Op donderdag 2 oktober kun je in de Zebrastraat in Gent terecht voor een gratis concert van Nel & JP. De band rond Nel Mertens is één van de bands die werd uitgekozen om mee te strijden in het #SHOWCASEMUSIC#-parcours met als hoofdprijs: een plekje op het hoofdpodium van Zebrawoods. We hadden een gesprek met zangeres Nel.
De release van jullie debuut Waarom Niet? ligt ondertussen al een jaar achter ons. Hoe kijk je erop terug?
Wij hadden dat enorm toffe muzikale jaar waar we op hoopten, maar dat we niet durfden verwachten! Nu, ik ben iemand die niet zo vaak achterom kijkt, dus heb dat speciaal voor deze vraag toch even gedaan. Als ik in mijn agenda terugblader naar 28 november 2024 – de releasedag van Waarom Niet? – dan kan ik niet anders dan enorm gelukkig zijn, want in die 10 maanden hebben we ons album 26 keer live mogen brengen op Belgische en Nederlandse podia. Dat is iets om gelukkig en dankbaar van te worden.
Ik neem aan dat er nieuw materiaal aan zit te komen. Kan je daar iets over zeggen?
JP en ik zitten boordevol ideeën, waar we met veel goesting volop verder mee aan de slag gaan. We hebben al enkele nieuwe nummers in een demo-werk-versie opgenomen, die we nu aan het afwerken zijn en wellicht komt daar ook nog een cover en een remix tussen. JP is volop bezig om zijn nieuwe repetitie- en opnamestudio af te werken en de finale versies van de nieuwe nummers willen we graag daar opnemen.
Is het geluid dat we hoorden op Waarom Niet? een definitief geluid of kan Nel & JP alle kanten uitgaan?
Niets is definitief… we zijn allebei nogal impulsief, willen groeien in een heel eigen geluid, maar gaan ook graag in op elk (zot?) idee dat in onze hoofden oppopt. We hebben onszelf nooit in een genre-hokje gestoken. Anderen doen dat maar al te graag voor ons. We voelen dat we alle twee een voorliefde hebben voor donker dansbare tracks, met een focus op electro. Maar in ons nieuwe werk duiken ook af en toe stevige gitaren op, zijn we ook wat aan ’t experimenteren met zang en soms komen we uit op een sound waarvan we zelf het genre niet kunnen omschrijven. En dat is precies hoe we graag werken. Geen grenzen.
Dus het is muziek voor iedereen?
Ja, dat willen we het liefst. We zijn een tijd bang geweest dat we in de gothscene zouden belanden en er niet uit zouden geraken. We vinden het dus ook enorm tof dat de plekjes waar we optreden zo divers zijn, dat we bijna elke keer voor een ander, nieuw publiek mogen spelen. De ene keer op een podium op een festival, de andere keer voor 20 man in een klein cafeetje… we zijn zó dankbaar voor iedereen die daar het voorbije jaar voor ons in het publiek stond en voor iedereen die ons een podiumkans geeft.
Sinds de release van jullie plaat is de wereld er niet beter op geworden. Wordt de muziek nog donkerder?
De verduistering in onze maatschappij zal ongetwijfeld een invloed hebben. Ik denk dan vooral aan de teksten. Er zal altijd een donker hoekje zitten in wat we maken, maar of onze sound daarom echt donkerder zal overkomen, kan ik niet echt goed inschatten.
De naam zegt het zelf, de kern is Nel en Jean-Paul. Nel is de dictator van de teksten neem ik aan.
Haha! Ja, misschien wel. Hoewel JP’s rare hersenkronkels of grappige ‘omdenksels’ tegenwoordig ook wel inspirerend zijn voor mijn teksten. En ik heb zeker geen dominante persoonlijkheid (lacht)!
De teksten zijn best wel zwart. Zie jij jezelf als een donkere ziel?
Ja, het zou belachelijk zijn om dat te ontkennen. Ik hou van de donkere kantjes van het leven, van het denken, van het voelen. Zowel bij anderen als bij mezelf. Ik omarm dat donkere als iets heel moois, omdat het schone ironie, sterk verzet, speelse rebellie kan veroorzaken. En dat vind ik positief. Je kàn daar iets mee (of je hoopt dat toch). Het worst-case-scenariodenken en de angst die daar soms aan vast hangt, neem ik er intussen gewoon bij. Emotioneel relativeren blijft wel een werkpunt (glimlach). De humor die in sommige van mijn teksten opduikt, is donkersombere ironie. De beste manier om een wereld die niet strookt met je eigen principes aan te kunnen. Ik zie mezelf ook wel als wat ze ‘een oude ziel’ noemen. Zo eentje die afgaat op een zeer basaal aanwezige intuïtie en de continue strijd aangaat tussen het eigen bewustzijn en dat intuïtieve buik- (en hart-) gevoel.
Wat is punk?
Dju… ik ben geen wandelende Winkler Prins-editie. Maar voor mij is punk de bereidheid tot kritisch denken, principieel handelen en rebels opkomen tegen onrecht. Dus ik hoop dat iedereen ergens een stukje punker in zichzelf kan vinden. Punk heeft anno 2025 niets te maken met een hanenkam, studs en bottines, maar is voor mij principieel keuzes maken voor een betere wereld. Idealistisch naïef? Misschien. Maar het is de enige gedeelde verantwoordelijkheid die iedereen zou moeten opnemen.
Waarom moeten mensen donderdag naar de Zebrastraat komen?
Waarom Niet? blijft toch nog altijd een goed antwoord! Nee, donderdag mogen we onze volledige set spelen en nemen we jullie een uur mee in onze set die fluctueert tussen emotie en energie. Mensen die ons af en toe al live zagen, zullen ook een nieuw nummer ontdekken in de set.
We gaan ons daar helemaal smijten. Dat doen we altijd, maar misschien nu toch nog een beetje meer, want met dit ‘finale-optreden’ voor de Showcase#Music wedstrijd in de Zebrastraat kunnen we een plekje op het Zebrawood-festivalpodium winnen. Daarvoor hebben we ook alle stemmen van het publiek nodig! Dus al wie ons wil komen ontdekken, wil supporteren, wil (blijven) steunen: nú is dé ideale gelegenheid daarvoor. En omdat het weekend af en toe ook eens op donderdag mag beginnen, natuurlijk!
ZEBRASTRAAT: Website – Instagram
NEL & JP: Facebook – Instagram
