Luminous Dash BE

MICHA VOLDERS: Als ik geen variatie heb dan sterft er iets in mij

Docent, producer, drummer, elektronische wizard, … Drager van zelfgemaakte, wollen zwart-wit hoeden het ene moment. Het andere moment dan weer gehuld in een full blown astronautenpak waar Frank De Winne zelf afgunstig van zou worden. In een ver verleden stichtte de man nog branden achter de drumkit van El Guapo Stuntteam. Nu is hij 50% procent Vermin Twin, 33% Meteor Musiker, 14% Chrome Bruléeer en dan hebben we het nog niet over de overige 3 procent waaraan we menig pagina’s kunnen wijden.

Hij keerde met het Pop van Vermin Twins even onze wereld om en deed dat met Eon van Meteor Musik vervolgens nog eens. Je leest het, een gesprek met deze eclectische, creatieve duizendpoot stond al lang op onze bucketlist. We waren dan ook bijzonder blij dat Micha Volders even tijd voor ons wou maken voor een gesprek over wat was, wat is en nog zal zijn. We spraken voor de gelegenheid af in Jazzcafe De Muze in Antwerpen alwaar ze niet vies zijn van wat muzikaal gepalaver.

© Meteor Musik

Je palmares is op dit moment al bijzonder lijvig. Producen, musiceren, doceren, … Variatie is voor jou belangrijk, vermoeden we?  
Ik zou niet zeggen dat het belangrijk is maar dat het zelfs essentieel is. Als ik geen variatie heb dan sterft er iets in mij.

Je wordt dingen snel beu?
Het aller interessantste dat ik vind aan creëren, vanuit welke hoek dan ook, is het ontdekken. En eenmaal iets ontdekt is of gemaakt is, dan vind ik het vaak minder interessant om dat dan nog deur aan deur te gaan verkopen of het eindeloos te gaan reproduceren van die ontdekking.

Voor veel creatieve individuen is heel die lange rit van iets ontdekken en dat vervolgens gaan verspreiden; het opbouwen van een imago en fel inzetten op jezelf als artiest dé manier van werken, maar ik vind dat persoonlijk erg saai. Vandaar dat ik veel variatie nodig heb. Ik hou van uitproberen en experimenteren en bekijk altijd alles als een leerproces, daarom dat ik zoveel verschillende dingen doe. Dat is uiteraard niet zo goed voor je carrière want mensen hebben graag dat je één ding kiest en dat dan vervolgens voor eeuwig doet.

In 2020 richtte je nog het label Mutropia op en voegde je aan de voorgaande lijst ook labelmanager toe. Was het een nood aan iets nieuws of eerder een zoektocht naar nog meer artistieke vrijheid die voor de oprichting van het label zorgde?
Ik zoek nooit echt naar artistieke vrijheid. Ik vind dat iets heel evident. Wat ik vooral merkte doorheen de jaren was dat ik het meest geboeid was door het creëren van zowel klank- als beeldwerelden. Ik wou met Mutropia dan ook een soort van encyclopedie creëren, waarin je op verschillende pagina’s, hoofdstukken van een geschiedenis kan terugvinden.

Ik ben mijn scope overigens ook al serieus aan het uitbreiden van wat op Mutropia mogelijk is. De eerste twee releases zijn nog ietwat klassieke releases van bands, maar het idee is om in de toekomst meer projectgericht te gaan werken. Zo ben ik nog met een aantal dingen bezig die dit of volgend jaar op het label zouden moeten verschijnen.

Momenteel zijn er releases van zowel Meteor Musik als Vermin Twins op het label uitgebracht. Twee bands waar je zelf deel van uitmaakt. Fungeert het label enkel als platform voor eigen werk of sluit je niet uit dat ook andere artiesten een release via het label kunnen krijgen?
Mutropia is inderdaad opgericht om mijn eigen werk of werk waarmee ik te maken heb uit te brengen. Het is basically nog altijd een eenmansbedrijf, wat het erg complex maakt. Dit omdat je voor elke release zowel het muzikale als het beeldende maakt en vervolgens ook het hele natraject moet doorgaan waarbij je de plaat in de winkel moet krijgen en moet maken dat er wat publiciteit is. Dat natraject vind ik overigens het meest vervelende deel. Dat is iets dat ik in de toekomst erg graag nog zou uitbesteden. Maar goed, ik leer al doende. Momenteel is het de tweede release en ik mag niet klagen. Ik vind het leuk dat alles behapbaar is en dat ik er controle over heb.

