Een nieuw album komt altijd met een verhaal. En dat hebben Sacha Jennis (bas, vocals), Ruben Peeters (gitaar) en Pieter Leemans (drums) ook. Want de newwavepostpunkers van Dead High Wire lanceren binnenkort hun nieuwe album Wasteland Shadows en daarover mochten wij het hebben met frontman Sacha!
Als we alle reviews en artikels op onze website over jullie band eens nalezen, zien we van bij het begin een rode draad doorheen ons schrijven: in bijna elk artikel hebben we het over ‘evolueren’ en ‘vooruitgang’ en dat gevoel hadden we ook na het beluisteren van jullie nieuwste single Cry Of Distress, de eerste die we te horen kregen uit jullie aankomende album Wasteland Shadows. Hoe ervaren jullie die evolutie? Beseffen jullie dat de sound steeds straffer klinkt? Hoe pakken jullie het aan om die lat telkens net iets hoger te leggen? Is dit een bewust proces of gebeurt dit gewoon natuurlijk?
Blij om te horen dat onze sound steeds straffer overkomt. Het nieuwe album heeft wat voeten in de aarde gehad, het was een zwaar proces van schrijven, repeteren, opnemen en terug verfijnen. Anders dan het vorige album, hebben we deze volledig digitaal opgenomen in de thuisstudio van onze gitarist. De opnames zijn ook verspreid geweest over meerdere maanden terwijl het vorige album meer langere studiodagen had. Door die andere manier van werken, zijn we nog meer op de algemene sound gaan letten en hebben we misschien wat meer uitgeprobeerd tijdens het mixen waardoor alles wat langer duurde. Maar de ervaring speelt natuurlijk ook wel mee, je maakt daardoor andere keuzes.
En je wordt toch wat kieskeuriger met de jaren. Hoewel er voor mij persoonlijk nog steeds wel een flinke scheut DIY-punk mag inzitten. Sinds dit album maakten we ook een duidelijkere keuze van wie bas mocht spelen, waar op het vorige album de twee gitaristen van de band afwisselend bas speelden. De ruwe versies van de meeste nummers schreef ik nu initieel op bas, zang met backing track en synth begeleiding, dat heeft zeker ook zijn impact gehad. Op de vorige plaat hebben we een nummer live in de studio geschreven, een uur voor het werd opgenomen. Nu was alles dus wat meer ‘voorbereid’.
Na jullie zelfgetitelde debuutep, Satellite State Brain Drain, Endless Discussions Bore Me To Death en jullie eerste album Pray For Us (2019), brengen jullie binnen een paar dagen een opvolger uit. Wat mogen we verwachten van Wasteland Shadows?
Een goeie mix van gruizige en meer melodische postpunk met wave-, garage- en shoegaze-invloeden.
Er was wat interne discussie over de titel, maar voor mij persoonlijk dekt die de lading. Verwacht je aan een dystopisch verhaal dat ook weer niet te serieus genomen moet worden. De songs variëren van heel persoonlijke ervaringen naar breder herkenbare thema’s. Er zijn songs over zware thema’s zoals klimaatverandering en maatschappelijke verslaving aan pijnstillers en roesgevers. Sommige nummers rollen lekker door op een postpunkvibe. De meeste nummers zijn nu ook wat korter en meer gebald. Met uitzondering van Wasteland dan, want dat gaat wat over de 4 minuten en is een meer repetitieve trip. Het kortste nummer van de plaat is Nederlandstalig en schatplichtig aan coldwave.
Pray For Us beschreven jullie als “een absurd metapamflet in redelijke kuttijden”. Nu, de kuttijden zijn niet veranderd – ze blijken zelfs niet redelijk meer – en werden nog kutterdekutter. Heeft dit zich ook muzikaal dan wel tekstueel vertaald op het nieuwe album?
Helaas wel ;-). Ik hoor soms van goeie vrienden of ik weer zo’n donkere muziek gemaakt heb. Diezelfde goeie vrienden houden erg van reggae. De sfeer daarvan is geweldig en vredig. Dat geeft een fijn gevoel, maar zelf kan ik zo’n muziek precies toch niet maken. Hoewel ik wel heel blij ben dat ik dit allemaal kan en mag doen. Dat we hier muziek mogen maken die we zelf goed vinden.
Het is niet allemaal kommer en kwel hoor. Dat merk je wel aan de video’s bij de singles van het album. Daar zitten dikke knipogen in.
Maar ik blijf wel een boodschap in mijn muziek leggen. Of die nu persoonlijk of maatschappelijk is. Ze zit erin. Een uitzondering is Goldener Handschuh, dat is geïnspireerd door de gelijknamige film van Fatih Akin over de seriemoordenaar Fritz Honka. Aanrader trouwens.
