2020 wordt een ontzettend belangrijk jaar voor Noémie Wolfs, want dan verschijnt haar tweede langspeler. Veel kan de zangeres nog niet kwijt over de opvolger van Hunt You, maar de eerste single On The Run laat ons alvast met water in de mond achter. Een gesprek met Noémie…
Dag Noémie, in 2016 verscheen jouw debuut Hunt You. Hoe kijk je daar op terug?
Het was een toffe tijd! Ik ben nog steeds heel erg blij met die plaat al had ik er zelf stiekem meer van verwacht. Ik heb ontzettend veel geleerd en heel veel coole concerten/festivals kunnen spelen. Good times!
Willens of niet, werd je toen naar voren geschoven als de ex-zangeres van Hooverphonic. Bracht dat geen druk op je, kwestie van dat je je in feite opnieuw diende te bewijzen…
Ik kan zelf die druk nogal goed plaatsen. Ik word al heel mijn carrière met anderen vergeleken dus dat is niks nieuws eigenlijk. Mensen hebben nu eenmaal de neiging om te vergelijken, ik lig er niet wakker van (lacht).
Op de twee singles Let Me Down en On The Run hoor ik nog meer een artieste die een eigen weg heeft gekozen. Klopt dat?
Klopt! Ik heb voor dit album echt mijn tijd genomen om te experimenteren met stijlen en verschillende instrumenten en dat heeft echt geloond! Het was een superleuk proces om aan dit album te werken en ik ben heel blij dat het deze richting geworden is.
On The Run is de voorloper van je nieuwe plaat die we volgend jaar mogen verwachten. Kan je daar iets meer over vertellen?
Dat ik er heeeeel erg naar uitkijk om de plaat op de wereld los te laten! Ik kan er weinig over zeggen, maar ze zal eraan komen in 2020!
Kan je zeggen met wie je allemaal hebt meegewerkt op je nieuwe album en hadden die mensen een invloed op het geluid daarvan?
Net zoals op het vorige album heb ik opnieuw samengewerkt met mijn vriend Simon Casier, bassist van Balthazar en frontman bij zijn soloproject Zimmerman. We hebben echt een erg goede dynamiek samen en zitten muzikaal volledig op dezelfde golflengte. Naast Simon heeft ook producer Yong Yello meegewerkt aan het album. De samenwerking tussen ons 3 was echt fantastisch! Ze hebben allebei een sterke invloed gehad op de sound van de plaat. Het typische basgeluid van Simon in combinatie met de hiphop achtergrond van Yello heeft zowat de basis gevormd voor de nieuwe plaat.
Waarom zat er een periode van vier jaar tussen jouw debuut en je tweede?
Ik wilde echt mijn tijd nemen om op zoek te gaan naar mijn sound. Het eerste album is er zo snel gekomen dat ik dit keer het rustig aan wilde doen, op mijn tempo. Ik ben dan ook erg dankbaar dat mijn ganse team mij die tijd heeft laten nemen om dit album te maken!
Ik omschrijf jouw muziek alsmaar als fantasiepop. Zie je dat ook zo?
Goh ik ben zelf niet iemand die labels plakt op muziek. Ik noem het gewoon pop denk ik (lacht). Maar als mijn muziek voor jou fantasiepop is, dan is dat voor mij allemaal ok!
Er zit een zeer hoge dosis melancholie in jouw muziek. Weerspiegelt dat jou als mens? Absoluut! Ik vind het veel interessanter om over verdriet te schrijven dan over geluk. Ik ben zelf ook wel eerder een melancholisch persoon.
Wordt met de nieuwe plaat ook op het buitenland gemikt?
Ik mik altijd op een zo groot mogelijk publiek. Het is fantastisch als je muziek zich buiten de landsgrenzen kan ontplooien. We zullen zien hoe het loopt!
Wat vind je het mooiste en het minst mooie aan muziek?
Het mooiste vind ik aan muziek dat het mensen bij elkaar brengt. Muziek kan troosten en zalven op een manier dat je dat met woorden soms niet kan zeggen. Het minst mooie: helemaal niks!
Wat is je favoriete plaat aller tijden en waarom?
Rumours van Fleetwood Mac. Topalbum en ik draai het nog elke week. Fantastische nummers en zijn tijd ver vooruit!
Met wie zou je het niet erg vinden om 8 uur mee in een lift te zitten en wat zou je dan doen?
Goh, moeilijk vraag. Ik zou zeggen met Coco Chanel, omdat zij volgens mij fantastische verhalen te vertellen heeft!