Wat betreft releases van andere artiesten, daar heb ik momenteel niet echt de middelen voor. Maar ik denk dat als ik in het proces betrokken zou worden en ik de muziek en het verhaal verfrissend vind, dat dat in de toekomst wel zeker een optie is.  

We hebben zowel Eon als Pop in onze platenkast zitten en wat ons meteen opviel bij de platen is het oog voor detail. Hoezen van dikker karton, een kartonnen band rond de hoes met extra uitleg en artwork, een dikke plastic beschermhoes, voorzien van een labelsticker, … Het zijn dingen waar we gelukkig van worden en die ons doen vermoeden dat het totaalconcept voor jou en jouw bands erg belangrijk is.
Ik vind het erg belangrijk dat alles klopt. Ik ben zelf beginnen platen beluisteren en verzamelen toen ik 14 jaar was. Bij de lokale bibliotheek had je toen nog vinyl en ik merkte dat ik de hoezen ook telkens een groot onderdeel vond van ervaring. Bij de bibliotheek bij ons hadden ze bijvoorbeeld de volledige reeks platen van Philips genaamd Prospective 21e Siècle, dat is eigenlijk een reeks met fantastische caleidoscopische, holografische hoezen, gevuld met musique concrète, heel experimenteel. Zo’n dingen hebben mij heel fel geïnspireerd als het gaat over vinyl. Hetzelfde met Blue Note. Ik had als klein manneke al die platen van Blue Note van de bibliotheek en die hadden telkens dikkere hoezen en hetzelfde label en toch was het, ondanks de grotendeels uniforme lay-out, telkens heel andere muziek. Ik vond dat mateloos intrigerend en denk dan ook dat dit zich voor een stuk vertaald heeft naar de releases op Mutropia.  

Ik denk door de dingen te doen die we doen op Mutropia dat het object ook meer een leven krijgt en dat het bijdraagt tot de geloofwaardigheid van een universum.  

We willen nog graag even terugkomen op Pop van de Vermin Twins. Jullie doorbraken twaalf jaar stilte met een plaat aan van de pot gerukte elektronische buitenaardse junglepunk. Een plaat buiten categorie die eenduidig gelauwerd werd. Stond het al lang op de planning om Vermin Twins opnieuw leven in te blazen?
Nee, niet perse. We hebben het idee nooit afgeschoten, maar er is zoveel gebeurd tussen Exoskeleton en Pop. We zijn allebei wat uitgezworven en hebben een hoop andere dingen gedaan. Maar ik vond het altijd heel erg fijn om te werken met Lotte Vanhamel. Ze heeft een bepaalde kijk op de dingen die erg fris, verrassend en intuïtief is. We hebben altijd goed samengewerkt en ik denk dan ook dat op een bepaald moment de tijd wel rijp was voor een herneming van die samenwerking.

Voor ons was Pop een totaalervaring. De muziek, de clips, het artwork, allemaal even bevreemdend en intrigerend. Jullie zijn echt all the way gegaan. Hoe is het concept voor deze plaat ontstaan? Wat was het uitgangspunt?
Voor mij is het begonnen toen ik aan het lezen was in Het Wilde Denken, een soort van antropologisch boek, van Claude Lévi-Strauss. Strauss is één van de eersten die vanuit het Westen aantoonde hoeveel intelligentie en complexiteit er wel niet bij inheemse volkeren was. Het boek gaat over de tegenstelling tussen ontwikkeld en beschaafd versus niet ontwikkeld en niet beschaafd en het feit dat het allemaal niet zo zwart-wit is. Heel boeiend!

Ik begon mij dan ook in te beelden hoe zo’n inheems volk muziek zou maken als dat zich op een onbekende plaats zou afspelen. Ik wou dan ook de complexiteit van dat primitieve proberen te verklanken en daarrond een soort wereld te maken die een bepaalde gelaagdheid en rauwheid bezat.

