symbiose van stijlen en klanken waar Ndugu uit is voortgevloeid heb ik niet per sé bewust samen gesmeten, maar is eerder een product van de dingen waar ik naar luister, de dingen die ik speel. Op het moment dat de vier andere leden (Joram Kunde Boumkwo, Samy Pintor Luque, Bart Baele en Tom Vansteenkiste) erbij kwamen, werd de muziek een product van al onze muzikale achtergronden.
Wie zijn jou voorbeelden?
Pino Palladino, James Jamerson en Raphael Sadiq als bassisten. Fela Kuti, D’Angelo en Anderson .Paak qua all round feel en groove. Stevie Wonder en Joni Mitchell als songwriters. The Fugees, Busta Rhymes, A Tribe Called Quest, Soul Coughing, J.I.D. en jonwayne qua tekst en flow.
Het valt mij altijd op hoe hecht de vriendschap is in de bands waarin je speelt. Is vriendschap een criterium bij het samenstellen van een band?
Niet bewust, ik denk dat de nood om een band verder uit te werken wel voortkomt uit de juiste balans tussen muzikale connectie en vriendschap. Vaak begint een band met één van de twee in de voorgrond en groeit het ander naarmate de tijd vordert. PAARD. is bijvoorbeeld begonnen op basis van een muzikale connectie waaruit er een heel hechte vriendschap gegroeid is. Bij Ndugu hield ik bij het samenstellen beide elementen in het achterhoofd. Elk lid brengt zowel muzikaal als vriendschappelijk het nodige mee. Ik denk dat het maar normaal is dat we aangetrokken worden tot mensen waar we met plezier tijd mee zullen doorbrengen.
Hoe ontstaat een nieuwe NDUGU song?
De meeste nummers ontstaan vanuit een basis die ik schrijf, andere nummers rond een riff van Bart of een spontane jam. Die basis bestaat meestal uit twee akoestische gitaarlijnen, drum/percussie en bas en een refrein. Iedereen werkt die initiële partijen dan op zijn manier uit en daarop schrijven Kunde en ik dan onze teksten. Ik vind het altijd zeer boeiend om te zien hoe een idee ontwikkeld van een slaapkamerproductie naar de uiteindelijke band versie.
Het gitaarriffje in jullie nieuwe single YLLS doet ons wat aan dat van Jolene denken van Dolly Parton, toevallig?
Dat is inderdaad puur toeval. Er bestaat zo veel muziek dat alles wel ergens op lijkt denk ik.
Bij de nieuwe single hoort een zalige videoclip, wiens idee wat die en hoe is die tot stand gekomen?
Het initiële concept kwam voort uit een brainstorm met Thibault Viaene en Joy Campe (Mellow Minds). Het idee vormde zich vooral rond Kasper De Sutter (die ook het album opnam en mixte) als hoofdpersonage. Ik stond in voor het concept en de regie terwijl Tom Vansteenkiste (Oktopus Productions) het filmen en editen voor zijn rekening nam.
YLLS is de voorloper van het nieuwe album dat (normaal gezien) op 22 mei zal verschijnen, wat mogen we verwachten?
Waar we op de ep in een veel intiemere, akoestischere sfeer bleven, hebben we op het album meer verkend waar het nog allemaal naartoe kon. Het blijft Ndugu, met hiphop, afro en folk invloeden, maar qua klank en textuur gaat het deze keer breder. Het album is ook meer een product van alle leden samen en ieders persoonlijkheid als individu komt er ook meer door.
Het is natuurlijk koffiedik kijken hoe de wereld er binnen 2 maanden zal uitzien maar wat zijn de plannen voor deze zomer?
Op dit moment is dat onmogelijk te voorspellen of plannen. Ik hoop dat de zomer zo veel mogelijk kan doorgaan als gepland, zowel qua festivals als andere events. Niet alleen voor ons maar ook voor alle andere artiesten.
Waar zie je jezelf en bij uitbreiding NDUGU staan over pakweg 5 jaar?
Mijzelf zie ik blijven groeien als muzikant. Met hoe meer verschillende muzikanten je samenspeelt hoe meer je evolueert en groeit. Ndugu zie ik ook blijven groeien, zowel qua sound als qua songs. Veel shows spelen en mensen bereiken zou ook fijn zijn natuurlijk.