Bucht, het is een woord waar je zult aan moeten wennen. Wij zijn er in ieder geval wild van. Folkrock in ’t West-Vlaams en met teksten die een normaal mens (wellicht een abnormale ook) iets zeggen. Bon, omdat woordspellingen leuk zijn, wij spraken met Bucht over Bucht.
Bucht, hoe kom je er in godsnaam op?
We wilden een bandnaam die krachtig klonk. Kort en bondig maar ook typisch West-Vlaams. Het is enorm herkenbaar en toont ook ons gevoel voor humor. Je eigen band BUCHT noemen is misschien een gewaagde keuze, maar het is geweldig om mensen te horen zeggen na een optreden dat onze muziek helemaal geen bucht is. Die tegenstelling geeft ook een extra verassingseffect aan onze act en we zijn heel blij dat we dat risico hebben genomen in het begin.
Is het niet dubbel opletten met zo’n bandnaam? Ik bedoel maar één verkeerde stap en Bucht maakt bucht…
BUCHT ligt goed in de mond. Het is een eyecatcher qua naam en ons logo schreeuwt dat ook uit. We hebben er een soort van eigen brand van gemaakt die mensen lokt en nieuwsgierigheid opwekt. Wie is BUCHT? Wat doen ze eigenlijk? Zijn ze een band of gewoon een paar gekken met een trollpagina op Facebook? De mensen die dan uiteindelijk bij ons terechtkomen op de pagina of bij een optreden merken dat er veel meer onder die naam verborgen zit dan eerst was gedacht. Het is enorm veel leute en ambiance, maar ook duister en deprimerend soms. Uiteindelijk proberen we ook uit te blinken met onze muziek. We hebben allemaal al een beetje ervaring als muzikant met verschillende projecten die we al hebben gedaan. We proberen om veel variatie in onze muziek te steken, maar toch een eigen stijl te behouden doorheen ons repertoire. We hebben al veel positieve reacties gekregen op onze composities en melodieën en proberen altijd om van ieder nummer iets speciaals te maken met een eigen stijl.
Folk in het West-Vlaams. Zeg ons waarom niet West-Vlamingen voor één keer geen schrik moeten hebben.
Onze muziek en de thema’s die daarbij horen zijn eigenlijk heel herkenbaar voor alle Vlamingen en niet enkel voor mensen van bij ons. We hebben gewoon beslist om in het West- Vlaams dialect te gaan zingen omdat dat ons moederdialect is en direct een veel authentieker beeld geeft. We moeten ons niet forceren om echt te klinken als we het over serieuze onderwerpen hebben. Wat de muziek betreft klinken we niet echt als een typische West- Vlaamse act. Bands zoals Het Zesde Metaal, Willem Vermandere en Filip Kowlier zijn grote voorbeelden voor ons en inspireren ons wel degelijk, maar wij proberen ons toch redelijk ver te distantiëren van hun stijl. We hebben eigenlijk een eigen stijl in onze muziek ontwikkeld die veel verschillende genres combineert tot onze eigen sound. Die sound is volgens ons niet enkel typisch gelinkt aan West-Vlaamse muziek en wij hopen dat dat in andere provincies ook gesmaakt kan worden. Wij hebben ondertussen al een set gaan spelen in Limburg en waren met heel positieve reacties ontvangen dus we denken wel degelijk dat spelen in iedere provincie mogelijk is.
Jullie hebben een cd uit. Vertel eens daar wat over.
Onlangs hebben we inderdaad een cd opgenomen om te verkopen na onze optredens. Het is niet de bedoeling dat die cd een gigantische bron van inkomsten gaat vormen. Wij zien het vooral als een manier om onze muziek nog meer te verspreiden. Het opent ook de deur naar nieuwe kansen en grotere optredens. Die kansen zijn wat voor ons het belangrijkste is. We doen niets liever dan op een podium staan en we hopen dat het veel opportuniteiten zal creëren voor ons in de toekomst. De productie zelf was voor ons ook een zware, maar vooral heel leerrijke periode. Samen met Lukas Grymonprez (producer) hebben wij geprobeerd een cd te maken met een extreem laag budget. Alle nummers hebben een beetje een vintage sound maar zijn toch modern genoeg om mee te gaan in de hedendaagse stroom van muziek. De sound en stijl is heel uniek geworden en wij zijn heel blij met het eindresultaat. De cd kreeg de naam Wisterkapjile en zal voor het eerst te koop zijn vanaf 3 februari. Dan geven wij ook een groot releasefeest in Beitem, die we ook zelf helemaal op poten hebben gezet met behulp van familie en vrienden. Het was een hele uitdaging en een lastige periode om zoveel mogelijk zelf te doen, maar we zijn trots dat we erin geslaagd zijn en hopen dat veel mensen ons zullen komen opzoeken op het releasefeestje.
Wisterkapjile betekent in het schoon Nederlands?
