Mike van Consouling Sounds bekijkt, samen met ons, hoe we ons kunnen bewapenen tegen de gevolgen van het sluipende coronavirus.
Dag Mike. Als eigenaar van een platenwinkel en label komt de lockdown dubbel hard aan. Hoe spring je hier met om?
De eerste dagen was er sprake van blinde paniek. Nu eerder van gelatenheid: we hebben het niet in de hand, en iedereen moet erdoor. We zullen wel zien of we als bedrijf levend uit de crisis komen.
Of we het nu willen of niet, de coronacrisis beïnvloedt ons leven en ook dat van de culturele sector. Laten we het eerst maar eens over de negatieve aspecten hebben dan zijn we er meteen vanaf. Denk je dat we het gat moeten vullen met geld van de overheid of is het iets wat we zelf moeten klaren?
Uiteraard is de volksgezondheid prioritair, dus ik snap de maatregelen voor de volle 100%. De keerzijde van de medaille is echter wel dat deze maatregelen de gezondheid van kleine bedrijven in het gedrang brengen. Als ik specifiek over ons spreek, dan moeten we vaststellen dat de verkoop volledig stilgevallen is. In de winkel vanzelfsprekend, maar ook online. Dat is begrijpelijk natuurlijk. We zitten in een crisis waarvan niemand echt weet hoelang het nog zal aanhouden. De mensen zijn voorzichtig, en denken niet meteen aan het kopen van muziek. Niettemin moeten wij onze leveranciers kunnen betalen en onze vaste kosten dekken. Het water staat ons dus aan de lippen. En dat is zeker niet enkel bij ons het geval. Als de overheid niet steunt met afdoende maatregelen vrees ik een bloedbad bij kleine ondernemers.
We worden overstelpt door slecht nieuws. Ben je nu optimist of pessimist?
Ik zie mezelf niet als het een of het ander. Laat ons de feiten bekijken, en daarop verder bouwen. De nuchterheid overheerst bij mij.
Denk je dat deze crisis de muziekindustrie zal beïnvloeden?
Dat doet het al. Releases die uitgesteld moeten worden, tours die afgebroken werden of gewoon niet konden doorgaan… Alles wordt nu naar het najaar verzet, maar die kalender stond natuurlijk ook niet leeg. Daardoor gaat er enerzijds een overaanbod ontstaan in het najaar, en anderzijds gaan heel wat kleinere artiesten uit de boot vallen omdat alles al volledig dicht geprogrammeerd zit. En dit is dan nog er vanuit gaande dat het überhaupt al zal toegestaan zijn dat er in het najaar getoerd mag worden. Kortom, ik verwacht grondige verschuivingen te zien in hoe artiesten zichzelf en hun muziek gaan presenteren.
En laten we het nu maar ombuigen naar iets positiefs. Meer en meer mensen denken dat muziek gratis is, en dan maak je artiesten compleet financieel afhankelijk van live-optredens. Hoe kunnen we dit tij doen keren?
Ik vrees dat die tendens niet om te buigen valt. Gelukkig is er nog altijd een kritische massa liefhebbers/verzamelaars die écht het fysieke product willen. Hen in de watten leggen door mooie kwalitatieve en verzorgde producten uit te brengen is van groot belang. Daarnaast zal het proces om muziek op andere manieren te presenteren door de coronacrisis alleen maar in een stroomversnelling raken. Zie bijvoorbeeld de Facebook-streams of lockdownfeestjes waarbij iedereen thuis achter de laptop zit. Wijzelf waren al bezig met zulke strategieën uit te denken, en dat aan een verdienmodel voor de artiesten te koppelen. Uit noodzaak zie ik deze strategieën in de nabije toekomst een (creatieve) hoge vlucht nemen.
Kunnen streamings soelaas bieden? Ook al heb jij een platenwinkel, de realiteit is dat heel wat mensen het op Spotify houden.
Wanneer je geen wereldhit te pakken hebt blijft het via streamingdiensten vechten om de kruimels. Dat biedt geen duurzaam verdienmodel voor de artiesten. Natuurlijk zijn Spotify en de anderen niet meer weg te denken. Artiesten kunnen het dan ook volop inzetten ter promotie. Vanuit onze optiek is het veeleer een promo-tool dan een bron van inkomsten. Ook in de platenwinkel merk ik dit: mensen leren dingen kennen via Spotify, en als ze het echt goed vinden, willen ze het fysiek aan de collectie toevoegen. Een Spotify gericht inzetten kan dus zeker een handje helpen.
