Interview : Hendrik Hindrex
Foto’s : Jos De Brucker
De Belgische band Silence Means Death – SMD voor de vrienden – maakt de Europese kraaksien al sinds 2007 onveilig met hun ragin’ crust-‘n-roll. De groepsleden zijn Rik (gitaar en ‘vokills’), Willy (drums) en Jos (bas). Na jaren anarchistisch lawaai en twee split-albums is het tijd voor een nieuw projectje en een nieuwe zangeres: Serial Pissers! We vroegen Jos De Punker – in crustland hebben ze geen familienaam – om een woordje uitleg.
Jos, voor de peeps die de voorbije jaren enkel muzikaal vertier zochten op Radio Klara of in c.c. De Werf: wat moeten we weten over Silence Means Death ?
SMD is ontstaan in mei 2007 en is een cocktail van twee bands. Enerzijds Fart uit Aalst waarin ik ‘zong’ en anderzijds Nahende Vernichtung uit Brugge waarin Rik gitaar speelt en tweede stem was. De laatste optredens zong hij alleen omdat de zanger wegging. Willy zit achter de potten (drums nvdr.). Bij SMD werken we samen aan de nummers in ons repetitiekot in Burn’em (Beernem nvdr.). Het kan erg verschillen hoe een nummer tot stand komt. Soms komt Rik met een riff op de proppen en dan werken we daar samen aan. Soms werkt hij er thuis wat aan en brengt dat dan mee. Ook bij de teksten verschilt het vaak. Soms is een tekst volledig van Rik of van mij. En soms zitten we samen om tot coole teksten te komen. Voor de geïnteresseerden : we staan op Bandcamp en ook op Youtube staan wat clipjes en live shots. Opletten bij Youtube: er zijn twee Silence Means Death’s . In Brazilië is er ook een metal band met dezelfde naam en die hebben ook footage op Youtube.
Crust is het korstje van de punksien?
Hahahaa! Zo kan je het wel stellen. Toen ik 15 was, werd ik helemaal overdonderd door punk en anarchisme. Wat later ontdekte ik ‘crust’ waar de muziek toch weer wat rauwer en vuiler werd. Dus indertijd gingen we ook met Fart die richting uit.
Toen we met SMD begonnen, wilden we een mix van crust en rock-‘n-roll brengen. Vuile politiek getinte rock-‘n-roll. Vooral in het begin probeerden we dan zowat GBH met Discharge te mengen. Maar ook Disfear met Motörhead. Ik krijg er zowaar dorst van!
SMD heeft een ijzersterke livereputatie. Recent waren er nog opgemerkte optredens in Ieper, Bratislava, Darmstadt, Budapest en – net niet – op het bekende More noise for life festival in Podbor (Tsjechië).
Merci voor het compliment! Welnu het MNFL festival werd eerst afgelast door een of andere pandemie die de naam deelde met een slecht bier. Fucking Corona!!!
Normaal gezien zouden we dan voorbije zomer de herkansing spelen maar ze verloren daar hun vaste locatie en konden tijdig niets nieuws vinden. Dus is het festival opnieuw uitgesteld tot volgend jaar. We zijn al gecontacteerd. So far, so good.
We hebben volgend jaar weer een reden om een tripje richting het oosten te maken. Ze hebben ginder lekker bier, mooi vrouwvolk en – last but not least – Slivovicka. Dus dat komt helemaal goed. Of niet. Hehe!
Op dat driedaags festival in Podbor zou ook de Kortrijkse groep – voor hun groepsnaam alleen al verdienen ze de Nobelprijs Literatuur – Freddie and the Vangrails spelen.
Hahahahaaa ja! Vette bandnaam en coole band ook! De zanger heeft de platenzaak Records & Things in Kortrijk met alternatief materiaal in de bakken. Zeker een bezoekje waard! We waren daarvoor al in contact met Freddy en z’n
vangrails om te kijken of er in de buurt nog wat optredens te regelen vielen. Nu ja, het festival ging dus niet door en het contact verwaterde. Later hoorde ik dat ze voor één optreden niet naar Tsjechië gingen rijden. Hadden we dat geweten, dan hadden met Freddie, SMD en Serial Pissers een mooi vierdaags tripje geregeld met optredens in Budapest en Bratislava. En een optreden net over de Poolse grens in Pobiedna in plaats van het MNFL-festival. En als afsluiter Darmstadt in Duitsland.
Ah bon, maar eigenlijk kwam ik voor jullie nieuw project: Serial Pissers. Volgens de site Urban dictionary is een serial pisser iemand die randomly en meestal intoxicated in en op de meest vreemde plaatsen plast.
Aangezien Pascale en ik een koppel zijn, ging ze altijd mee naar de SMD-repetities. Zogezegd voor de sfeer en om Rik en Willy te zien. Maar ik verdenk haar ervan dat het was om onze pinten uit te drinken want de frigo was altijd leeg na de feestelijkheden. Hehe ! Welnu – ergens in de lente van 2019 – zei Rik op een repetitie : “There is a new band in town. Serial Pissers is de naam en Pascale gaat zingen.” Dit is dus geen grap. Het is echt zo gebeurd. Er zijn wel enkele grappige verhalen van elk lid dat met pis te maken heeft terwijl we zat waren. Dus denk ik dat Rik daarom die naam gekozen heeft. We zijn toen aan drie ideetjes van Rik beginnen werken en dat is vrij snel gegaan. De stijl is wat meer punk met toch nog een mooie dosis crust. Maar toen was er ook voor de Pissers die kut Covid en toen lag de boel op z’n gat.