Wisterkapjile betekent eigenlijk alles overhoop of alles door elkaar. We hebben deze titel gekozen voor ons album omdat het een typisch West-Vlaams woord is en het reflecteert ook onze grote variatie in stijl en genre van de nummers die op het album staan.
Jullie teksten dat is ook wel te nemen of te laten. Autobiografisch?
Er zit zeker heel veel autobiografie in de teksten. Toen we met BUCHT begonnen was het direct de intentie om teksten te schrijven over het dagelijkse leven van de West-Vlaamse bevolking. Ayrton, die alle teksten schrijft heeft zelf ook een alledaags leven en begon dus situaties te schetsen waar hij zichzelf vaak in vond. Het slechte gevoel als het weekend voorbij is en de sleur van de maandagochtend (Moandaguchtend). De gigantische kater na een zware nacht met teveel bier (Ki Were Veel Tevele Gezopen). Het verlies van een naaste en de vragen die we ons stellen bij de dood (In Vlamske Velden). Verliefdheid en de pijn die er soms bij komt kijken (Just Me Joe). Dat zijn zaken dat veel mensen meemaken. Ze herkennen zichzelf in de muziek en dat is net wat een nummer grappig, deprimerend of pakkend maakt in onze opinie. Daarnaast gebruiken we ook veel elementen uit het leven van vrienden, kennissen en familie. Situaties die zij hebben meegemaakt of leuke anekdotes die ze hebben verteld. Uiteindelijk komen er ook teksten vanuit een observerend perspectief. Hoe zit het met de wereld rondom ons en de taboes die nog te weinig worden besproken. Die mengeling maakt onze mix van nummers redelijk uniek en we zijn heel blij en best wel trots dat mensen altijd zo “boffen” over de teksten. Als autodidact op het vlak van muziek kan ik Ayrton enkel genieten en heel dankbaar zijn voor al die positieve reacties.
Niet bang van eventueel kwade blikken? Niet iedereen zal jullie dankbaar zijn.
We zijn helemaal niet bang van kwade blikken. In de teksten gaat het trouwens nooit over een specifiek persoon en dat willen we ook niet. We luisteren gewoon goed naar wat het volk zegt en fluistert en gebruiken dat dan in onze teksten. Neem bijv.. “de klootzak me nen BMW” uit Moandaguchtend. Als je begint rond te vragen dan zal je merken dat veel mensen inderdaad in een situatie zijn beland waarin de bestuurder van een dure BMW agressiever uit de hoek komt op de baan dan andere bestuurders. Dat wil niet zeggen dat alle BMW-bestuurders roekeloos zijn en dat is ook niet de bedoeling. Het is gewoon een algemeen gekend vooroordeel dat een beetje ingeburgerd zit in onze cultuur. Dit zijn nu net zaken die een nummer komisch maken. Het is leuk om wat te dansen rond die lijn van wat je mag zeggen en wat niet. Het maakt alles net iets spannender om de reacties in het publiek te zien tijdens een optreden. Uiteindelijk hangt het ook gewoon af van persoon tot persoon en hun gevoel voor humor. Je kan zelf kiezen of je je aangesproken voelt of niet bij zo’n uitdrukking. We kennen genoeg BMW-bestuurders die onze muziek geweldig vinden en er enorm kunnen om lachen. We leven in een tijd waar alles enorm politiek correct geworden is en een heel groot deel van goede humor en comedy komt voort uit zaken die niet politiek correct zijn. Er is natuurlijk altijd een grens en daar zijn we ons enorm bewust van. BUCHT is nu eenmaal een gewaagd project die speelt met die lijn en met taboes en we zouden het nooit anders willen. Er is enkel één thema waar we niet over willen schrijven en dat is politiek. Politiek verdeelt mensen veel te snel. Johnny Cash heeft ooit gezegd: meng geen politiek en muziek, want dan loopt het mis. Wij sluiten ons volledig aan bij deze stelling. De mens en zijn gevoelens, frustraties, het leven en culturele gebeurtenissen zullen altijd centraal blijven in onze teksten. Misschien schrijven we ooit wel eens een nummer over rockjournalisten, wie weet? (lacht).
Laat maar jong! Fijn dat maatschappijkritiek kan in muziek. Is dat niet iets wat je vandaag net iets te veel mist?
