No bullshit, just bodies. En toch zit er meer achter de vier lichamen die klank geven aan de punkband Bodies. Wij wierpen alvast onze vragen aan hun voeten, voordat jij dat met jezelf doet op 14 maart in muziekcentrum Kinky Star in Gent.
Vanwaar de keuze voor Bodies als bandnaam? Wat betekent die voor jullie?
Kenny (zanger): Voor ons werkt deze op verschillende lagen. Ten eerste, tijdens het begin van Bodies waren we er al snel uit dat we weinig bullshit in de band wilden. Daarmee bedoelen we geen ego’s, geen haantjes de voorste. Maar ook niet te veel rond de pot draaien bij het maken van nummers en nemen van beslissingen. Als iets goed voelt, gaan we ervoor. Dus ook zo met de bandnaam, die refereert naar het feit dat we allemaal “maar lichamen” zijn en gelukkig bekt hij ook nog eens lekker.
Hoe is de band ontstaan? Waar leerden jullie mekaar kennen?
Kenny: Sam (drummer) en Yannick (gitarist) speelden in Groupies. Thomas (bassist) en ik gaan even ver terug en speelden in New Bleeders. Die laatste hield ermee op in 2014. Sam en ik wilden al langere tijd iets samen doen en het perfecte moment kwam toen in 2017 Groupies (de band van Sam) er ook de brui aangaf. Aanvankelijk eerst wij twee, wat al snel te beperkt bleek te zijn. Dus kwamen Yannick en Thomas er snel bij.
Hoe ontstaat een nieuw Bodies-nummer?
Thomas: Een beetje zoals bij de meeste bands volgens mij. Iemand komt met een riff of een half idee af op de repetitie, daar pikt dan iemand anders op in en beginnen we te jammen.
Yannick: Het gebeurt ook vaak dat we ideeën doorsturen via WhatsApp naar elkaar. Alles gebeurt redelijk spontaan tot nu toe.
Kenny: We proberen ons ook niet te hard vast te pinnen op een bepaald genre. Anything goes eigenlijk, als het goed voelt, doen! Zo is er zelfs een nummer dat geïnspireerd is door country.
Jullie zijn een punkband waarvan de sound omschreven wordt als ‘no bullshit noise’, maar hoe omschrijven jullie je muziek zelf het liefst? Wat is kenmerkend aan jullie geluid?
Kenny: Kenmerkend voor onze sound is ongetwijfeld de som van ons vieren. We hebben allemaal een redelijk uiteenlopende smaak, met serieus wat raakpunten. We proberen weinig belang te hechten aan hoe we klinken. We hadden zin om iets stevigs te maken en tegen de schenen te schoppen. Verder is een dosis humor en sociaal geëngageerd zijn belangrijk voor ons. We zijn vooral benieuwd naar hoe anderen ons vinden klinken.
Waar zouden jullie de band graag zien staan binnen enkele jaren?
Kenny: Veel shows en een plaat of twee achter de kiezen.
Wat is jullie eerste muzikale herinnering?
Yannick: De punk en hiphop soundtracks op Tony Hawk’s Pro Skater!
Thomas: Als klein ventje ging ik geregeld mee met mijn broer die bij The Paranoiacs drumde. Yes, I’m that old.
Wat is jullie muzikale natte droom?
Kenny: de support van Pissed Jeans in the Muziekodroom op 2 mei, hallo Wim Smets!