Wat wij altijd al deden met Vermin Twins was bijna collageachtig te werk gaan. Dingen opnemen, verzamelen;, puzzelen,… En in die zin hebben we dat ook opnieuw gedaan voor Pop waar we vertrokken zijn van knutselwerkjes en puzzelstukjes. Wat ook in het boek staat, is hoe belangrijk knutselen is en dat we dat als mensen helaas verleerd zijn, om met simpele dingen iets boeiend te maken. Ter illustratie van dat knutselfenomeen is heel veel van de percussie die je op Pop hoort gewoon rommel die we gebruikten. Er staan niet echt veel instrumenten op: een klarinet, basklarinet een fluit en wat stemmen en voor de rest is het eigenlijk gewoon knutselen met rommel wat je hoort.

Tenslotte had Lotte heel wat instrumenten van haar vader geërfd die ze is beginnen bespelen. Het is dan ook de combinatie van al die elementen die geleid heeft tot Pop.

We willen het ook graag nog even over Meteor Musik hebben. Met de driekoppige synthesizer-formatie bracht je onlangs nog het schitterende Eon uit. Voor de voorstellingen van de plaat brachten jullie live een soundtrack in combinatie met een film van de hand van Jaak De Digitale die jullie steeds op de koepel van planetaria projecteerden. Wanneer zijn jullie beginnen te spelen met het idee van deze immersive experience?
Een aantal factoren hebben daartoe geleid. Eerst en vooral is het Philippe Cortens van Cortizona geweest, die ons heeft uitgenodigd in 2017 om de plaat Planètes van de Luikse artiest Jean Hoyoux na te spelen in een planetarium, naar aanleiding van de heruitgave op zijn label. Jaak De Digitale zou dan de visuals maken voor de performance. Eigenlijk is het dus Philip die we heel wat van de credits moeten geven omdat hij er ons attent op maakte dat Meteor Musik in een live-setting ook goed zou passen in planetaria. Het naspelen van de Planètes plaat in die setting is ons dan ook zo goed bevallen dat we hier iets meer mee wilden doen.

Gilles Helsen van het Stuk in Leuven heeft ons vervolgens benaderd en geholpen Eon te realiseren in het Planetarium Van De Koninklijke Sterrenwacht in Brussel. We hebben dan de voorstelling van Eon in 2019 voor het eerste gebracht nadat we er anderhalf jaar aan gewerkt hadden.

Kan je iets vertellen over jullie samenwerking met Jaak De Digitale?
Jaak is iemand die enorm snel en intuïtief werkt en technische heel sterk is en nadenkt over de dingen die hij maakt. Hij is gewoon super beeldend en dat zie je terug in al zijn werk. Je voelt dat Jaak ook vaak de psychedelische kant uitgaat en dat het gebruik van repetitieve patronen en caleidoscopische werelden echt zijn sterkte zijn. Hij was ook snel mee met het verhaal van Eon waardoor de samenwerking ons dan ook een evidentie leek.

De immersive experience is, wederom, iets buiten categorie. Maar doordat jullie specifiek mikken op planetaria is jullie speelveld wel wat beperkt, niet? Het is nooit een optie geweest om reguliere projecties te gebruiken bij de voorstelling om zo jullie speelveld te vergroten?
Nee, we voelen dit project het beste in een planetarium. We twijfelen nog een beetje of we nog iets met virtual reality gaan doen met Eon. Gewoon op een formaat 16:9 zou het concept niet tot zijn recht komen maar mogelijks zal de film op één of andere manier nog wel online verschijnen.

Jullie voorstelling in de Cosmodrome van Genk, waarvoor wij present tekenden, was voorlopig de laatste rond Eon. Is het de ambitie om de voorstelling nog opnieuw op te pikken?
Het was de bedoeling om met de voorstelling naar het buitenland te trekken en er waren daarrond ook al effectief gesprekken aan de gang. Maar toen kwam corona en is eigenlijk alles in het water gevallen. Ik denk dat we de voorstelling in totaal dan ook nog geen tien keer gespeeld hebben.

