Neo Minor: ze zijn jong en als het allemaal wat meezit, ga je er nog van horen. Dit is alvast een begin.
Uit Lokeren. We moeten hier ‘wij’ of ‘we’ zeggen, maar ik liep ooit school in Lokeren en ik kom er nog wel eens, maar het is een dooie boel, daar. Leeft er nog iets, is er een scène?
Ewout Picavet: Het is moeilijk te ontkennen dat ‘de scène’ voor lokale bands kleiner is dan in grootsteden zoals Gent en Antwerpen. Desalniettemin kunnen wij zeker niet klagen over het lokale draagvlak dat wij al mochten ervaren. Onze uitverkochte ep-release in JH Okapi en het openen op de Fonnefeesten in 2018 zijn hier mooie voorbeelden van. Mede hierdoor kwamen er ook kansen die ons al tot tal van locaties bracht ver van huis.
Jullie noemen zich ‘een project’ – lazen we op de site. Waarom ‘een project’? Jullie zijn een groep.
Daarvoor moeten we terugkeren naar het prille begin. Waarbij Viktor en ikzelf muziek wilden creëren waarbij de focus lag om niet te starten vanuit een vaste bezetting, maar vanuit onze muzikale ideeën zelf. De basisgedachte was om onszelf niet te laten limiteren door de bezetting van de groep zodat we muzikaal alle grenzen konden opzoeken. Ook toen Neo Minor in de huidige bezetting ontstond met het idee om onze muziek ook live te kunnen brengen, hielden we vast aan deze visie. Persoonlijk zie ik daarom Neo Minor meer als een projectnaam dan als de naam van een groep. Het is veel meer dan de vier van ons samen.
Zien we jullie ooit op de Grote Kaai, begin augustus? Zou eigenlijk moeten.
Uiteraard hebben we een gezonde ambitie, maar vooral ook een realistische. Als 100% Lokers product zou het voor ons een ongekend hoogtepunt zijn om op de affiche van de Lokerse Feesten te staan. Pas toen we in 2018 geprogrammeerd stonden op de Fonnefeesten en er voor allen van ons een kinderdroom in vervulling ging, vroegen we onszelf af waar we onze realistische ambities mochten leggen. Toen we vorig jaar dan overstelpt werden met berichten, tags en likes op social media na het afzeggen van Bizzey op de Lokerse Feesten 2019, werden we voor de eerste keer echt gelinkt aan het festival. Maar de keuze is natuurlijk aan de programmatoren, die elk jaar een gevarieerd aantal internationale artiesten aangevuld met het beste muzikale wat ons Belgenland te bieden heeft aanbieden. Zij moeten overtuigd zijn dat het project Neo Minor een meerwaarde is voor hun line-up.
Jullie site is heel professioneel, hoe professioneel zijn jullie zelf (jobs en zo) en wat zijn de plannen voor de toekomst?
Het moet gezegd dat we het laatste anderhalf jaar veel professioneler zijn geworden. In dat opzicht heeft Fonnefeesten 2018 echt wel wat deuren en inzichten geopend. Zowel op vlak van repetities, opnames, externe live muzikanten, als op vlak van social media, webdesign en merchandise werd alles veel professioneler. Ook op individueel professioneel vlak gaat het iedereen voor de wind met Astrid die afstudeerde als bachelor Engels – Muzikale opvoeding en werk vond op het Sint-Lodewijkscollege in Lokeren, Viktor die begon aan zijn ManaMa Bio-informatica, ik die begon aan mijn doctoraat in de Chemie en Tanguy die zijn ManaMa Bedrijfseconomie afwerkte. Hierdoor wordt ook direct duidelijk dat Neo Minor voor ons steeds een moment van ontspanning is waarbij niets hoeft en alles mag.
De toekomst ziet er rooskleurig uit met in de aankomende periode een reeks kleinschalige, akoestische concerten en de focus op het schrijven van nieuwe muziek. Die we hopelijk in de zomer weer op tal van podia mogen laten klinken!