Als je de tekst van het hoesje leest, word je een heel klein beetje stil. Tijdens de opnames van deze ep verlieten heel wat rockgoden (Glenn Frey, Lemmy Kilmister en natuurlijk David Bowie) de aardbol. Het zijn feiten die je raken, je pinkt er een traantje bij weg (en vaak meer dan dat), maar naar verluidt gaat het leven voort. Ook voor Wan’s is dat het geval. Het is een band die je misschien niet meteen kent, maar zo’n zes jaar geleden bracht deze Belgische formatie de niet onaardige cd In A Lifetime uit, een geslaagde mix van alternatieve rock, post punk, EBM en elektro.
Op de nieuwe ep Lost Inside (de cover doet ons op één of andere manier wat aan Nowhere van Ride denken) staan 4 tracks.
Shine On begint meteen met een harde noot: waverock die verwijst naar de latere periode van Echo And The Bunnymen. Stevig gitaarwerk en een refrein dat je zo meebrult. In het midden hoor je zelfs de terugkeer van de doedelzakgitaren! Riep daar iemand Big Country?
Rage biedt je hetzelfde, maar klinkt iets melancholischer. Ook Mommy gaat dezelfde richting uit, maar het beste van de ep heeft Wan’s voor het einde bewaard: Walking is een mysterieuze, zeer intimistische song die wat naar Suede lonkt.
Conclusie? Meer dan verdienstelijk!