Voorlopig hebben we geen vertoningen meer gepland omdat de repetities behoorlijk intensief zijn. Het idee was om de reeks vertoningen af te sluiten met de release van de plaat. Moesten er nog fijne aanbiedingen komen, kan het zijn dat we het nog wel hernemen maar voorlopig zit het live-gebeuren er even niet meer in.

Het waren bijzonder productieve tijden voor jou. Naast Pop en Eon bracht je met de synthpop-formatie Chrome Brulée ook nog het derde volume van Kiss The Hiss uit in 2022. Was het de bedoeling dat al de voorgenoemde releases zo snel op elkaar zouden volgen of kunnen we hier spreken van een post-corona effect?
Er is zeker wel wat geschoven door corona maar tegelijkertijd heb ik bewust ook wel een stap achteruit gezet bij producties voor anderen. Ik heb een aantal jaren heel wat mooie producties mogen doen voor fantastische artiesten en groepen. Tijdens die jaren heb ik heel wat bijgeleerd en heb ik in de studio ook veel kunnen uitproberen.

Zoals gezegd heb ik dat nu wel een beetje afgebouwd omdat ik voel dat ik nog niet uitverteld ben en ook voldoende tijd wil hebben om mijn eigen verhaal te vertellen. Chrome Brulée is daar bijvoorbeeld heel vrijblijvend tussen gevallen. In contrast met Meteor Musik en Vermin Twins is Chrome Brulée veel speelser en nostalgischer en heel schatplichtig aan een bepaalde wereld die iedereen kent. Het is niks nieuws. Maar ook daar gaat verandering in komen!

Zijn er nog andere projecten waar je momenteel mee bezig bent? Zitten er nog dingen in de pipeline?
Op het moment werk ik veel samen met Miet Warlop. Ze is iemand die theater, performance en beeldende kunst maakt en zich absoluut niet vastpint op genres of stijlen. Miet is heel sterk bezig met intentie en energie en denkt bovendien ook enorm beeldend, waardoor het erg inspirerend is om met haar samen te werken. Zo zijn we afgelopen januari samen naar Bangladesh geweest. Miet moest een voorstelling creëren voor de Art Summit in Dhaka en had mij gevraagd om de muziek te maken. We hebben dan gedurende drie weken ter plaatse heel hard gewerkt en onder meer dingen opgenomen met lokale Bengalese performers. Momenteel zijn we dat alles aan het verwerken tot een soort van Dhaka-plaat die moet uitkomen op Mutropia. Net zoals bij de vorige releases is de insteek opnieuw het creëren van een klankwereld, met dat verschil dat het dit keer niet om een fictieve plaats draait. Het is een erg boeiend project en vooral het feit dat Miet me verder doet kijken dan mijn neus lang is, werkt zeer inspirerend.

Ook ben ik bezig met een nieuwe kortfilm die ik ben gaan draaien in Azië. Ik ga er niet te veel over zeggen maar het is een heel futuristisch, exotisch en weird universum waar Chrome Brulée ook ergens in voorkomt. Dat zal sowieso ook een toekomstige uitgave zijn op Mutropia. Er zijn ongetwijfeld nog heel wat werelden te ontdekken en te vertalen naar releases, en laat dat nu zijn wat ik het liefste doe.

Erg bedankt voor dit fijne gesprek, Micha. Keep up the good work!

Hieronder hebben we je alvast van enkele links voorzien waarmee je kan pogen Micha op de voet te volgen en je, zeer terecht, van de aanschaf van één of meerdere van zijn prachtige releases te verzekeren!

MUTROPIA: FACEBOOK INSTAGRAM BANDCAMP WEBSITE
CHROME BRULÉE: FACEBOOK INSTAGRAM BANDCAMP
VERMIN TWINS: FACEBOOK INSTAGRAM BANDCAMP WEBSITE
METEOR MUSIK: FACEBOOK INSTAGRAM BANDCAMP WEBSITE
GAMEBOYZ II MEN: FACEBOOK INSTAGRAM

Mobiele versie afsluiten