Over jullie nieuwe album lezen we dat het “het resultaat van een intensieve reis geïnspireerd door verschillende sociale fenomenen – zoals de lockdown, verslavingen, klimaatverandering, slapeloosheid,…- tussen 2020 en 2023.” Is er een bepaalde maatschappelijke (-kritische?) boodschap die jullie willen overbrengen naar de luisteraars?
Muziek heelt veel wonden. Punk en postpunk vertrekken vaak standaard vanuit een bepaalde misnoegdheid en leveren terechte maatschappijkritiek. Die boodschappen steken we dus zeker niet weg. Er zijn ook wel nummers die een meer persoonlijke insteek kregen, zaken waar we allemaal vroeg of laat wel eens mee geconfronteerd worden zoals slaapproblemen, proberen helpen van mensen dichtbij die niet geholpen kunnen worden,… Die persoonlijke ervaringen heb ik van me af geschreven met sommige songs van het album. De songteksten zijn relatief verstaanbaar en mogen ook gehoord worden. Altijd fijn als achteraf blijkt dat het effectief iets losmaakt bij mensen, dat ze verbinding voelen. Uiteindelijk draait het met muziek toch altijd om verbondenheid. Het subculturele aspect en cultuur als motor van verandering,… dat is voor mij toch een van de redenen dat ik muziek maak. En omdat het leuk is natuurlijk.
Jullie slagen er in het postpunkgeluid van 1981 te reïncarneren zonder dat jullie ook maar één seconde retro klinken. Geen herkauwen van de sound van toen door jullie, maar naar welke (oude of nieuwere) bands kijken jullie op, inspireren jullie?
De invloed mag dan wel hoorbaar zijn, we proberen er zeker een eigen mix van te maken. Qua inspiratie vinden we alles wat Adrian Borland met onder meer The Sound deed helemaal fantastisch. Sommige nummers op het nieuwe album zijn meer schatplichtig aan de Nederlandse nieuwe golf van mid-jaren 80 waar De Ambassade vandaag de dag mee scoort. Nog moderne bands waar we veel naar luisteren zijn Fontaines D.C., Sleaford Mods, DIIV, D.I.A.T., Corners,… Verder lopen de muzikale invloeden van de 3 bandleden ook wel dooreen. Dat gaat van Smashing Pumpkins over Anatoli rock tot 90s Azeri music.
We hebben het over de jaren tachtig en postpunk, maar jullie sound klinkt breder dan enkel dit. Conclusie: één woord als genrelabeltje plakken op een band werkt dus niet. Hoe zouden jullie het Dead High Wire-geluid van vandaag zelf beschrijven?
Ben blij dat je dat zegt. Men bestempelt onze muziek te vaak als new wave. Die invloeden zitten er zeker in, maar er zitten veel andere geluiden en invloeden in. We houden erg van de Engelse postpunk zowel van de 80s tot nu, die invloed zit er dus zeker in. We wagen ons graag aan grensoverschrijdend muzikaal gedrag.
Ik luister zelf het liefst naar crossoverbands die meerdere genres mengen tot een mooi en uniek geheel. Dat speelt zeker mee in het schrijfproces waardoor het moeilijk is om me aan 1 afgemeten genre te houden. Dat zorgt er misschien ook wel voor dat we wat speelkansen mislopen omdat we niet echt in 1 ‘scène’ zitten.
Waar dromen jullie van als band? Is er iets dat jullie erg graag willen bereiken? Een plek waar jullie hopen te kunnen spelen?
Goeie shows spelen op interessante plekken voor een geïnteresseerd publiek. Dat is het allerfijnste eigenlijk. Niemand heeft er iets aan als je een wrong band in the wrong place bent. We dromen zeker van plekken als Botanique, Trix & Democrazy en het festival waar ik graag de boel wil plat spelen is Leffingeleuren en in Nederland pakweg Grauzone. Misschien eindelijk eens dankzij deze plaat?
Als het zover is, staan wij op de eerste rij op Grauzone! We duimen mee! Dank je wel voor dit interview Sacha!
Wil je Dead High Wire live aan het werk zien? Dat kan op:
15/03 – Album releaseshow – Djingel Djangel – Antwerpen
22/03 – De Knoet – Aarschot
04/04 – Dead High Wire + Mek’dr’dr @NEw Wave Au Filousophe – Brussel
06/04 – Den Tsjaplin – Deurne
20/04 – Kaffee t’Hof – Middelburg
04/05 – Muziekcentrum Kinky Star – Gent
18/05 – Muziekkafee Titanic – Herenthout
28/09 – Kafee Zapoi – Mechelen
Wasteland Shadows verschijnt op 15/3 digitaal, op cd en op vinyl.