Op een zonnige lenteavond in april hebben we afspraak met de charmante zangeres die achter het alter ego Ella Ray schuilgaat. Jammer genoeg niet op een zonovergoten terrasje, want in tijden dat een virus zowat de hele wereld in zijn greep houdt, is dat helaas onmogelijk. Maar de techniek staat voor niets. Aanleiding voor ons gesprek is Rooted, de knappe tweede plaat die de zangeres in januari uitbracht. Het verslag van dat album zag je vast al voorbijkomen op onze website.
We spreken met Ella Ray de muzikante, je alter ego. Waarop baseerde je je om tot deze naam te komen?
Het alter ego moet je niet al te ver zoeken: Ella Fitzgerald & Ray Charles, twee muzikale helden. Ella opende, net als Aretha, mijn ogen toen ik ongeveer 16 jaar was. Ik heb heel veel meegezongen met een plaatje van haar dat ik eens ergens gekocht had en ik heb veel van haar geleerd. Ray vind ik heerlijke muziek en ook een inspirerend figuur.
Dan heb je vast nog wel muzikale helden of voorbeelden. Artiesten die je bewondert?
Er is niet één iemand die ik hoog in het vaandel draag, maar artiesten waar ik al veel naar luisterde zijn onder andere Aretha Franklin, Jamie Lidell, Donny Hathaway, Amy Winehouse, Mavis Staples, Nina Simone, Otis Redding, Sharon Jones, Erykah Badu, Jill Scott, Prince, Lianne La Havas, Carole King, Tom Waits, D’Angelo, Zap Mama, Norah Jones, Michael Kiwanuka, Gregory Porter en nog zovele anderen!
Met Reveries leverde je in 2015 al een mooi album af. En nu is er dus de tweede plaat Rooted. Met een, mogen we dat zeggen, ‘vollere’ sound, die je zo doet wegdromen naar live-optredens met full band. Maar dat was misschien de bedoeling?
Dat is eigenlijk organisch gegroeid. De vorige plaat hebben we echt met twee gearrangeerd, Jan Willems (de toetsenist) en ikzelf. Er was toen nog geen band. Die is er pas na die plaat gekomen. Omdat het live zo goed klikt met de band, leek het een logische stap om ook in die bezetting de nieuwe nummers te arrangeren. Alleen bleek dat niet zo simpel…
Vertel!
Ik schrijf van nature heel rustige nummers, de band houdt ervan om live te knallen en bovendien zijn er dan ook nog eens veel meningen. Dat wou aanvankelijk niet zo loslopen. Ik geraak dan snel het noorden kwijt. Toen kwam Pieter Van Buyten op de proppen. Aanvankelijk als raadgever, maar gaandeweg steeds meer als producer die me weer op de juiste weg hielp. Zonder hem was het me niet gelukt denk ik. Vervolgens zijn we vier dagen lang in een repetitiekot gekropen voor de arrangementen, daarna zijn we met twee alles beginnen finetunen en dan hebben we alles samen opgenomen in enkele dagen tijd.
Kwam helemaal goed dus. Op het album is e er een goede balans tussen soulvolle swingende nummers en rustigere momentjes.
Ja he, ik ben er zeer tevreden over. Het is best een diverse plaat geworden met allerlei sfeertjes. Dat vind ik er zelf wel fijn aan. En het geeft ook de verschillende facetten weer van Ella Ray.
Je bezingt op de nieuwe plaat zowat alle facetten van het leven, lief en leed, ups en downs. Thema’s ook die voor velen herkenbaar zijn. In hoeverre is Rooted een autobiografische plaat, of is dat niet aan de orde?
Laten we zeggen dat de plaat méér autobiografisch is dan het vorige album. Het gaat zeker niet alleen over dingen waar ik persoonlijk mee geconfronteerd werd, maar ook over zaken die me aangrijpen en een impact hebben op hoe ik in het leven sta.
Het wereldbeeld van Ella Ray. Wil je de mensen een spiegel voorhouden ook?
Goh, misschien. Mensen moeten er vooral uithalen wat ze er willen uithalen. Het is eerder een spiegel van wat er in mijn hoofd allemaal rond dwarrelt aan gedachten.
De nummers zitten muzikaal erg knap in mekaar en spreken aan,
ook omwille van de sterke teksten. Misschien ook net omdat ze
persoonlijk en herkenbaar lijken? Zoals bijvoorbeeld Running
Away en de onmogelijke liefde die erin bezongen
wordt…
Dank je, dat vind ik fijn om te horen. Soms denk ik
dat het wat té direct is allemaal, dat ik het beter wat vager hou,
maar het is wat het is. Een tekst schrijven is
heel wat schrap- en schaafwerk, kost meestal veel tijd en vaak gooi
je ook alles weer weg. Het is dus wel fijn als mensen er zich dan
uiteindelijk toch in herkennen.
This Love I Feel is een heel mooi breekbaar liedje dat het album afsluit, gaat over je dochtertje?
Ja, dat lijkt me duidelijk… Ik heb even getwijfeld of ik daarover zou schrijven omdat het al zo vaak gedaan werd, maar het is zo’n overweldigend iets dat het bijna tegennatuurlijk zou zijn om er niet over te schrijven. Het is dus inderdaad mijn kleine ode aan haar verrukkelijke zijn.
Is er een nummer waar je zelf heel erg achter staat, heb je zelf een favoriet?