De wereld is nu eenmaal niet meer dezelfde als 50 jaar geleden. Mensen zijn nu eenmaal sneller op hun tenen getrapt en politieke correctheid heerst tegenwoordig. We zien de voordelen dat het brengt voor minderheidsgroepen en kunnen die vooruitgang alleen maar toejuichen. De andere kant van de munt is natuurlijk dat de komst van die politieke correctheid een negatief effect heeft gehad op comedy en vrije spraak in het algemeen. Is het die vooruitgang wel waard als niemand nog hun eigen mening mag geven over bepaalde zaken? Zouden The Sex Pistols bijvoorbeeld evenveel succes hebben nu als vroeger? Waar ligt de lijn tussen wat kan en niet kan? Dat zijn maar enkele vragen die we ons stelden toen we BUCHT startten. Uiteindelijk zijn we blij met de balans die we nu hebben. We merken dat er soms wat controversie rond de nummers hangt maar juichen dit alleen maar toe. Mensen beginnen echt te denken over bepaalde zaken na dat ze een nummer van ons gehoord hebben. Wat is het nut van muziek als er niets aan vasthangt waar je dieper over kunt denken of een gesprek aangaan met andere mensen? Wat is het nut als er niks herkenbaars of grappigs is om mee te kunnen lachen. Met BUCHT wilden we deze thema’s aanpakken in een jasje dat mensen verbind en met elkaar in contact brengt. Muziek is daar het beste middel voor. Uiteindelijk zouden we het ook nooit kritiek noemen. De meeste onderwerpen die we bespreken in onze teksten zijn zaken die ingeburgerd zijn. Zaken die mensen onderling tegen elkaar zeggen maar soms niet openbaar durven toegeven. Het is belangrijk dat er mensen zijn die grofweg dan de ballen hebben om dat wel te doen. Dat houdt vrije spraak in leven.
Bucht voelt helemaal niet als een gimmick aan, maar wat willen jullie ermee bereiken?
We willen met onze muziek vooral onszelf kunnen zijn en heel veel plezier maken samen. De vriendschap in BUCHT blijft het belangrijkste aspect van de band. Elk lid kent elkaar nu al een eind en we zijn onderling heel goede vrienden. Als de vriendschap goed zit schrijven we ook de beste muziek. Daarnaast willen we ook onze muziek zoveel mogelijk delen met anderen. Dit via optredens, videoclips… De herkenbare emoties en situaties die in onze nummers beschreven worden moeten mensen aan de praat krijgen, een lach op hun gezicht brengen of diep raken. We proberen onze nummers op een unieke en leuke manier te brengen aan ons publiek. Het is belangrijk dat zij tevreden, voldaan en met stof tot denken naar huis gaan na een optreden.
Britney Spears of Madonna?
Dit is een beetje als kiezen tussen cholera en de pest voor ons (lacht). Geen enkel lid van de band is echt fan van deze twee artiesten ondanks hun grote impact in de muziekwereld. Maar als we dan toch moeten kiezen dan zouden we voor Madonna gaan. Ze heeft eigenlijk het landschap van pop bij vrouwelijke luisteraars helemaal veranderd en heeft rechtmatig haar titel als queen of pop verdiend. En zelfs wij als rasechte rockers moeten toegeven dat enkele van haar oudere nummers enorm catchy zijn! Like A Virgin oh oh oh oh oh… (lacht)
Seks, drugs of rock ’n roll?
Sowieso Rock ’n Roll!! Er is iets heel uniek aan op een podium staan met je vrienden en gewoon je ding kunnen doen. Om mensen en jezelf te entertainen en gewoon samen met je publiek een leuke sfeer te creëren. We willen ons gewoon helemaal geven en dat enthousiasme willen we ook uitstralen op een podium. Daarvoor hebben wij geen drugs nodig. En seks gebeurt wel na een goede performance (lacht).
Wat is je favoriete plaat aller tijden en waarom?Deze vraag blijft altijd terugkomen en blijft altijd een van de moeilijkste om te beantwoorden. Er is nu eenmaal zoveel goede muziek geschreven in zoveel verschillende genres. Maar een plaat die bij ons toch altijd ter sprake blijft komen is The Dark Side Of The Moon van Pink Floyd. Deze plaat is een echt meesterwerk. Muzikaal uniek , enorm vooruitstrevend en experimenteel. Geniaal geschreven met teksten die soms symbolisch, duister en toch zo eerlijk zijn over thema’s van het alledaagse leven. Geld, de dood en de zin van het leven komen allemaal aan bod in dit album.
Met wie zou je het niet erg vinden om acht uur mee in een lift te zitten en wat zou je dan doen?
Wij zouden wel eens in de lift willen zitten met Amanda Seyfried…. Hopelijk heeft ze dan ook haar roodkapje-tenue aan zoals in die film van Red Riding Hood. Wij gaan dan wel verkleed als de grote boze wolf! (lacht).
Tijd voor uw laatste zucht…
Aan alle mensen, organisatoren of ondernemers. Wij zijn een jonge, enthousiaste en vooral hardwerkende band die openstaat voor allerlei soorten optredens. Wij zijn steeds op zoek naar nieuwe, uitdagende en sfeervolle speelkansen om ons te bewijzen. Indien u geïnteresseerd zou zijn om ons te laten spelen op een feest, in uw café of op een festival, twijfel niet om onze muziek eens te beluisteren en contact op te nemen. Dat kun je doen via onze Facebook-account of via ons officieel emailadres: officialbucht@outlook.com. Alvast bedankt! En om te eindigen nog een typisch West- Vlaams spreekwoord. We goan ton nog ne kji tzwien deur de bjitn joagen!!