Onlangs was er ook de actie van Bandcamp dat alle opbrengsten naar de artiesten gingen. Heeft zoiets zin denk je, of is dat het plasje van de mug in de zee?
Elk initiatief om de artiesten te bevoordelen is toe te juichen. En het heeft denk ik ook wel wat bewustzijn bij het publiek teweeg gebracht dat artiesten misschien nu meer dan ooit de steun nodig hebben.
Deze coronacrisis is er wel één van een ongeziene proportie, maar toch werd vrij vlug duidelijk hoe kwetsbaar deze sector is. Wat kunnen we doen om ons te bewapenen?
Ik denk niet dat je je tegen een crisis als deze kan wapenen. Hier is echt de grond van onder de voeten getrokken. Het enige wat we kunnen doen is zo creatief mogelijk omgaan met de dingen voorhanden om niet volledig van de kaart geveegd te worden. Zoals ik al zei verwacht ik dat er hele creatieve manieren zullen bedacht worden om (live) muziek bij de mensen te krijgen. Door daar nu op verder te bouwen kunnen we misschien al een basis leggen voor wanneer een volgende crisis de sector lam legt.
Deze crisis treft iedere artiest, toch lijkt het erop dat de underground er creatiever mee omspringt. Toeval?
Volgens mij is dat geen toeval. De underground kan zelden rekenen op subsidies of steunmaatregelen. De DIY-mentaliteit die daardoor ingebakken zit in de underground zorgt sowieso voor creativiteit. Die is het immers gewend om zonder hout toch pijlen te maken. Het verbaast dus niet dat de underground het voortouw neemt in het bedenken van creatieve oplossingen.
We zien heel veel initiatieven op het net. Heel wat artiesten gebruiken nu op een innovatieve manier het net om hun publiek te bereiken. Misschien is dat een piste die we moeten blijven bewandelen, want hier zit toch potentie in, niet?
Dat klopt. Ik ben ervan overtuigd dat dit soort van manieren om muziek te presenteren een steeds belangrijkere rol gaat spelen. En dit gaat zelfs verder dan louter live streamen. Ik denk bijvoorbeeld aan een integratie met augmented of virtual reality. De technologie staat nog in de kinderschoenen, maar eens dit wat meer doorbreekt zijn de mogelijkheden eindeloos. Hier zijn we met Consouling ook al een tijdje mee bezig, maar dit zou nu wel eens in een stroomversnelling kunnen raken.
We zien overal solidariteit. Niet alleen bij de zorgverleners, maar ook bij de artiesten. Kan solidariteit ons helpen?
We moeten solidair zijn. Deze crisis heeft ons allemaal bont en blauw geslagen. Als we geen zorg dragen voor elkaar, kan alles in elkaar klappen. Ik zie solidariteit dus als een morele plicht om door de crisis te kunnen navigeren.
Muziek is een internationaal gegeven, maar is het een goed idee om vooral aandacht te schenken aan de eigen artiesten of vereng je hiermee het muzikale universum?
Het klopt dat muziek een internationaal gegeven is, maar dat wordt opgebouwd vanuit een lokaal weefsel. Als het lokale weefsel bloeit, dan kan het zich wereldwijd vertakken. Echter, als het lokale weefsel er dood bij ligt, zijn er geen vertakkingen meer mogelijk. Ik denk dat het belangrijk is om er mondiaal zo snel mogelijk door te krabbelen om veel liefde, steun, zorg, zuurstof en meststof aan het lokale weefsel te geven, zodat er van de grond op terug een gezond netwerk kan uitgebouwd worden.
Ik speel vaak met het idee om een radiostation op poten te zetten die alleen maar Belgische artiesten draait. Zie je daar soelaas in?
Elk initiatief om de Belgische artiesten meer bereik te geven kan ik alleen maar toejuichen. Ik zou dus zeggen: hou je zeker niet in.
Wat is het eerste wat je gaat doen eens de lockdown voorbij is?
De (groot)ouders gaan bezoeken en tot moes knuffelen.