Zwoele temperaturen vragen voor zwoele nummers, ook in onze Luminous Belge spotify lijst. Dompel je onder in de nieuwe en spannende Belgische releases. Deze week alleen maar toppers met onder meer Itches, Meskerem Mees,
’t Geruis, Rosé en Walfang. Don’t let the sun go down on….
All Day Same Day van Itches dateert van de eerste lockdown vorig jaar en werd opgenomen in een houten tuinhuis op een single track DR-05 Tascam. Lekker DIY waardoor het nummer een lo-fi garage vibe krijgt. Het nummer beschikt over een aanstekelijk refrein en is lekker snedig. Hun stemgeluid past goed bij de song en de tempowissel in het midden kunnen we best smaken. All Day Same Day is een energieke uitbarsting over allerlei verschillende gevoelens en gedachten tijdens deze vreemde tijden. Geef deze jongens een podium zodat zij echt kunnen uitbarsten.
Terwijl Meskerem Mees in het buitenland stilaan en ook terecht doorbreekt, kunnen wij nog genieten van deze Astronaut, waarop ze speelser klinkt dan voorheen. Het is een typische Mees-compositie die weer erg aanstekelijk klinkt. Febe Lazou kleurt het nummer met haar cello mooi in, zodat we volledig mee zijn met deze zomerse en opzwepende single.
Various Thoughts And Places is dan weer een mysterieuze klankbundel waar nostalgische en hedendaagse geluiden aan elkaar geweven worden. De geluidsstructuren bevatten heel wat laagjes en produceren een vreemde atmosfeer. ’t Geruis naait repetitieve stukken en veldopnames aan zijn sonische composities. De licht droeve nummers drijven op experimenten en improvisaties die ontstaan zijn uit het verkennen en ontdekken van nieuwe klankpatronen. Doorheen de meestal rustig kabbelende tracks glitteren achtergrondgeluiden van dof geruis en zacht gekraak. De vergelijking met de sfeer die The Caretaker (James Leyland Kirby) produceert op zijn knutselwerken ligt hier voor de hand.
The Dreamhouse is het tweede deel van een drieluik dat Laura Huysmans schreef tijdens de lockdown. Bij het maken ervan kreeg ze ondersteuning van gitarist Sander Smeets (The Calicos), drummer Karel De Backer (Filip Kowlier, Dead Man Ray). Maxim Ryckaerts en Loesje Maieu (Blackie & The Oohoos, Flying Horseman) verzorgen de backings. Het geheel werd, net zoals de debuutsingle, bij elkaar gemixt door Nicolas Rombouts (Matt Watts, Stef Kamil Carlens). Op de debuutsingle kregen we aanstekelijke soul met een retro-randje. Op deze opvolger laat Rosé zich van een meer poppy kant horen, maar door haar warme stem krijgt het nummer toch weer een soulvibe. The Dreamhouse is net zoals Fours een heel aanstekelijk nummer dat ondanks het meer lazy downtempo toch weer erg dansbaars klinkt.
Walfang houdt niet van labels kleven, maar op de acht nummers van deze plaat horen we een smeltkroes van grunge, stoner, postrock, sludge, noise, shoegaze en math. Met één grote link doorheen alle nummers: de verwoestende stem van gitarist/zanger Odiel Oosterlinck. Wat heeft deze mens een intens en verbluffend schreeuwvermogen! Toch kan hij ook zonder enige moeite zalvend zingen. De flexibele stem van Oosterlinck past dan ook perfect bij de stevige songs van deze afwisselende plaat. Iets meer dan een half uur gaat de band tekeer met bakken vol intensiteit en passie. Deze Waaslandse band is met de jaren serieus gegroeid. Er zit meer afwisseling in hun geluid en die variatie is vandaag hun grootste troef.
Veel luistergenot!