We spraken met de zanger/bassist van kolektiv, een mysterieuze band die onderdak vond bij Consouling Agency.
Wie is kolektiv?
Wie we zijn is van weinig belang, vandaar ook de groepsnaam. Dat is niet arrogant bedoeld hoor, het doet er gewoon weinig toe. Wie is Refused? Ik ken enkel de naam van de zanger, maar dat weerhoudt mij er niet van die band schier geniaal te vinden. Alles wordt voortgestuwd door ego. En natuurlijk horen ook wij graag applaus na een optreden, maar dan liefst omdat onze nummers goed worden bevonden, in plaats van onze zorgvuldig gecoiffeerde manen. Daarom doen we ook niet aan fotoshoots. Wie per se onze smoelen wil zien, zal wel naar onze optredens komen. Al zou ik onze smoelen geen lokaas durven noemen.
Hoe en wanneer is kolektiv ontstaan?
kolektiv is ontstaan in Liedekerke, toen een van ons na jarenlang vruchteloos half Vlaanderen te hebben afgezocht, de twee juiste groepsleden in zijn eigen achtertuin vond. We hadden al weleens samen in bands gezeten, maar nooit alle drie tegelijk.
Wie is er op het idee gekomen om de huidige bio op jullie Facebook te zetten? Het is op zijn zachtst uitgedrukt, nogal vreemd!
Wel, eerst hadden we er geen. We dachten: laat iedereen maar zijn eigen betekenis geven aan onze muziek. De dingen worden kapot benoemd. Terwijl dat net een van de leuke dingen is aan muziek: dat een nummer voor jou een betekenis kan hebben die het voor een ander niet heeft. Maar organisatoren hebben toch graag een tekstje bij hun Facebook-evenement, dus zijn we uiteindelijk overstag gegaan. En omdat je niet wil doen wat zovelen doen, flans je iets in elkaar waar interviewers je later vragen over komen stellen. Waarvoor alle begrip, trouwens: ikzelf verwacht ook niet te worden geconfronteerd met masturbatie als ik iemands bio lees.
Hoe komt jullie muziek tot stand?
Alles begint met een repetitief patroon op bas of gitaar. Daarna is het variëren, supplementeren en puzzelen in Ableton, vaak middels mathematische regelmatigheden en andere easter eggs, tot er een nummer staat. Pas helemaal op het einde komen de teksten erbij.
Eens we genoeg nummers hebben, nemen we dat op. DIY. Zoals ons debuut, dat op 9 juni uitkomt bij Consouling Agency. Gewoon alles zelf doen vergt wat research en je moet ergens de centen bijeen werken om wat degelijke micro’s te betalen, maar je teert tenminste niet op de naam van je hippe producer. Het is puur. Je brengt wat je bent. En dat laat je dan masteren door een hippe master.
Hebben de teksten een directe betekenis?
Jazeker, al is er niet echt een clou. Het zijn scènes, zonder begin of eind. Soms zijn ze ook minder samenhangend. Het nummer ‘hurt’ bijvoorbeeld, heet zo evenzeer omwille van de vorm als van de inhoud. Wie die tekst eens goed onder de loep neemt, ziet al snel waarom. Maar onsamenhangend is niet hetzelfde als betekenisloos.
Met welke andere (Belgische) bands hebben jullie een grote affiniteit?
Bands met een eigen geluid en/of de juiste mentaliteit. Hypochristmutreefuzz, Death Before Disco, Raketkanon, The Sedan Vault, Sixtoys, Elefant, Electric)noise(Machine, Amenra, Millionaire, Future Old People Are Wizards, Soldier Six, Homer, Onmens, The Germans, Rumours, Brutus, The Guru Guru, Soon, en dan vergeten we er nog. Mocht België de VS zijn, dan waren al die bands wereldberoemd.
Hoe ben je zelf ooit in de muziekwereld beland?
Door een voorliefde voor harde punkrock en een afkeer van de muziekschool.
Wat is het zotste dat jullie ooit (met de band) hebben meegemaakt?
We zijn eens verzeild geraakt op een Nederlandse plaatselijke radiozender, waar we twee uur lang de centrale gast waren bij twee gasten die geen idee hadden wie we waren of wat we deden. Maar dat weerhield hen noch ons ervan om twee uur lang te praten over onze muziek, andere Belgische bands te promoten en vijf nummers live te brengen. Leuke avond.
Wat is het perfecte nummer voor een roadtrip?
Er gaat weinig boven Radiohead op een snelweg in het holst van de nacht. Pyramid Song, Like Spinning Plates, Videotape, Idioteque… Niet alles van Radiohead is goed, maar het beste is ronduit geniaal. Of Be Quiet and Drive van Deftones. Als het is om luidkeels mee te zingen: alles van Undeclinable Ambuscade.
Er staat in de toekomst ook heel wat te gebeuren met kolektiv. Kunnen jullie daar wat meer over kwijt?
We hebben wat ijzers in het vuur, maar je blijft toch vooral vaak afhankelijk van anderen. We zitten zo’n beetje tussen genres in: niet metal genoeg voor metal, niet noise genoeg voor noise, niet hardcore genoeg voor hardcore, niet math genoeg voor math… Gelukkig zijn er nog wel wat organisatoren, boekers en reviewers die dat juist een positieve eigenschap vinden. Net als Mike en Nele van Consouling Sounds trouwens, de helden. Na de release zijn we wel iets leuks van plan met een geweldige Gentse groep, maar wat precies horen jullie dan wel.
Wat is je favoriete plaat aller tijden en waarom?
Ik heb er zo een vijftiental, maar ik moet streng zijn. Sommige platen zijn geniaal op één nummer na, dus die vliegen eruit. Wég Lateralus, White Pony, Amnesiac, Revolutions Per Minute, The Shape of Punk to Come en Pump Up The Valuum. Met pijn in het hart. Blijven over, in willekeurige volgorde: Death Before Disco – Barricades, Sixtoys – Forbidden War, Undeclinable – Sound City Burning, Belvedere – Fast Forward Eats The Tape en Paul Simon – Graceland. Zet één van die (perfecte) platen op, op eender welk moment van de dag, en ik ben gelukkig.
Met wie zou je het niet erg vinden om 8 uur in een lift mee te zitten en wat zou je dan doen?
Mijn brein en piemel komen maar niet tot een consensus, dus laten we die kwestie omzeilen met een cd-speler en voornoemde albums. En dan maar zingen tot het zuurstoftekort, waarna mijn stoffelijk overschot uiteindelijk zal worden aangetroffen in een plas zweet en een stapel uitwerpselen. Maar niet voor ik nog snel een briefje heb geschreven met daarop de woorden: ‘De schat ligt in’. Zomaar. Voor de gein.