Home ReviewsAlbum Reviews WARDROBE – Crawling (Bergerac-FONS Records)

WARDROBE – Crawling (Bergerac-FONS Records)

by Didier Becu

Soms is eenvoud en vrijheid de motor van goede muziek. Dat dacht ook Johan Verckist die reeds opviel met zijn eigen band Shun Club en Glitterpaard, en ook dingen deed met Dez Mona, Marble Sounds, dEUS, Mintzkov en Triggerfinger.

Het idee van zijn soloproject Wardrobe ontstond door een babbel met duivel-doet-al (en binnenkort zelf met een soloplaat onder de arm) Pascal Deweze. De twee hadden een enorme bewondering voor de manier waarop songwriters uit de jaren 60 en 70 werkten. Met hun eigen ideeën klampten ze bij sessiemuzikanten aan die de songs noch van haar noch pluim kenden, maar amper een halfuur later de studio ingingen om deze songs te spelen. De twee kwamen tot de vaststelling dat je bij het maken van een goede plaat nooit te perfectionistisch mag zijn. Inderdaad, heel wat platen verbleken door ijverig productiewerk gewoon tot een zwakke windstoot.

Elf fragiele songs staan er op Crawling en ze hebben allemaal een gemeenschappelijke factor: breekbaar door zijn schoonheid, maar door de kwaliteit ervan staan ze als een huis.

Johan wil wel gehoord worden (waarom componeer je anders liedjes?), maar het is duidelijk dit een collectie van luistermuziek is geworden. Genieten, maar wel een cd waar je vooral je tijd moet voor nemen. Americana zonder dat je ook maar één keer aan Amerika denkt (wie wil dat tegenwoordig trouwens nog), songs die je ziel naar de oevers van één of andere rivier meenemen en waar je na afloop je afvraagt wat de grote dingen des levens (nog) voorstellen. Het is inderdaad…kruipen!

Namen die door je hoofd spoken als je Wardrobe hoort zijn American Music Club en zelfs The Triffids: grootmeesters in het schrijven van pop die doordrenkt is van melancholie. Woorden die je ook gerust kan gebruiken als je het over Wardrobe hebt. Alles met een dromerig tintje, zo is het zeker geen lukrake keuze dat Johan voor zijn clips beelden uit animatiefilms van Max Fleisher gebruikt. Dromen die zelfs nachtmerries worden als Sarah Pepels voor de backing vocals zorgt, omdat de songs plots een vrij duister tintje krijgen. Plaatje vol dromen, soms zoete, maar ook donkere!

You may also like

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Accept Read More