Nieuwe rock met haarfijne breaks, Arabische droompop, duistere, melacholische Nederlandstalige triphop, een stem die opflakkert als een kaars op een herfstavond en razend gitaargeweld. Dit alles is deze week te ontdekken in onze Luminous Belge Spotify lijst. Artiesten van dienst zijn Air Mines, Jahwar, WolfeWolfe, Nir Shemmer en G.U.S.T.
Air Mines brengt hun eerste single uit. Het nummer One At A Time zal ook op hun debuutalbum staan.
De single en het volledige album werden opgenomen in Number Nine Studios.
One At A Time is een stevig rocknummer. De opbouw ervan is wel overdacht, de breaks zijn haarfijn in elkaar gewoven en het nummer verrast van begin tot einde. Een knap stukje nieuwe rock dus, zo eentje dat je meerdere keren moet beluisteren voor je het allemaal gehoord hebt
Ook met de keuze van de klanken van de instrumenten mogen we medailles uitreiken: rauw, hard, maar naadloos in elkaar vloeiend. Dit alles overgoten met een interessante en prima gebrachte zanglijn, en we hebben een topsong.
Jawhar Basti woont in België, maar werd geboren in Tunesië. Hij zingt in het Tunesisch, een mengeling van Arabisch, Italiaans en Frans en maakt nummers die geïnspireerd zijn door populaire muziek uit de Maghreb, door de duistere rock van Timber Timbre en de fluwelen folk van Nick Drake.
In maart 2022 verschijnt Jawhars vierde album Tasweerah, waarin hij ons onderdompelt in “Arabische droompop”. Schizo Hyout is de eerste single uit het te verschijnen album waarop Basti zijn zalvende stem legde op een gedreven drum, een ingetogen bas en keyboards die het nummer af en toe wat warmte geven.
Het nummer klinkt mysterieus en ingetogen terwijl er ook een spanningsveld wordt opgebouwd. Het resultaat is heel verrassend en verfrissend en tegelijk ook melancholisch en intens.
Sinds 2019 maakt auteur/muzikant Jonas Bruyneel (Momoyo, Vincent Coomans), samen met klankmagiër Esther Coorevits (Noèmie Wolfs, Jan Verstraeten, momoyo) duistere, melancholische, Nederlandstalige triphop onder de naam WolfeWolfe. Aan een tempo van één single per jaar, negeert dit duistere project alle verwachtingen of enige strategie. Uit het hart, op de nacht gericht, lekker droef en radicaal eigenzinnig, zo is ook hun derde single WLFRM (Wolfraam).
De nieuwe single is een uitgesponnen verleidingsdans van zoekende mensen. Opnieuw zijn de breekbare stem van Coorevits, de Nederlandstalige tekst en minutieuze productie van Bruyneel en de melancholische klarinet van Hadewych van Den Eynde de basisingrediënten. Het is een sfeervolle compositie die je meeneemt in de donkere, warme wereld van WolfeWolfe.
Nir Shemmer is een jonge singer-songwriter met thuisbasis in Oostende, maar met een fascinatie voor het geluid van de Laurel Canyon in de jaren zeventig. Dat is de plek in Californië waar James Taylor, Jackson Browne, Joni Mitchell en Crosby, Stills, Nash & Young vertoefden en de wereld onvergetelijke muziek schonken. Die geest waait duidelijk door Nirs muziek, zoals we al weten uit zijn vorige single, I Don’t Know Just Why.
Toch maakt Nir Shemmer van Without It helemaal zijn eigen nummer. De tekst treedt minder op de voorgrond dan in zijn vorige liedjes, maar Nirs stem flakkert op als een kaars op een herfstavond terwijl zijn snaren knisperen als een haardvuur. Piano en slagwerk drukken precies op de juiste momenten hun stempel.
De wending halverwege overrompelt ons elke keer, hoe vaak we dit nummer ook beluisteren. En dan is er nog die wondermooie outro. Alsof Nir terecht maar moeilijk afscheid kan nemen van zijn creatie.
Waarvoor de afkorting G.U.S.T. juist staat, weten we niet. We gokken op iets als Genadeloos, Uitbundig, Stormachtig en Tomeloos. Waar hun nieuwe single Reign precies over gaat, is ons evenzeer een raadsel, want de tekst gaat verloren in het razende gitaargeweld. Maar dat deze drie jongens het menen, dat hoor je vanaf de eerste seconde. Met een zweterige intensiteit gaan ze hun snaren en vellen te lijf tot er enkel verschroeide aarde overblijft.
Net zoals bij hun vorige singles Hey, I Wanna Know Your Name en Nothing In Between scheurt en suist de gitaar, buldert de bas en kletteren de drums alsof we midden in een blikseminslag zitten. G.U.S.T.’s eerste ep, die op 17 december het levenslicht ziet, belooft dus een diepe krater na te laten.
Veel luistergenot!