Silence Means Death blijft wel bestaan?
Ja natuurlijk ! We zijn nu 15 jaar bezig en nog steeds in de originele bezetting. Wie kan dat zeggen? We zijn langzaam aan bezig met nieuwe shizzle te schrijven voor een latere split-plaat.
Op bandcamp staan inmiddels twee mooie liedjes: Doomsday Machine en No fear. Vertel!
Merci, merci ! Doomsday Machine is eigenlijk een cover van Chaos Bastards uit Verviers, actief in de late jaren 90. Die band was toen met zang van Pascale en Dish, haar eerste serieuze lief. Dat nummer is nooit afgemixt of officieel ergens
verschenen, behalve op een demo-cd.
Bij No fear kwamen de riffs van Rik en mij en voor de zang had Pascale nog wat ongebruikte teksten liggen en deze tekst paste mits enkele kleine aanpassingen op de riff. Deze waren dus geschreven samen met Dish en het leek ons maar logisch dat we hem vermelden in de credits. Dish is ook een ongelooflijk goede tekenaar en ontwerper en compleet zot in z’n kop. Toen hij van de band hoorde ging hij aan de slag en wat later stuurde hij “yow guys, I made you a logo!!!” hahahahaaa ! Toen het tijd werd om op te nemen gingen we terug naar waar we met SMD al tweemaal opgenomen hadden. In the Barefoot studio bij Arjan, een super chille gast die weet wat hij doet ! Het resultaat mag er wezen, al zeg ik het zelf.
De split-elpee met On Fire uit Brussel komt normaal gezien in januari uit met vet artwork van Steph Killustrator op Loner cult records, Deviance records uit Frankrijk en Death trap uit Groningen. Doe jezelf een plezier en ga On Fire checken mocht je
ze niet kennen.
Jullie wonen niet in mekaars buurt. Waar repeteren jullie?
Dat klopt. We repeteren in hetzelfde lokaal als SMD en aangezien ik na de eerste date met Pascale in Luik daar nooit meer weggegaan ben, is het inderdaad wel een ferme afstand. Meestal nemen we onze mobilhome ‘Hellbound’ om naar de repetitie te gaan en daarin blijven we dan slapen na de feestelijkheden. Ik heb het enkele keren gedaan: Liège – Burn’em – Liège. Dat is niet echt aan te raden, hé. Het feit dat ik dan Bob moet zijn terwijl Rik en Willy gezellig zitten te pilsen zal daar ook wel mee te maken hebben.
“I’ve got… no fear, I am built for nightmare”, zingt Pascale. Ik zou haast denken dat het over Poetin gaat…. Hoe zit het met het politiek engagement in SMD en Serial Pissers ?
Hahaha, Poetin ? Never heard of her. Dat is ook een tekst geschreven ergens in de jaren 90 door Pascale en Dish, maar nooit gebruikt bij Chaos Bastards. Kwa politiek zijn we militant antifa en tegen alle vormen van onderdrukking. Ook flikken zien we liever gaan dan komen. En Pascale en ik zijn vegan.
Werchter Classic zal jullie vermoedelijk nooit vragen, maar mag Chockri Mahassine van Pukkelpop jullie bellen?
Als hij ons kan betalen mag hij altijd bellen. Hahaha! Ja, tuurlijk ook al denk ik dat dit soort festivals te groot zijn voor een kleine band als wij. We spelen binnenkort op Oiljst omploft. Dat festival is al een mooie start.
Ik zag onlangs een foto waarop je apetrots naast Henk Wijngaard poseert. Het is dus gelukkig niet altijd doomsday ten huize van Jos en Pascale. Wat heb je met die Nederlandse countryzanger ?
Toen ik een jaar of acht was, begon mijn vader met de vrachtwagen te rijden en toen kreeg ik een ‘cassetje’ met allemaal nummers van Henk Wijngaard op. Jaren later lag dit in m’n camionette. Op tour met Fart speelden we dat cassetje altijd af. Úúúren plezier gehad en ik krijg een lach op mijn ouwe gezicht als ik terugdenk aan hoe Galle (wijlen gitarist Kris Galle nvdr.) uit volle borst meezong. Hahahaa… Godverdomme, ik mis die knakker nog elke dag.
Je bent vegan. Stel dat je straks de keuze krijgt tussen een lekkere biefstuk of een duet met Bono. Wat kies je ?
Jep, op mijn achttiende ben ik vegetariër geworden. Later ben ik overgestapt naar een vegan manier van leven. Ik ben er nu 41 en ik leef nog steeds. Miljaarde dzju. Dit is zowat de moeilijkste vraag die ik ooit gekregen heb. Ik zou toch voor het duet gaan, met wat geluk wordt de videoclip ergens in een of ander gebergte gefilmd en kunnen we de wereld verlossen van die Bono.
Silence Means Death Bandcamp – Facebook
Serial Pissers Bandcamp – Facebook