Het eerste nummer dat ik geschreven heb voor deze plaat was Nobody’s Gotta Run. Dat was meteen heel duister dus wist ik niet goed of ik daarop zou verder bouwen of niet. Het was heel anders van sound dan de vorige plaat. Ik ben blij dat het er uiteindelijk toch opstaat. Daarom ook dat me dat wel nauw aan het hart ligt. Dat en het thema natuurlijk. Ik kan er live ook helemaal in opgaan. The Eyes Of The Trees vind ik ook een heerlijk sfeertje hebben. Het heeft iets spooky en de geest van Tim Burton en Tom Waits waait erdoor naar mijn gevoel. Maar eigenlijk is het voor mij onmogelijk om er één nummer uit te kiezen omdat elk nummer een verhaal is dat ik op de een of andere manier meedraag en wil vertellen.
Waar de muziek op je eerste album zich misschien eerder in het jazzgenre laat situeren, barst deze plaat ook van soul en swing maar de jazzy touch blijft ook wel. De blazers zijn ook geweldig. Het creëert een knappe ‘volle sound’…
Die blazers zijn inderdaad goed he! We spelen soms ook shows in kleinere bezetting en dan probeer ik er toch ook altijd wel een blazer bij te steken want dat hoort ondertussen echt bij de sound van Ella Ray. Aanvankelijk waren ze bij de eerste plaat bedoeld als een extra voor de plaat, niet om live mee te spelen, maar kijk… ze zijn gebleven en eisen meer dan ooit hun plaats op! Het zijn dan ook nog eens drie fijne mensen! En wat betreft die jazzy touch. Wel, het sluipt er altijd stiekem in dus dat zit ergens toch ook wel in mij.
Met de volledige band optreden zal wel niet evident zijn, al is het maar omwille van de agenda’s van de muzikanten?
Dat is inderdaad een heel geregel. Ik ben vaak meer daarmee bezig dan met het muziek maken zelf en dat valt me toch wel zwaar. Anderzijds is spelen met de full band wel zalig! Het is ondertussen een grote, gezellige familie en als we allemaal samen op het podium staan, klopt dat gewoon. Het is dus hard werken, maar het loont ook wel eens we kunnen spelen. Bij deze echter toch stiekem een warme oproep aan ‘bookers’ die zich geroepen voelen!
Hopelijk lezen ze mee! Treed je ook nog op in kleinere bezetting?
Wel, afhankelijk van het budget dat er is bij een organisatie, probeer ik een combinatie van muzikanten samen te stellen. Zoals eerder gezegd spelen we héél graag in full band, maar de kleinere optredens zijn ook al bijzonder fijn geweest! Bovendien krijgen de arrangementen dan ook een ander jasje en dat houdt het wel interessant.
Heb je veel optredens moeten afgelasten in deze covid-tijden?
Voorlopig twee, maar er volgen er vermoedelijk nog… Dat is nog even afwachten. Ik was volop bezig met optredens te zoeken om de nieuwe plaat live voor te stellen, maar door de hele toestand nu zal het niet evident zijn om nog gigs te vinden of nog ergens binnen te geraken als minder bekende band. Organisaties die zomerfestivals organiseren wachten nog af en grotere bands zullen nu wel voorrang krijgen vermoed ik.
Misschien is live-streaming nog een optie?
We proberen momenteel iets uit, maar niet iedereen beschikt thuis over de juiste techniek dus benieuwd of dat zal lukken…
Hoe kunnen de muziekliefhebbers je het beste steunen? De cd kopen?!
Absoluut de cd kopen! Dat kan via mij en per post. Verder ook muziek downloaden via officiële kanalen, streamen of toevoegen aan playlists op Spotify, posten op sociale media en al je connecties aanspreken om ons toch ergens optredens te kunnen bezorgen. Dat zou fantastisch zijn!
Op onze Facebook-pagina posten we nu ook elke week een nieuw nummer van de plaat met telkens de bijbehorende foto van het artwork, getrokken door fotograaf Koen Keppens. Zo kunnen de streamers onder ons ook het artwork eens bekijken. Wie de cd fysiek koopt heeft natuurlijk het volledige artwork (gemaakt door de immer geweldige Kwestion!) en alle teksten van de liedjes.
Af en toe kan je ons ook horen op Radio 1 en Radio 2, maar verzoeknummers aanvragen kan uiteraard ook steeds helpen om te steunen!
Dus regelmatig de Facebook-pagina van Ella Ray checken is de boodschap?
Zeker! Die vind je op https://www.facebook.com/EllaRaymusic/. Onze website vind je via www.ellaraymusic.com
Vertel eens: waarom is jouw nieuwe album een absolute must have, waarom wil je dat mensen Rooted kopen?
Omdat het Belgisch is (support your locals!), omdat er goeie verhalen op de plaat staan en er veel ziel in zit, omdat er héél erg hard aan gewerkt is, omdat er straffe muzikanten aan hebben meegewerkt, omdat je erop kan dansen en kan mijmeren tegelijk en omdat het steeds goed is om nieuwe dingen te ontdekken. Bovendien past soul en jazz perfect bij de huidige tijdsgeest denk ik dan!
En wat brengt de toekomst voor Ella Ray?
Ik zou heel graag nog veel spelen met deze nieuwe plaat. Ik hoop oprecht dat we snel uit deze bizarre periode komen. Het doet ons stilstaan bij het leven dat we leiden en de dingen die we belangrijk vinden en misschien kon iedereen dat sowieso wel eens gebruiken, maar na deze ‘gedwongen herbronning’, heel graag weer veel muziek! Ik hoop oprecht dat de hele culturele sector niet vergeten wordt na deze crisis. In tijden van chaos, plooien mensen steeds terug op cultuur als verstrooiing en vlucht van het dagelijkse. Ik hoop dat onze vrienden van de regering dat niet vergeten…
Bedankt voor het gesprek, en nog veel succes!