Liefde & Devotie, het is de titel van de dertiende plaat van Guido Belcanto. Maar het is meer dan dat, het zijn ook twee woorden die Guidos leven (carrière noemt hij het niet) hebben bepaald. We hadden een gesprek met de Messias van, het levenslied zoals hij zichzelf omschrijft, en dat is geen beetje gelogen…
Dag Guido, uiteraard wil ik het eerst over je nieuwe plaat hebben. Je dertiende, meestal is dat een ongeluksgetal, maar niet voor jou, want het is zonder twijfel je beste en mooiste! Geloof jij in zo’n dingen en wat vind jezelf van de plaat?
Ik ben niet bijzonder bijgelovig. Het cijfer 13 is voor mij een cijfer zoals een ander. Ik ben erg blij met deze plaat. Of het mijn beste is, weet ik niet maar het zal niet veel schelen. Het is een puzzel waarvan de stukken perfect in mekaar passen, een zeer homogene plaat zowel qua klank als qua thematiek….ik kan er naar blijven luisteren, never a dull moment
Op de hoes sta je er als een heilige op, zelfs met een kaars. Wat is de bedoeling hiervan en hoe kwam je op het idee?
Een uiting van mijn streng katholieke achtergrond. En eerlijk gezegd, ik voel me oprecht de Messias van het Vlaamse lied
De titel laat sporen na: liefde en devotie. Twee elementen die net iets te weinig voorkomen in de wereld van vandaag. Heeft dat er iets mee te maken, of is er een andere reden?
Liefde en Devotie zijn de twee levenshoudingen waarmee ik mijn roeping belijd. Want vergis je niet, voor mij is zanger zijn en liedjes schrijven geen carrière, maar een zuivere roeping. Ik heb nooit muziek gestudeerd, kan geen noten lezen, het is een talent waarmee ik geboren ben en als je u bewust wordt van zo’n sterke kracht, kan je gewoon niet anders dan er gehoor aan te geven. Dat is de verdomde plicht van elke kunstenaar.
Op de nieuwe staan ook twee covers, eentje van John Leyton en een ander van Nick Cave. Hoe maak jij de keuze of iets een cover wordt of niet?
Er zijn nu eenmaal songs die, als ik ze hoor, mij doen denken: ‘dat is echt op mijn lijf geschreven’ of ‘ik wou dat ik dat had geschreven’. ‘ Johnny Remember Me en Henry Lee zijn zo’n songs. Verder lijken mijn stem en die van Nick Cave erg op elkaar qua toonhoogte, timbre en klankkleur. Het valt me niet moeilijk om een song van hem geloofwaardig te brengen, ook al omdat zijn universum en het mijne veel raakvlakken hebben.
Zijn alle nummers te coveren, of zijn er bepaalde songs waaraan jij je niet zou durven wagen?
Natuurlijk zijn alle songs te coveren maar het zou nogal belachelijk zijn als ik iets van Lady Gaga of Oscar And The Wolf zou coveren
Je muziek situeert zich tussen het levenslied en country. Op het eerste kijkt de doorsnee muziekliefhebber (onterecht) neer, naar het andere kijkt hij dan weer op. Hoe ga je daarmee om, want uiteindelijk kun je Guido Belcanto in geen enkele categorie onderbrengen.
Een altijd weerkerende vraag. Ik verfoei die hokjesmentaliteit, waarom moet je altijd een stempel kunnen plakken op een artiest? Ik vind dat ik bruggen bouw tussen heel wat genres (country, blues, rock and roll, kleinkunst, schlager, smartlap, chanson) en daar een gans uniek brouwsel van maak in mijn moedertaal. Dat er vele mensen zijn die mij niet kunnen plaatsen, daar lig ik niet van wakker. Dat is hun probleem. Ik ben er fier op dat ze me niet in een vakje kunnen stoppen.
Aan de nieuwe plaat werkte heel wat schoon volk mee, van Nathalie Delcroix tot Tom Van Laere. Kwamen deze mensen zich bij jou aanbieden, of kwam jij aan hun deur opkloppen.
De Admiraal heeft spontaan zijn diensten aangeboden, waarvoor grote dank. Nathalie Delcroix, Little Kim en Naomi Symons heb ik gevraagd om mee te zingen omdat ik van hen hou!
Over de productie valt ook heel wat te vertellen. Hoe was het om met Nicolas Rombouts te werken, en denk je dat hij de sfeer van de plaat mee bepaald heeft?
De verdienste van Nicolas is onmogelijk te overschatten. Ik val op mijn knieën van liefde en respect voor hem. Hij heeft er niet enkel voor gezorgd dat deze plaat klinkt als een klok en staat als een huis, maar ook dat het voor mij de meest relaxte plaatopname was van heel mijn loopbaan. Bijna alle cruciale beslissingen heeft hij op zich genomen, in samenspraak met mezelf weliswaar maar toch, ik kon het allemaal rustig loslaten omdat ik hem zo vertrouwde. Ik geloof er heilig in dat Nicolas een topproducer is, een soort Daniël Lanois van Vlaanderen
Zeer belangrijk in je muziek zijn de teksten die bijna kleinkunstliederen zijn. Zijn de teksten gebaseerd op je eigen leven?
Alles wat ik schrijf is geworteld in mijn eigen leven. Dat wil niet zeggen dat alles letterlijk autobiografisch is, maar steeds ligt er een waargebeurd feit of een oprecht gevoelde emotie aan de basis van mijn liedjes.
Je teksten zijn de klassieke lach en traan, is Guido Belcanto een lach en een traan?
Het leven is een lach en een traan, wat anders? De ene keer is het een comedy, de andere keer een tragedy….mijn leven zou je kunnen lezen als een tragi-komische roman met een zeer erotische inslag. Om het soort liedjes te kunnen schrijven die ik schrijf, moet je wel zo’n leven leiden, avontuurlijk en intens. Ik heb in mijn leven veel gelachen en veel geweend.
Meer dan ooit had ik het besef bij Liefde & Devotie dat Guido Belcanto de man is van luistermuziek. Vind jij Guido dat we anno 2017 te weinig luisteren?
Of we te weinig luisteren anno 2017? Misschien luisteren we te weinig naar ‘elkaar’ waardoor er zoveel misverstanden ontstaan, zeker tussen mensen van verschillende komaf, huidskleur of religie. Ik luister graag naar de mensen, dat geeft me inspiratie. En naar de vogeltjes in mijn tuin natuurlijk
Ik veronderstel dat de nieuwe cd gepaard zal gaan met een nieuwe tour. Kun je daar iets meer over vertellen?
We gaan op tournee doorheen Vlaanderen vanaf 29 september. Heel mijn concertagenda staat op mijn website
Ik zou graag afsluiten met twee vragen die ik altijd stel. Wat is je favoriete plaat aller tijden en waarom?
Moeilijke vraag. Ik ga een lp vermelden, niet éénsong: Let’s work together van de blueszanger Wilbert Harrison. Ik kocht die plaat toen ik 16 was en heb mezelf gitaar leren spelen door heel de tijd met die plaat mee te spelen….eenvoudige, prachtige muziek
Met wie zou je het niet erg vinden om 8 uur mee in een lift te zitten en wat zou je dan doen?
Ik zou met niemand 8 u in een lift willen zitten want ik lijd aan claustrofobie…
DIDIER BECU