Voor Vort wordt het volume opgeschroefd met hun unieke mix van stoner/sludge en punk, geïnspireerd door bands als Deftones, Black Sabbath, Nirvana, Stake en Sleep. Op 4 mei staan ze zij aan zij met vier andere opkomende acts op het podium van JC Juvenes tijdens de finale van Lokaal Kabaal.
Waar komt de naam van de band vandaan en stel jullie eens voor.
Als bandnaam zochten we iets kort en vuil. Vandaar Vort. Aangezien er al 2 andere bands bestaan met de naam Vort zullen we genoodzaakt zijn te veranderen binnenkort. Aan de zang en gitaar hebben we Milan Hofenboom (24), de solo gitaar is Dries Van Riet (19), op bas hebben we Rudi van Wassenhove (24) en op drum Benten Michiels (18).
Hoe zit jullie muzikale geschiedenis er uit en wanneer wisten jullie dat muziek spelen jullie passie was?
Rudi: Als kind keek ik op naar Gene Simmons, de bassist van KISS. Ik vond het hele concept echt vet en uniek. Ik wou toen graag bas spelen zoals hij maar heb het laten liggen. In mijn begin puberjaren begon ik wat mijn muzieksmaak te zoeken en kwam op mijn 14de Nirvana tegen. Ik was hooked aan hun muziek. De simpele super catchy riffs en lyrics vond ik geweldig. Ik lag in bed te luisteren naar MTV Unplugged en besloot om de dag erna een gitaar te kopen. Zo is mijn passie voor muziek ontstaan. Het spelen van bas had ik waargemaakt op mijn 20ste.
Dries: Mijn vader is een grote muziekliefhebber en hij heeft mij altijd veel muziek leren kennen. Hij heeft mij de passie voor muziek en in het bijzonder rock gegeven. In de zomer van 2020 heeft Milan mij overtuigd om gitaar te beginnen spelen. Nu gaat er geen enkele dag voorbij zonder dat ik gitaar speel.
Benten: Ik ben begonnen met muziekschool toen ik 7 jaar was. Waarom? Geen idee, niemand in de familie heeft een muzikale geschiedenis maar ik wou zeer graag leren drummen. Vroeger deed ik het gewoon omdat ik het cool vond, nu kan ik niet meer zonder.
Milan: Voor mij is dat begonnen door Smells Like Teen Spirit op de radio te horen toen ik 9 was. Toen wist ik: “Ja ik wil in een band spelen”. Na wat pogingen toch gestopt en dan op mijn 15de terug beginnen gitaar spelen en zo in een aantal bandjes gespeeld.
Wie zijn jullie inspiratiebronnen en hoe zou jullie muziek het best omschreven worden?
Onze inspiratiebronnen zijn voornamelijk: Deftones, Black Sabbath, Nirvana, Stake, Sleep. En we omschrijven onze muziek als stoner punk. Omdat we houden van de combinatie snel traag en daar in vaak afwisselen. Het contrast dat dat geeft vinden we heel interessant.
Voor welke band willen jullie graag het voorprogramma spelen en waarom?
STAKE, omdat Stake een heel unieke sound heeft waar we enorm naar op kijken.
Wat maakt jullie anders dan andere bands?
Ik denk door dat we de stoner en sludge combineren met punk. Er zijn veel bands die deze genres apart spelen maar slechts weinigen die ze combineren. Toch waar wij vanaf weten haha.
Wat wordt de volgende (grote) stap voor de band?
Onze reeds opgenomen ep uitbrengen en veel spelen!
Wat is jullie favoriete plaat aller tijden?
Rudi: Mijn favoriete plaat zou ik zeggen Bleach van Nirvana. Op deze plaat heb je echt harde, krachtige nummers zoals Paper Cuts, School en Negative Creep. Die nummers geven mij energie en gaven mij inspiratie voor het maken van muziek.
Dries: Voor mij is dat Led Zeppelin II van Led Zeppelin. Als een grote fan van de band, beschouw ik dit album als een van hun meesterwerken. Het bevat iconische hits zoals Whole Lotta Love en Heartbreaker, waarvan de gitaarsolo op laatstgenoemd nummer een van de redenen is waarom Jimmy Page een van mijn favoriete gitaarhelden is. Het drumwerk van John Bonham op Moby Dick bewijst waarom hij wordt beschouwd als de beste drummer aller tijden. Kortom, het hele album belichaamt de essentie van hoe rock-‘n-roll hoort te klinken.
Benten: Mijn lievelingsplaat is Around the Fur van Deftones. Toen Milan mij een lied van hen lied horen klonk het perfect, ik ben erna niet meer gestopt met ze te luisteren en ze inspireren mij nu nog steeds.
Milan: Nevermind van Nirvana. Daarbij is alles begonnen en telkens ik deze opleg brengt dat heel wat nostalgie met zich mee. Ook passend bij elke gemoedstoestand vind ik.
Wat is het meest mooie en het minst mooie aan muziek ?
Mensen verbinden met elkaar klinkt super cliché en standaard maar dat is het toch wel. En mensen die haten op bepaalde genres fuck you.